Welkom Bij Het Haatfeest INDIGNATIE AI & Politiek

Zoals dreigend voorspeld, heeft een verwarde, wraakzuchtige idioot een stortvloed aan gedachteloos haat, venijn, wrok, racisme, wreedheid – en binnenlandse terroristen – losgelaten op een bevolking die hij zojuist heeft gezworen “te dienen en te beschermen”, waarbij hij elk spoor van eerlijkheid of genade heeft verbannen in naam van een opnieuw witgemaakt “Amerika van bloed en bodem (waar) hun slechtste zelf hun meest ware zelf is.” Zijn eieren nu al goedkoper met een glimmende nieuwe Golf van Amerika en binnenkort rottende gewassen op de wijnstok? Zijn we nu geweldig?

Zo heeft een smakeloze, losgeslagen, gevoelloze man-kind die “alles vertegenwoordigt waarvan dit land zichzelf vleide dat het dat niet was” geprobeerd een “Verenigde Staten van Terugslag ” te creëren waarin “vrijwel alle sociale vooruitgang van de laatste halve eeuw is teruggedraaid.” Ja, het is zo erg. Enorme sloopkogel slecht. Nukkig, zelfzuchtig, vreemd geobsedeerd door haaien en windmolens, met de bodemloze vijandigheid van een zieke pestkop van de middelbare school, heeft hij de met oranje make-up bedekte sluizen van de hel opengegooid om te azen op de meest kwetsbaren onder ons en chagrijnig verkondigd: “Niets zal ons in de weg staan.”

In zijn eerste krankzinnige dagen aan de macht heeft Trump een stortvloed aan uitvoerende bevelen gelanceerd die in feite “de oorlog verklaren aan het Amerikaanse volk”, in een poging de rechten, dromen en veiligheid van elke burger te ondermijnen, behalve die van zijn kader van tech-bro’s en miljardairs. Het resultaat, schrijft Paul Waldman, is een “gemenere, bozere plek waar geen groter geluk bestaat dan het zien lijden van degenen die je haat. En waar je je niet alleen niet hoeft te schamen, maar zelfs een soort nobelheid voelt om net als Trump te zijn: grof, wreed, kleinzielig, hebzuchtig en kleinzielig.”

Met alleen zijn kleine hersenen, dunne huid, schele varkensogen en restanten van een nep-zilveren lepel van $ 400 miljoen in een met grieven gevulde kont tot zijn beschikking, werkt Trump desondanks onvermoeibaar om de basisrechten van elke queer, arme, trans, zieke, vrouwelijke, migranten, brutale of niet-blanke “ander” te ontnemen met alle mogelijke middelen.

Als hij Taliban in Afghanistan was, zou hij ramen en het verleidelijke geluid van vrouwenstemmen kunnen verbieden; hier kan hij alleen de prijzen van medicijnen verhogen, milieubescherming om zeep helpen, een einde maken aan geboorterechtburgerschap, wetenschap afwijzen, pandemieën aanmoedigen, pogingen tot wapenhervorming het zwijgen opleggen en categorisch alle regels die discriminatie verbieden of belemmeren, waar dan ook, verbannen.

Terwijl hij “vrijwel alle belangrijke kwesties waarmee werkende gezinnen in dit land te maken hebben” negeert – huisvesting, gezondheidszorg, raciale of economische gelijkheid – betoogt Bernie Sanders , die, God zegene hem, bijna als enige weigerde te buigen of op te komen voor zijn kroning vol oligarchen, dat het onze taak is in de komende donkere dagen om “niet op elke absurde uitspraak te reageren”, maar om “gefocust te blijven op de kwesties en het juiste te doen.”

Een wonderbaarlijke, maar bewonderenswaardige vraag, terwijl Trump voortstrompelt, angstaanjagend krachtig maar toch onsamenhangend, slordig, warrig, “recht voor onze neus aftakelend.” In een ijdele inauguratiespeech waarin hij “Bevrijdingsdag voor Amerika” uitriep, mekkerde hij dat zijn “reis om onze Republiek terug te winnen niet gemakkelijk is geweest, dat kan ik u vertellen,” en beschuldigde hij kwaadaardige libtards “die onze zaak willen stoppen, hebben geprobeerd mijn vrijheid te nemen en, inderdaad, mijn leven te nemen.”

