Wanneer Donald Trump deze week het Midden -Oosten bezoekt, zal hij enkele bekende mensen tegenkomen. Elon Musk, Mark Zuckerberg, Larry Fink en Sam Altman zullen ook in Riyad zijn. Ik betwijfel of ze veel tijd zullen besteden aan praten over Gaza of Iran. Ze zijn er allemaal om dezelfde reden: om over AI te praten.
De aandelenmarkten hebben momenteel een hoge prijs gesteld voor deze technologiebedrijven. Maar AI beveelt ook een hoge prijs van de Amerikaanse buitenlandse en veiligheidsbeleidsgemeenschap: het zal de aard van oorlogvoering dieper veranderen dan elke andere innovatie die we in ons leven hebben meegemaakt. Ronald Reagan’s beruchte strategie -verdedigingsinitiatief, ook bekend als Star Wars, faalde omdat de oude technologie niet de precisie kon leveren die nodig was. Maar AI zou er een realiteit van kunnen maken en de bezorgdheid van Amerika is dat China er misschien eerst zou komen.
Maar Amerika maakt zich ook zorgen dat ze de leiding geven aan AI-aangedreven drones. We beschouwen drones als modern, maar die die worden gebruikt in de oorlog in Rusland-Oekraïne hebben nog steeds een operator nodig. Stel je voor dat als een partij AI-aangedreven drones tot hun beschikking had? Het Westen en de NAVO kunnen zich comfortabel voelen in hun huidige – snel daten – militaire capaciteiten. Maar AI Warfare is een volledig nieuw spel.
En China loopt al vooruit in de twee gebieden die kritisch zullen zijn. De eerste is de levering van energie – wat van vitaal belang is om grote AI -datacenters van stroom te voorzien. Het Westen zou zich zorgen moeten maken over de enorme schaal van de uitbreiding van de energiecapaciteit van China. China heeft een doelwit van hernieuwbare capaciteit van 2.461 gigawatt tegen 2030. De overeenkomstige cijfers voor de EU en de VS zijn respectievelijk 1.100 en 500 gigawatt. Voor de Chinezen zal het zware werk afkomstig zijn van hernieuwbare bronnen, zoals ‘s werelds grootste waterkrachtcentrale in Tibet, die vandaag een energiecapaciteit zal hebben die ongeveer de grootte van de capaciteit van Duitsland heeft. Gewoon van één dam. Deze dam is niet eens opgenomen in het doelnummer van China.
AI is woedend energiehongerig. Zoals de auto -industrie pas recentelijk heeft ontdekt, is de elektrische auto niet alleen een evolutie – het is een ander product. Hetzelfde geldt voor alles wat afhankelijk is van AI. De Duitse Rheinmetall is een formidabele producent van munitie en tanks. Ze maken de beste tanks ter wereld. Maar ze zijn old-school-de zware metaalversie van defensieproductie. Je wilt niet in een van hen zijn wanneer je wordt aangevallen door een zwerm AI-aangedreven drones.
En dus, terwijl China vooruit marcheert, criminaliseren de absurde voorschriften van de gegevensbescherming van de gegevensbescherming en AI effectief de belangrijkste evoluerende bedrijfssector van de 21ste eeuw. De Financiële tijden meldde dat Britse soldaten werden verhinderd om signaal te gebruiken die jammen op grond van het feit dat het GDPR heeft geschonden. Europeanen hebben in het algemeen geen idee welke schade ze zichzelf toebrengen met hun absurde obsessie voor gegevensbescherming. En geen idee wat het doet voor hun veiligheid. In de Gilded Foreign Policy Salons of Europe’s Capitals hoort u niet veel over AI-Drones of op satelliet gebaseerde AI-missiles-systemen. Het is alsof AI nog moet worden uitgevonden in het westelijke universum van buitenlands beleid.
China heeft ondertussen meer energie dan wij, steekt serieus geld in AI en regelt zich niet dood. Neem 5G. Hoewel wij Europeanen ermee worstelen, ontwikkelen de Chinezen al 6G – de technologie die nodig is om de communicatie voor de productie van de volgende generatie aan te kunnen.
