China – Drie wijze apen weten dondersgoed wat een duif die zich voordoet als een adelaar werkelijk van plan is.
De Trump Tariff Tizzy (TTT) in de stijl van Toddler Temper Tantrum , nu versneld tot 145% – en dat aantal blijft stijgen – is nog zo’n denderende, kenmerkende duif die het schaakbordgambit aan diggelen slaat.
Het zal niet werken. Trump beweerde dat China hem zou bellen om “een deal te sluiten”. Dat is realityshow-terrein. De realiteit lijkt meer op de uitspraak van de Douanetariefcommissie van de Staatsraad: “Aangezien de Amerikaanse export naar China onder de huidige tarieven al niet marktconform is , zal China deze simpelweg negeren als de VS verdere tarieven oplegt aan Chinese goederen. “
Vertaald: blijf maar schreeuwen/tarieven opleggen. Het kan ons niet schelen. En we zullen niet meer bij jullie kopen. Wat dan ook.
Het Chinese ministerie van Buitenlandse Zaken: “Een ‘barbaar die met tarieven zwaait, kan nooit een telefoontje van China verwachten.”
Basiscijfers. Het Chinese bbp voor 2025 wordt geraamd op 5%. De Amerikaanse import vertegenwoordigt maximaal 4% van het Chinese bbp. Het Chinese aandeel in de totale export naar de VS daalde in 2024 tot 13,4%.
Goldman Sachs – niet bepaald een ‘woordvoerder’ van de CCP – heeft zojuist voorspeld dat TTT China in 2025 slechts 0,5% van het bbp zal kosten, terwijl het maar liefst 2% van het Amerikaanse bbp zal kosten. Wat een terugslag.
Maar voor Peking is het vanaf nu vooral zaak om de toeleveringsketen te blijven diversifiëren.
In heel Azië zijn de extra wielen in beweging. President Xi Jinping begint binnenkort aan een mini-rondreis door ASEAN (Vietnam, Cambodja, Maleisië). De Shanghai Cooperation Organization – steeds meer gericht op geo-economie – komt binnenkort bijeen. De EU staat, ondanks alle leugens van haar “elites”, te popelen om handelsakkoorden met China te sluiten.
Zhao Minghao, adjunct-directeur van het Centrum voor Amerikaanse Studies aan de Fudan Universiteit in Shanghai, noemt de huidige opleving ‘een spel van strategische vastberadenheid’.
Eerder merkte de eminente Wang Yiwei, sterprofessor internationale betrekkingen aan de Renmin Universiteit in Beijing en expert op het gebied van de Nieuwe Zijderoute, al op dat het huidige tarief de Chinese export naar de VS “bijna onmogelijk” maakt.
In deze analyse werd opgemerkt hoe China begon met de aanpak van TTT met een ‘hoffelijkheid boven geweld’-benadering, waarna het overschakelde op ‘het kan ons niet schelen’ en ‘de kunst van timing’ cultiveerde in zijn asymmetrische aanval op Amerikaanse aandelen.
Een fascinerend kijkje in de echte wereld van de Chinese handel wordt geboden door een tijdig bezoek aan de uitgestrekte internationale handelsstad Yiwu .
de grootste concentratie van kleine handelaren ter wereld.
Minder dan 10% van Yiwu’s enorme hoeveelheid zaken betreft de VS. Van de 75.000 ondernemers in Yiwu Small Commodity City doen er slechts iets meer dan 3.000 zaken met de VS.
Twee sinofoben ontmoeten elkaar in een luchtspiegeling
TTT is grotendeels het product van twee arrogante/onwetende sinofoben van het type Team Trump, economisch adviseur Peter Navarro en minister van Financiën Scott Bessent, die minder dan nul weten over alles wat met China te maken heeft.
Het was in feite Bessent die de wedstrijd meteen verspeelde:
“Dit werd gedreven door de strategie van de president… Je zou zelfs kunnen zeggen dat hij China in een lastig parket heeft gebracht. Ze hebben gereageerd. Ze hebben zich aan de wereld laten zien als de slechteriken, en we zijn bereid samen te werken met onze bondgenoten en handelspartners die niet hebben teruggeslagen.”
Een primitieve val. Met alleen China als doelwit. Dat had niets te maken met de aanvankelijke, smakeloze plotlijn: invoerrechten, maffiastijl, op het grootste deel van de planeet, inclusief pinguïns. Als je geen wraak neemt, prima. Als je het wel doet, slaan we harder.
Ook wij hebben jou steun nodig in 2025, gun ons een extra bakkie koffie groot of klein.
Dank je en proost?
Wij van Indignatie AI zijn je eeuwig dankbaar
van de zogenaamde “Miran-mirage” – naar Trumps vermeende economische brein Stephen Miran. Wat er feitelijk gebeurt, snel, voorbijgaand aan het stomme idee dat tarieven elders betaald zullen worden door de huidige afschrijvingen ( zie Mirans whitepaper hier ), is de ongecontroleerde afbraak van de VS als wereldhandelscentrum.