Toch pochte hij vanuit zijn feitenvrije universum: “De gouden eeuw van Amerika begint nu. Mijn recente verkiezing is een (fictief) mandaat om een ​​vreselijk verraad volledig en totaal ongedaan te maken. En al deze vele verraad die hebben plaatsgevonden… Ik werd gered door God om Amerika weer groot te maken.” Het was een beetje veel voor de doorgaans welbespraakte Charlie Pierce, die “worstelde met een manier om de dageraad van Hell’s Encore te herdenken ” en zijn oneindige “festival van grieven.” Voor hulp wendde hij zich tot Hunter Thompson’s Fear and Loathing: On the Campaign Trail ophet treurige moment in 1972 toen Richard Nixon George McGovern versloeg.

“Dit is misschien het jaar,” schreef Thompson, “waarin we onszelf eindelijk onder ogen komen; eindelijk achteroverleunen en zeggen dat we eigenlijk gewoon een natie zijn van 220 miljoen tweedehands autoverkopers met al het geld dat we nodig hebben om wapens te kopen, en geen enkel probleem hebben met het doden van iemand anders in de wereld die ons ongemakkelijk probeert te maken.”

Te midden van de onrust van burgerrechten en de Vietnamoorlog was de zeer fatsoenlijke McGovern, die met een onedele aardverschuiving verloor, die “zeldzame kandidaat die echt begrijpt wat een fantastisch monument voor alle beste instincten van het menselijk ras dit land had kunnen zijn,” klaagde Thompson, “als we het uit de handen van hebzuchtige kleine oplichters als Richard Nixon hadden kunnen houden.” Griezelig profetisch vervolgde hij: “Jezus! Waar zal het eindigen? Hoe laag moet je in dit land zinken om president te worden?” Waaraan Pierce verdrietig toevoegt dat zelfs de wijze, bijtende Thompson “geen idee had dat het antwoord oneindigheid zou blijken te zijn.”

Welk beeld van een macabere inauguratiedag is beter dan dat van de miljardair-nerd en beste vriend van Trump, Elmo Musk, die twee keer een giftige arm uitschiet in een Hitlergroet om de verkiezingen op twijfelachtige wijze uit te roepen tot “geen gewone overwinning”, maar een overwinning die “de toekomst van de beschaving” (voor rijke blanke mannen met bunkers) verzekerde?

Helaas weigert de medeplichtige, gaslighting corporate media, die Maya Angelou’s “When someone shows you who they are, believe them” negeren, nog steeds om dat te doen, en in plaats daarvan op belachelijke wijze over te schakelen op een ” controversieel gebaar “, “een vreemd ogende groet… die doet denken aan dingen die we door de geschiedenis heen hebben gezien”, “een uitbundige toespraak” – ook een uitbundige Hitlergroet – en, van de ogenschijnlijk anti-haat Anti-Defamation League,“een ongemakkelijk gebaar in een moment van enthousiasme.”

“Dit is een delicaat moment,” kletsten ze. “Zovelen zijn gespannen. Alle partijen zouden elkaar wat gratie moeten geven.” Gratie met laarzen? Opgewonden nazi’s waren “in rep en roer.” Ze prezen hun “White Power Moment,” schreeuwden, “Heil Trump!” en zwoeren, “De Witte Vlam zal weer opstaan!” En dat zou kunnen.

?

De andere grote nazigroet van die dag aan de burgerlijke orde en fatsoenlijkheid kwam met Trumps besluit om een ​​algehele gratie of clementie te verlenen aan alle yahoos van 6 januari, want letterlijk, fuck you. Terwijl hij zijn opties afwoog in de nuchtere Winston Churchill-modus, meldde een adviseur: “Hij zei alleen: ‘Fuck it. Laat ze allemaal vrij.’” De meesten van de 1.500 hadden hun straf uitgezeten, maar met zijn vrijwel ongecontroleerde gratiemacht bevrijdde hij de laatste, meest gewelddadige 211 – die het Capitool hadden vernield, hadden opgeroepen tot het lynchen van wetgevers, agenten hadden afgeranseld met brandblussers, vlaggenstokken, bearspray, kapot meubilair, stroomstootwapens, krukken, vuisten en voeten.