Dit is het tweede kritieke gebied waarin China excelleert: hightech productie. In de VS en het VK is het heersende standpunt dat geavanceerde landen naar diensten moeten gaan en de economie in de winkel in de winkel moeten verlaten aan starters zoals China. Dit is een verhaal dat we onszelf te lang hebben verteld. En het is er een die vooral economen niet begrijpen. Ze denken dat het efficiënter is om China alle productie te laten doen, voor de VS om zich te specialiseren in hightech en financiën, en Europa een museum te laten zijn. Ze zijn zich tegelijkertijd niet bewust van die kiezers die echte banen willen, de aard van de productie van de 21e eeuw en de bezorgdheid over veiligheid.
De ironie hier is dat de VS de AI-Service-economie begrijpen als niemand anders. En het leidt nog steeds ongeveer de wereld in onderzoek. Maar China heeft het kunnen inhalen omdat alle nieuwe technologie open-source is. Zoals een anonieme medewerker bij Google openbaar toegaf: “We hebben geen gracht, en Openai ook niet.” Noch de VS. Dit is geen wereld van geheime algoritmen, of van industriële octrooien. De toegangskosten zijn laag – het enige dat u nodig heeft, is een stel desktopcomputers met een goede grafische kaart. Iedereen kan meedoen. In de Oude Wereld betekende het technologische leiderschap dat de VS jaren voor was op de concurrentie. Niet meer.
Maar de dreiging uit China is geavanceerder dan alleen ons huiswerk kopiëren. Ze zijn beter in het produceren en implementeren op schaal. Tim Cook, de CEO van Apple, zei jaren geleden dat zijn bedrijf China koos voor zijn productie, niet omdat het goedkoop was, maar omdat ze er goed in waren. Evenzo bouwde Elon Musk zijn belangrijkste Europese autofabriek in Duitsland omdat ze iets weten over de productie. Maar er zijn ook nadelen – die hij onlangs heeft ontdekt – maar hij respecteert nog steeds de vaardigheden. En hoewel het Mid-Tech-productie-economische model van Duitsland niet meer werkt, zijn er nog steeds vaardigheden in Duitsland en andere Europese landen die kunnen worden aangeboord voor een VS die enthousiast is over het opnieuw uitvinden van de productie.
“De dreiging uit China is geavanceerder dan alleen ons huiswerk kopiëren.”
Hoewel de VS graag de productie willen terugkeren naar zijn kusten, moeten we duidelijk zijn dat dit niet betekent dat de reanimatie van die oude blauwe banen die verloren zijn gegaan in de roestgordel. Deze industrie zal worden gerund door robots, niet door mannen, en bediend door robots. Dit gaat niet over banen. Dit gaat over mogelijkheden.
Voor de VS om deze mogelijkheden te verwerven, heeft het bondgenoten nodig. De Biden -administratie slaagde erin Europeanen te lokken om naar de VS te verhuizen via de Inflation Reduction Act. En Trump probeert hetzelfde te doen door zijn veel ruwbeleid van tarieven. De middelen zijn anders, maar het doel is uiteindelijk hetzelfde – om Europese bedrijven in de VS te laten investeren.
Ik betwijfel echter dat de tarieven van Trump de VS zullen veranderen in een industrie 4.0 -productie -krachtpatser, in staat om met China te concurreren. Het heeft Beijing 30 jaar gekost om van een positie van een pre-industriële economie te komen naar waar ze nu zijn. Energie en productie zijn waar het om gaat in deze 21e-eeuwse wapenwedloop. China is straten vooruit op beide. De enige kans dat de VS in deze race heeft, is om een slimme alliantie op te bouwen. De Riyadh -vergaderingen zijn nuttig. Ik heb nog steeds geen plausibel plan gehoord dat ons vertelt waar de knowhow van de productie vandaan zal komen.