Gevraagd waarom hij de tarieven had opgeschort, antwoordde Trump: “Ik dacht dat mensen een beetje uit de pas liepen. Ze werden een beetje boos. Ze werden bang.”
Onzin. Trump kan onmogelijk officieel toegeven dat de Amerikaanse oligarchie, Jamie Dimon en co., volledig in paniek raakten; en dat, plus de debacle op de obligatiemarkt, hem dwongen terug te krabbelen.
Niemand in het neoliberale paradijs kan zich bemoeien met de Godin van de Markt.
Wat de langetermijnstrategie van verschillende landen van de mondiale meerderheid betreft die getroffen zijn door de orkaan van TTT, en dan hebben we het nog niet eens over grote spelers als China en de EU, geldt dat ze allemaal gretig hun afhankelijkheid van de Amerikaanse markt willen verminderen.
Opnieuw kwam de uitgebreide “deal” van Trump en zijn ongeletterde adviseurs neer op een maffioos “aanbod dat je niet kunt weigeren”: blaas je handel met China – de grootste handelspartner van bijna al deze landen – op, of verminder die aanzienlijk, en handel met Exceptionalistan, plus 10% invoerrechten. Je economische soevereiniteit en strategische flexibiliteit kunnen de pot op. Nogmaals: het is onze weg of de – invoerrechten – snelweg.
De realiteit zal echter zijn dat de VS steeds meer Chinese producten uit derde landen zal importeren – terwijl China daar nog steeds voor betaald zal krijgen. China zal zelfs nog meer exporteren naar ASEAN en andere mondiale spelers.
Zoals het er nu voorstaat, is Trumps ‘plan’ – als hij al een plan heeft – nog steeds om zijn bondgenoten te ‘stabiliseren’ en tegelijkertijd alle vuurkracht op China te concentreren. In theorie zou dit de complexe Chinese toeleveringsketens tot chaos moeten drijven en bedrijven moeten dwingen hun productielijnen te verplaatsen naar bijvoorbeeld Vietnam of India.
Shakedown leidt tot ineenstorting
De indamming van China zal in een stroomversnelling raken. Verwacht een tsunami aan technologische beperkingen, investeringslimieten en natuurlijk extra sancties. Sinofoob Bessent sluit het schrappen van Chinese aandelen van Amerikaanse beurzen niet uit: “Ik denk dat alles openstaat (…) Dat zal de beslissing van president Trump zijn.”
Peking kan op zijn beurt gemakkelijk overgaan op kernenergie en massaal zijn Amerikaanse staatsobligaties verkopen, met catastrofale gevolgen. In januari had Peking $ 760 miljard aan Amerikaanse staatsobligaties in bezit. Met een prettige diplomatieke inslag merken Yang Panpan en Xu Qiuyan, onderzoekers van de Chinese Academie voor Sociale Wetenschappen, op dat wat er vervolgens met Amerikaanse staatsobligaties gebeurt, “zeer onzeker” blijft.
De miljardair en investeerder Ray Dalio van Bridgewater was op zijn beurt scherpzinnig, maar ook diplomatiek: “We zien een klassieke ineenstorting van de belangrijkste monetaire, politieke en geopolitieke ordes.”
Er is geen sprake meer van een ‘coöperatieve wereldorde’ onder leiding van de VS (die overigens allesbehalve coöperatief was); Dalio erkent tenminste het unilateralisme dat tot uiting komt in ‘de door de VS geleide handelsoorlog, geopolitieke oorlog, technologie-oorlog en in sommige gevallen militaire oorlogen’.
Woordvoerder Lin Jian van het Chinese ministerie van Buitenlandse Zaken vatte de positie van Peking feitelijk samen. Weg met de meneer des Vaderlands, wat tot voor kort de standaard Chinese houding was: als de VS aandringen op een tarievenoorlog en een handelsoorlog, zal China tot het einde vechten.
Dus hier zijn we dan. En wéér is het het Imperium van Chaos tegen de BRICS.
Het Imperium van Chaos is verwikkeld in een heftige geo-economische oorlog tegen concurrent China; het overweegt een heftige militaire oorlog tegen het soevereine Iran; en tegelijkertijd probeert het de nucleaire/hypersonische grootmacht Rusland te paaien met een soort vage deal om de eeuwige oorlog bij volmacht in Oekraïne enigszins te bevriezen.
De nieuwe Primakov-driehoek, RIC (Rusland-Iran-China), is zich terdege bewust van deze ontwikkelingen. Poetin had de Russische positie in de handelsoorlog tussen de VS en China metaforisch getypeerd toen hij zei dat de Chinezen een mooi spreekwoord hebben: als tijgers in de vallei vechten, kijkt de slimme aap toe hoe het afloopt.
Dit is meer het geval van drie wijze apen die precies weten wat een duif die zich voordoet als een arend, werkelijk van plan is.