Hij bevrijdde Stewart Rhodes van de Oath Keepers, die een zwaar bewapende “snelle reactiemacht” had samengesteld en 18 jaar kreeg voor opruiende samenzwering. Hij bevrijdde de gasten die Mike Fanone hadden meegesleurd, geslagen en verdoofd, de gast die op Nancy Pelosi’s bureau had gescheten, de gehoornde, geschminkte QAnon-sjamaan Jacob Chansley, die later zei: “Ik heb nergens spijt van.” “BEDANKT PRESIDENT TRUMP!!!” plaatste hij online. “NU GA IK (sic) EEN PAAR MOTHEFUCKIN-WAPENS KOPEN!!! IK HOU VAN DIT LAND!!!”

Zijn vrolijke rebranding van de GOP als “de Jailbreak Party” werd algemeen beschouwd als “een klap in het gezicht” voor zaken die ze geacht worden te vertegenwoordigen – de rechtsstaat, steun de blauwe – maar dat duidelijk niet doen. Zelfs het ingetogen Wall Street Journal bekritiseerde “het vrijlaten van de politiemensen” als “nog een smet (op) Trumps nalatenschap”, een smet op zichzelf. Zelfs toen politievakbonden die hem steunden de gratieverleningen bekritiseerden, deed de media opnieuw een tip-toe-achtige, gaslighting, “Wat in de heilige naam van Both-Sides Jesus is dit?” ontwijking , met de New York Times, die “duellerende gratieverleningen” en “een geïntensiveerde strijd over de betekenis van 6 januari” beschreef.

Aangezien de meeste Amerikanen, en zelfs GOP-wetgevers, hadden gezegd dat ze “duidelijk” tegen gratieverlening aan gewelddadige delinquenten waren, moest MAGA Mike nog slijmeriger worden dan normaal.Dan,hij drong aan op vervolging “tot het uiterste van de wet” en noemde Bidens preventieve gratieverleningen voor wetgetrouwe familieleden “schokkend”, “walgelijk”, “adembenemend”. Nu, zegt hij, “geloven wij in tweede kansen…We kijken vooruit.” Toch zou Susan Collins neigen naar “gestoord”.

De gratieverleningen hadden al snel een boemerangeffect: een schurk is weer terug op de bank vanwege wapenbezit, een ander is doodsbang dat zijn pas vrijgelaten vader hem zal vermoorden als “een verrader”, Stewart Rhodes liep het Capitool binnen om de geschokte media te begroeten, te praten met een GOP-vertegenwoordiger en te zeuren: “Waarom zou ik me verantwoordelijk moeten voelen?” en een ander lyrisch : “Wat heb ik gedaan (dat) de schade heeft veroorzaakt?” maar zei dat hij spijt had dat hij de toenmalige voorzitter Pelosi had bedreigd met “fuck hanging” : “Ik was dronken en pissig.”

Om de ontkenning te versterken, kwam de dwaze Michele Bachmann naar voren om dromerig terug te denken aan 6 januari: “Het was als een gebedsbijeenkomst, mensen predikten het evangelie… Er was geen ontevredenheid – de gelukkigste mensen die je ooit zou zien.” Slechts één relschopper, Pamela Hemphill, die 60 dagen vastzat, weigerde de gratie omdat “we die dag fout zaten” en het accepteren ervan “de geschiedenis zou herschrijven.”

Verschillende rechters bekritiseerden ook gratieverlening op basis van “revisionistische mythe” die “het bloed, de ontlasting en de terreur die de menigte achterliet niet kan verdoezelen.” Uiteindelijk, merkte een online wijze op, “waren wij het enige land dat (zijn) gevangenissen opende en criminelen (stuurde) om onschuldige Amerikanen te beroven.”

Toch verbleekt de slordige inzet van een paar honderd schurken in ons midden bij de verwoesting die Trumps spervuur ​​van meer dan 80 overhaaste, wrede, roekeloze “executive orders” aanrichtte, waarmee letterlijk tientallen jaren van moeizaam verworven bescherming voor miljoenen Amerikanen werd ingetrokken – tegen discriminatie, klimaatverandering, politiegeweld, honger, angst, ziekte, dood; en voor gezondheidszorg, immigratietoegang, ethisch bestuur, fatsoenlijk onderwijs, eerlijke lonen, betaalbare geneesmiddelen op recept, reproductieve vrijheid, stemrecht, waarborgen voor hetzelfde geslacht, raciale en etnische gelijkheid, een door de grondwet beloofde plaats aan tafel.

