Spread the love en help Indignatie
De Zuid-Koreaanse president Yoon Suk-yeol lanceerde gisteren wat neerkwam op een militaire staatsgreep. Op de nationale televisie kondigde hij rond 22.25 uur een staat van beleg af, waarbij stakingen, protesten en alle politieke activiteiten werden verboden en algehele censuur werd opgelegd. Na onmiddellijke protesten en tegenstand in de Nationale Assemblee kondigde Yoon rond 04.30 uur vanochtend aan dat hij de staat van beleg zou opheffen en dat de troepen die waren gestuurd om het decreet af te dwingen, waren teruggetrokken.
Zuid-Korea – Yoon rechtvaardigde zijn verregaande antidemocratische maatregelen in naam van het uitroeien van “pro-Noord-Koreaanse krachten” en het beschermen van “de constitutionele orde van vrijheid.” Hij verklaarde dat “we een liberale Republiek Korea zullen beschermen en herbouwen, die in de afgrond van nationale ondergang stort” en beschuldigde de oppositiepartij Democratische Partij (DP) ervan “anti-staatskrachten te zijn die de hoofdschuldigen zijn van nationale ondergang en die tot nu toe gruwelijke daden hebben begaan.”
De directe aanleiding voor Yoons zet om een militaire dictatuur in te stellen is de politieke patstelling tussen Yoon als president en de Nationale Assemblee, die sinds de algemene verkiezingen in april wordt gecontroleerd door de DP en bondgenoten die 170 zetels in het 300 zetels tellende orgaan in handen hebben. Yoons People Power Party (PPP), die slechts 108 zetels in handen heeft, heeft niettemin de status van regeringspartij.
Politieke oorlogsvoering is tot een hoogtepunt gekomen door de pogingen van de Democraten om Yoons voorgestelde budget te blokkeren en te verlagen. Yoon veroordeelde ook de oppositie voor het uitvoeren van afzettingsprocedures tegen talloze figuren in zijn regering, waaronder onlangs het hoofd van de staatscontrole-instantie en de hoofdofficier van justitie in Seoul.
Kim Yong-hyun, die op 2 september werd benoemd tot minister van Defensie, zou Yoon de staat van beleg in Zuid-Korea hebben voorgesteld. Kim bekleedde eerder hoge functies binnen het leger en klom op tot de rang van driesterrengeneraal in het leger voordat hij in 2017 met pensioen ging. Hij staat dicht bij Yoon en diende in het verleden als adviseur op het gebied van militaire kwesties.
Onder de staat van beleg zouden alle politieke activiteiten illegaal zijn, inclusief de werking van de Nationale Assemblee, alle werkzaamheden van politieke partijen en demonstraties. Stakingen en andere vormen van arbeidersprotesten zouden ook illegaal zijn. De media zouden onder controle staan van de staat van beleg.
Na Yoons verklaring van gisteravond verzamelden duizenden demonstranten zich snel buiten de Nationale Assemblee, velen eisten Yoons arrestatie. Leider van de Koreaanse Confederatie van Vakbonden (KCTU), Yang Gyeong-su, kondigde aan: “Vanaf de persconferentie van het centrale uitvoerend comité van de KCTU om 8 uur ’s ochtends op de 4e, gaan we in een onbeperkte algemene staking totdat de regering van Yoon Seok-yeol aftreedt.”
Leider van de Democratische Partij Lee Jae-myung riep parlementariërs op om bijeen te komen en te stemmen over het opheffen van de staat van beleg. De leider van Yoons eigen partij, Han Dong-hoon, verklaarde publiekelijk dat het decreet van de staat van beleg “verkeerd” was. Volgens de grondwet van Zuid-Korea vereist een meerderheidsstemming in de Nationale Assemblee dat de president de staat van beleg opheft.
Parlementaire assistenten blokkeerden deuren terwijl militairen ramen vernielden om toegang te krijgen tot de Nationale Assemblee in een poging om Lee, Han en de voorzitter van de Nationale Assemblee, U Won-sik, te arresteren. Als dat was gelukt, zou de situatie er nu heel anders uitzien.
Om 01:00 uur waren 190 wetgevers aanwezig en stemden unaniem om Yoons staat van beleg op te heffen, waaronder 172 oppositieleden en 18 PPP-leden. Voorzitter U Won-sik verklaarde de staat van beleg “nietig” en riep soldaten en politie op het gebouw te verlaten. Hij verklaarde kort daarna dat er geen militair personeel meer in het gebouw was.
Yoon en het leger waren meer dan drie uur stil voordat ze aankondigden dat de staat van beleg zou worden opgeheven en dat de troepen waren teruggetrokken. De Democraten hebben nu aangekondigd dat als Yoon niet vrijwillig aftreedt, ze zijn afzetting zullen nastreven.
De politieke crisisin Zuid-Korea die leidde tot Yoons uitroeping van de staat van beleg is echter nog lang niet voorbij. Dictatuur, die een lange geschiedenis heeft in Zuid-Korea, blijft groot. De lange vertraging in het reageren op de parlementaire stemming was niet uit overweging van constitutionele subtiliteiten, maar uit angst in heersende kringen dat Yoons overhaaste acties een uitbarsting van volksoppositie zouden veroorzaken, met name van de arbeidersklasse.
Werknemers en jongeren kunnen niet op de Democraten en hun bondgenoten in de vakbond vertrouwen om een nieuwe couppoging te voorkomen. De oppositiepartij en de KCTU hebben keer op keer laten zien dat hun grootste zorg niet de sociale en democratische rechten van werkende mensen zijn, maar de verdediging van het Zuid-Koreaanse kapitalisme. Aan de macht hebben de Democraten, net als hun rechtse rivalen, grote stappen gezet in de sociale positie van de arbeidersklasse, geholpen en gesteund door de KCTU die stakingen en protesten heeft beperkt en gesaboteerd.