Zijn intrekkingen door middel van een vuilnisbakvuur zouden de ziektekostenverzekering voor meer dan 20 miljoen mensen kunnen ondermijnen, de kosten van medicijnen voor miljoenen meer kunnen verhogen, de gezondheids- en veiligheidsbepalingen op de werkplek kunnen verminderen, de regels voor discriminatie bij het aannemen van personeel kunnen versoepelen, langdurige burgerrechtenbepalingen kunnen terugdraaien, bescherming tegen boren kunnen verwijderen, schone energieprogramma’s kunnen stopzetten, alle federale diversiteits-, gelijkheids- en inclusie-inspanningen kunnen beëindigen en buitenlandse hulp kunnen opschorten “om te bepalen of ze in lijn zijn met (ons) beleid.”

De regering-Biden wordt ervan beschuldigd “zeer impopulaire, illegale en radicale praktijken” binnen de federale overheid te hebben “ingebed, waaronder “corrupte” DEI-programma’s. Het nieuwe regime wil “het gezonde verstand herstellen” bij de overheid en “het potentieel van de Amerikaanse burger ontketenen.”

Op weg naar die hel, “herriep” het lidmaatschap van de WHO en het Klimaatakkoord van Parijs, tientallen initiatieven voor gelijke beloning, meerdere verboden op olie- of gasconcessies, oproepen tot verantwoord politiewerk, hervorming van de gevangenissen,” “onderwijsuitmuntendheid,” schone energieprogramma’s, economische, educatieve en raciale gelijkheid voor inheemse, Spaanstalige, Aziatische, onderbediende, queer, trans, vluchtelingen- en asielzoekerspopulaties, en de verwijdering van Cuba als “staatssponsor van terrorisme.”

Om Trumps geplande massadeportaties door te zetten , wil hij de 100 jaar durende garantie van het geboorterecht op burgerschap uit het 14e amendement tenietdoen en het Hooggerechtshof dwingen hem die macht te geven, hoewel we allemaal weten dat bruine kinderen “niet de reden zijn dat we ons geen eieren of voorgeschreven medicijnen kunnen veroorloven – miljardair-CEO’s wel.”

Om zijn beloofde zuivering van meer dan 1000 Biden-benoemden te starten om ze te vervangen door slecht uitgeruste loyalisten, ontsloeg hij ook Mark Milley omdat hij hem ” een totale fascist” noemde, de voor de Nobelprijs genomineerde chef-kok en oprichter van World Central Kitchen José Andrés omdat hij mensen in rampgebieden voedde en Israël bekritiseerde – al afgetreden, Andrés plaatste emoji’s met schouderophalen/lachen – en commandant van de kustwacht, admiraal Linda Fagan, omdat ze de eerste vrouw was die onze strijdkrachten leidde en haar “overdreven” focus op eerlijkheid.

Hij veranderde de naam van Alaska’s Mt. Denali terug naar McKinley voor “een geweldige president (die) ons land erg rijk heeft gemaakt”, en op MLK Jr. Day beëindigde het racistische varken dat ooit de executie eiste van de nu vrijgesproken Central Park Five Bidens moratorium op de doodstraf en drong aan op uitbreiding ervan omdat het “gruwelijke misdaden” afschrikt – een bewering die werd afgewezen als “een valse, duistere fantasie”. Hij droeg het DOJ ook op om de door SCOTUS vastgestelde limieten op moorden te laten vallen en “te zorgen voor voldoende aanbod” van hun drugs, die door een expert werden omschreven als “een van de meest gruwelijke dingen die ik ooit heb gelezen.”

– YouTubewww.youtube.com

Te midden van de nonchalante wreedheid is beroepscrimineel Donny Shitweasel nog steeds aan het oplichten. Zijn nieuwste toren van corruptie zal in Servië zijn, waar Jared Kushner, die voor het laatst werd gezien kwijlend over waterkantbezittingen in het verwoeste Gaza , miljoenen heeft opgehaald van buitenlandse regeringen, waaronder het met bloed besmeurde Saoedi-Arabië, voor zijn Affinity Partners om de Trump Tower Belgrado te bouwen en een paar naar Trump te sluizen, onderdeel van wat Jamie Raskin “voortdurende inspanningen om politieke invloed te verkopen aan de hoogste bieder”  noemt .

De koning van de lange oplichterij is van sneakers, eau de cologne, horloges van $ 100.000 overgestapt op een geldgreep “schaamteloos, zelfs naar zijn normen” – het venten van “digitale magische bonen”, ook bekend als $ TRUMP crypto-tokens, volatiele activa die kortstondig piekten op $ 50 miljard, maar slechts waard zijn wat MAGA-idioten ervoor willen betalen. “Mijn nieuwe officiële Trump Meme is HIER!” gilde hij. “Vier alles waar we voor staan: WINNEN!” Het Witte Huis staat weer te koop, zegt Walter Schaub: “Amerika heeft gestemd voor corruptie, en dat is wat Trump levert. Het idee van overheidsethiek is nu een smeulende krater.”

Als hij niet aan het sjoemelen is, is Trump druk bezig met het terugdraaien van campagnebeloften. Het blijkt dat het verlagen van prijzen “moeilijk” is – borden in winkels: “Egg Supplies Limited” – en dat geldt ook voor het beëindigen van de oorlog in Oekraïne “binnen 24 uur”, wat allemaal Bidens schuld is. Hij onderneemt nog steeds louche, vaak wrede acties.In de afgelopen drie dagen heeft hij Ross Ulbricht gratie verleend, die hij tot levenslang heeft veroordeeld.

Hij gebruikte online softwarebedrijf Silk Road om voor 200 miljoen dollar aan illegale, soms dodelijke drugs te kopen/verkopen. Hij heeft het Office of Gun Violence Prevention van de website van het Witte Huis verwijderd en de gelijkwaardige verklaring van LBJ uit 1965 ingetrokken.arbeidsverordening die discriminatie bij het aannemen van personeel verbood, waarmee 60 jaar aan vooruitgang op het gebied van burgerrechten werd teruggedraaid; 

Dreigde arrogante staats- en lokale “actoren” te vervolgen voor het “verzetten tegen, belemmeren en op andere wijze niet naleven” van racistisch immigratiebeleid; sloot effectief de zuidelijke grens voor migranten of asielzoekers en gaf zijn dystopische handlangers de opdracht “alle noodzakelijke maatregelen te nemen om (elke) illegale vreemdeling die betrokken was bij een invasie over (de) grens onmiddellijk terug te dringen, te repatriëren en te verwijderen.”

Onderweg krijgt hij al tegenstand. Minstens 22 door de Democraten geleide staten, samen met DC, San Francisco, de ACLU, andere belangenbehartigingsgroepen en een aanstaande moeder, hebben een rechtszaak aangespannen om zijn poging om het 14e amendement en het geboorterecht op burgerschap in te trekken te stoppen; een door Reagan benoemde rechter in Seattle blokkeerde het tijdelijk, omdat hij het “duidelijk ongrondwettelijk” vond en vertelde Trumps advocaten “het verbijstert me” dat ze proberen het tegendeel te beweren.

Er zijn drie rechtszaken aangespannen tegen het Department of Government Efficiency wegens het schenden van transparantiewetten, hoewel je zou kunnen stellen dat DOGE al zo efficiënt is gebleken dat het het aantal miljardairs dat het bestuurt met de helft heeft teruggebracht. Wat betreft zijn imperialistische koortsdroom om Groenland over te nemen, dat al 800 jaar in handen is van Denemarken, herhaalde een Deense wetgever in het Europees Parlement: “Het is niet te koop.” Toen hij eraan toevoegde: “Laat me het in woorden uitdrukken die u misschien begrijpt: ‘Meneer Trump, fuck off!’”, werd hij bekritiseerd voor taalgebruik dat “niet oké is in dit huis van democratie. Ongeacht wat we van meneer Trump vinden.”

Toch is Amerika’s nieuwste held, en de eerste waarheidsverteller die Trump confronteert met zijn bleke oranje gezicht, dominee Mariann Edgar Budde, bisschop van de Episcopale Kerk in Washington D.C., waar Trump onverklaarbaar genoeg een nationale gebedsdienst bijwoonde met zijn dode oogfamilie en volgelingen.