Het beroep op de staat van beleg was niet alleen het product van de individuele psyche van de president, maar is ook het gevolg van de crisis van het Zuid-Koreaanse en wereldwijde kapitalisme. Overal ter wereld zorgen de snel verslechterende levensstandaard, de duizelingwekkende groei van de sociale ongelijkheid en de duik richting een wereldoorlog voor stakingen, massaprotesten en een politieke radicalisering onder arbeiders en jongeren.
Steeds vaker doet de heersende klasse in Zuid-Korea na land afstand van de valkuilen van de democratie en neemt ze extreme antidemocratische maatregelen. Het zeer geavanceerde karakter van de crisis komt het duidelijkst tot uiting in de Verenigde Staten, het centrum van het wereldimperialisme, waar de fascist Donald Trump op het punt staat aan de macht te komen.
Zuid-Korea, de 13e grootste economie ter wereld, is geen uitzondering. Er is inderdaad een duidelijke echo van Trumps uithalen naar “de vijand binnenin” in Yoons anticommunistische tirade die hij gebruikte om zijn uitroep van de staat van beleg te rechtvaardigen. De reële lonen dalen naarmate de prijzen stijgen, waardoor het voor werknemers steeds moeilijker wordt om rond te komen en er acute sociale spanningen ontstaan. Yoon heeft de oorlog tussen de VS en de NAVO in Oekraïne tegen Rusland gesteund en militair geholpen en integreert Zuid-Korea in de versnelde voorbereidingen van de VS op de oorlog tegen China.
Als gevolg hiervan wordt Yoon breed veracht. Zijn goedkeuringsscore is gedaald tot 17 procent. Een peiling van vorige maand wees uit dat 58,3 procent van de respondenten Yoon uit zijn functie wilde hebben. Op 30 november marcheerden ongeveer 100.000 demonstranten in Seoul om zijn aftreden te eisen. De Democraten, KCTU en verschillende burgergroepen in de DP-sfeer deden allemaal mee.
Sinds zijn aantreden in mei 2022 in Zuid-Korea heeft Yoon zijn politieke tegenstanders regelmatig in venijnige, anticommunistische bewoordingen bekritiseerd en hen ervan beschuldigd sympathie te hebben voor Noord-Korea of zelfs bevelen van Noord-Korea te hebben aangenomen. Tijdens een grote staking van vrachtwagenchauffeurs eind 2022 veroordeelde Yoon de langdurige staking voor betere lonen en arbeidsomstandigheden als “vergelijkbaar met de Noord-Koreaanse nucleaire dreiging.”
Deze week planden verschillende vakbonden in Zuid-Korea die verbonden zijn aan de KCTU om te staken of protesten te houden, waaronder van spoorweg- en metrowerkers. De betrokken vakbonden vertegenwoordigen ongeveer 70.000 werknemers. Werknemers die behoren tot de Koreaanse spoorwegarbeidersvakbond die is aangesloten bij de KCTU, zouden op 5 december gaan staken, terwijl de metrowerkers in Seoul van plan waren om de volgende dag het werk neer te leggen.
Werknemers die geen regulier onderwijs volgen, waren ook van plan om op 6 december te stoppen met werken. Vrachtwagenchauffeurs van Cargo Truckers Solidarity hielden op 2 en 3 december een tweedaagse staking. Werknemers van de National Pension Service en de Korea Gas Corporation waren ook van plan om deze week te staken.
Bovendien hielden auto-onderdelenarbeiders bij Hyundai Transys van de Koreaanse Metaalarbeidersvakbond (KMWU) een staking van een maand, die in oktober begon. De KMWU, een van de meest invloedrijke binnen de KCTU, kwam onder enorme druk te staan van het grootbedrijf en de regering van Yoon nadat het leidde tot de sluiting van productielijnen bij Hyundai Motors.
De Zuid-Koreaanse heersende klasse is niet onbekend met het vertrappen van de democratische rechten van de arbeidersklasse. De staat van beleg werd voor het laatst afgekondigd in 1979 na de moord op de militaire dictator Park Chung-hee. Het jaar daarop werd het uitgebreid toen Chun Doo-hwan zijn eigen staatsgreep pleegde. Het leger voerde vervolgens massale repressie uit tegen demonstranten, het meest berucht in de stad Gwangju, waar meer dan 2000 mensen werden afgeslacht.
De afkondiging van de staat van beleg toont aan dat de Zuid-Koreaanse staat, ondanks de zogenaamde democratisering die plaatsvond na massaprotesten in de jaren 80 en begin jaren 90, nog steeds rust op de anticommunistische, dictatoriale fundamenten die het Amerikaanse imperialisme na de Tweede Wereldoorlog heeft gelegd via het marionettenregime van Syngman Rhee en die later onder Park zijn versterkt.
Yoons poging tot staatsgreep is een serieuze waarschuwing voor de Zuid-Koreaanse en internationale arbeidersklasse. Vastgelopen in verergerende crises, zijn autocratische methoden van heersen aan de orde van de dag voor de heersende klassen over de hele wereld. De verdediging van democratische rechten is volledig verbonden met de onafhankelijke mobilisatie van de arbeidersklasse op een socialistisch perspectief om een einde te maken aan het ouderwetse kapitalistische systeem dat de grondoorzaak is van oorlog, bezuinigingen en dictatuur.