Budde hield zich bezig met “een next-level, Jezus-stijl oproep aan de machtigen”, keek naar Trumps rijen “helgebonden zielen” – grijnzend naar Tiffany, woedend naar Melania, met oogrollende Vance, fronsend naar Trump – en besloot “geen fucking manier waarop ze van tevoren gehoorzaamt”, Buddevroeg de smerige maffiabaas van deze verachtelijke bende om genade te tonen aan de kwetsbaren, zoals, weet je, Jezus deed met: “Wat je ook voor de minste van dezen hebt gedaan, dat heb je voor Mij gedaan,” enz.“

In de naam van onze God (degene die hem redde, weet u nog?), vraag ik u om genade te hebben met de mensen in ons land die nu bang zijn,” zei Budde, verwijzend naar migranten, homo’s, transgenders, kinderen met een geboorterecht, die op de vlucht zijn voor oorlogen, “sommigen die vrezen voor hun leven.” Voor hen riep ze, onwaarschijnlijk genoeg, Trump op om “compassie te vinden en hier welkom te zijn.”

Nazi’s blijkbaarhaat het als religieuze leiders mensen met macht vragen om Jezus’ leringen ter harte te nemen – in de kerk is er duidelijk geen plaats voor oproepen tot “compassie” en “welkom”. Charlie Kirk lyrisch dat Budde “zichzelf te schande heeft gemaakt”, dat de kathedraal “in handen van LGBT-activisten is gevallen”, dat het “een heiligdom van Satan is geworden”.

A Hannity haalde uit naar deze “vrouwelijke bisschop die haat spuwde” in een “woke tirade” van “angstzaaierij en verdeeldheid”. Mike Collins snauwde dat Budde “aan de deportatielijst zou moeten worden toegevoegd”. Terug naar haar geboorteland New Jersey? Waarschijnlijk per veewagon? Tommy No-Brains hekelde “de radicale linkerzijde… Het verbaast me gewoon hoe ver deze mensen zullen gaan.”

Inderdaad. Trump zat machteloos te koken; daarna zei hijvertelde verslaggevers dat de dienst “niet zo opwindend” was en “ze kunnen het veel beter doen.” Midden in de nacht fulmineerde hij online “de zogenaamde bisschop was een radicale linkse hardliner Trump-hater. Zeer onaardig, gemeen van toon en niet overtuigend of slim… Ze is niet erg goed in haar werk! Zij en haar kerk zijn het publiek een verontschuldiging verschuldigd!”

De volgende dag ondertekende de kwaadaardige man-kind een richtlijn die “de dappere mannen en vrouwen” van ICE de bevoegdheid gaf om invallen te doen en “criminele aliens te vangen, waaronder moordenaars en verkrachters die zich niet langer kunnen verstoppen,” op voorheen “gevoelige locaties” zoals kerken, scholen, ziekenhuizen. Zucht. Hij is drie dagen in functie. Van een lijdende ziel, “Het is veel. Het is verdomd veel.” Toch zijn er zovelen van ons die wankelen, woeden, rouwen, vechten.

De geweldige Jasmine Crockett, die net Vice Ranking Member van de House Oversight Committee is geworden , zweert dat ze “een licht zal blijven werpen op elke aanval op onze rechten,” en ze “gaat niet spelen… Maak je vast, boterbloem.” De band Rage Against the Machine, al jarenlang supporters van inheemse activist Leonard Peltier, eerde zijn vrijlating na (te veel) decennia in de gevangenis met een video; de boodschap: Woede – niet verterend maar zuiverend, rechtvaardig, voortstuwend genoeg om ons overeind te houden – “is een geschenk.” En dominee Budde, die met de dood werd bedreigd, bleef standvastig: “Ik vind niet dat ik mijn excuses hoef aan te bieden voor een verzoek om genade.” Kunnen we een amen krijgen?

“Het pad van de rechtvaardige man wordt aan alle kanten belaagd door de onrechtvaardigheden van de egoïsten en de tirannie van slechte mensen. En ik zal met grote wraak en woedende woede degenen die proberen mijn broeders (en zusters) te vergiftigen en te vernietigen, op u slaan. – Samuel Jackson’s Jules die Ezechiël 25:17 aanpast in Pulp Fiction .

– YouTubewww.youtube.com