Spread the love en help Indignatie
Vance – De oorlog in Oekraïne en de aandrang van president Trump om te onderhandelen met Rusland zouden centraal moeten staan in de Veiligheidsconferentie van München, die vrijdag begon in de Beierse metropool. In plaats daarvan stond het escalerende conflict tussen de VS en Europa centraal.
De Amerikaanse vicepresident JD Vance, die als een van de eersten sprak, hield een 15 minuten durende fascistische toespraak die afkomstig had kunnen zijn van Alice Weidel, leider van de extreemrechtse partij Alternative für Deutschland (AfD), de Nederlandse islamofoob Geert Wilders of andere Europese extreemrechtse activisten.
Vance zei dat het een schandaal was dat extreemrechtse partijen niet waren uitgenodigd voor de Veiligheidsconferentie. “Er is geen plaats voor firewalls,” zei hij. Hij beschuldigde de verzamelde politieke leiders ervan bang te zijn voor “de stemmen van hun eigen volk” en vergeleek hen met totalitaire heersers. Het grootste gevaar voor Europa kwam van binnenuit, verklaarde hij.
Als voorbeelden noemde hij de nietigverklaring van de presidentsverkiezingen in Roemenië, die de fascist Călin Georgescu had gewonnen met behulp van duistere financiële bronnen, aanklachten tegen militante anti-abortusactivisten in Engeland en Schotland en regels van de Europese Unie tegen haatdragende opmerkingen op sociale media.

Vance beschreef “massa-immigratie” als het grootste probleem. Hij verwees direct naar de aanval waarbij een Afghaanse vluchteling de dag ervoor met zijn auto in een vakbondsdemonstratie in München crashte. “Hoe vaak moeten we deze verschrikkelijke tegenslagen nog doorstaan voordat we van koers veranderen en onze gemeenschappelijke beschaving in een nieuwe richting sturen?” zei Vance. Geen enkele kiezer ging naar de stembus “om de sluizen open te zetten voor miljoenen ongecontroleerde immigranten,” zei hij.
Na Hitlers nederlaag in de Tweede Wereldoorlog probeerde de Amerikaanse regering de nazi’s in Neurenberg te leiden en hun misdaden onder de aandacht van een breder publiek te brengen. Onder Trump probeert de Amerikaanse regering nu het fascisme in Europa nieuw leven in te blazen.
Neofascistische politici, zoals Giorgia Meloni in Italië, Viktor Orbán in Hongarije, Geert Wilders in Nederland en Javier Milei in Argentinië, behoren al tot Trumps naaste bondgenoten. En in Duitsland heeft Trumps vertegenwoordiger voor sociale bezuinigingen, Elon Musk, massaal ingegrepen in de verkiezingscampagne ten gunste van de AfD.
Wat extreemrechts aan beide kanten van de Atlantische Oceaan verenigt, is hun gemeenschappelijke politieke agenda: de ontmanteling van alle sociale programma’s, onderwijsinstellingen en zorginstellingen die na jaren van bezuinigingen nog over zijn; de ontmanteling van de democratische rechten van de arbeidersklasse, te beginnen met de aanval op migranten en vluchtelingen; het wegnemen van alle barrières die de verrijking van de miljardair-oligarchen, die de ruggengraat vormen van de regering-Trump, in de weg staan; en de oriëntatie van de economie op oorlogsproductie.
De nazi’s baseerden hun buitenlandpolitieke allianties op ideologische gemeenschappelijke grond. Zo sloot Hitlers Duitsland in 1939 het Staalpact met Mussolini’s Italië. In 1940 werd het uitgebreid tot een driemachtenpact met Japan.
De Europese machten zijn echter geen bastions van democratie, noch onschuldige slachtoffers van Trumps machinaties. Integendeel, zoals de World Socialist Web Site in talloze analyses heeft aangegeven, is Trumps opkomst en herverkiezing geen toevallige aberratie “maar een uiting van een fundamentele heroriëntatie van de politiek in de Verenigde Staten en de rest van de wereld.”

In haar nieuwjaarsverklaring van 3 januari 2025 schreef de Indignatie:
Het karakter van de nieuwe regering markeert een gewelddadige herschikking van de staat om te corresponderen met de aard van de kapitalistische maatschappij zelf. De rijkste individuen en bedrijven ter wereld controleren hulpbronnen op een ondoorgrondelijke schaal.
De verklaring benadrukte dat Trumps herverkiezing “het hoogtepunt is van een uitgebreid proces van politieke reactie en een voorbode van wat komen gaat.” Het is “een politieke uitdrukking van de ‘normalisatie’ van fascistisch barbarisme en kapitalistische dictatuur.” Dit is te zien “aan het feit dat de Democratische Partij en de kapitalistische media alle verwijzingen naar Trumps bedreiging voor de democratie laten vallen, laat staan het ‘f-woord’, fascisme, en in plaats daarvan hun volledige medewerking beloven aan Trump en de Republikeinen.”
In de verklaring werd ook benadrukt:
De processen die duidelijk zichtbaar zijn in de Verenigde Staten zijn in feite universeel. Overal ter wereld worden kapitalistische regeringen geteisterd door enorme politieke crises, die worden geconfronteerd met volksoppositie en steeds vaker overgaan tot autoritaire maatregelen.
Dit geldt met name in Europa. Extreemrechtse partijen worden het hof gemaakt, gepromoot en in de regering gebracht. In Duitsland heeft de oppositieleider en mogelijke volgende bondskanselier, Friedrich Merz, twee weken geleden de “firewall” tegen de fascistische AfD doorbroken en voor het eerst samen met de extreemrechtse extremisten een anti-immigrantenmotie door de Bundestag geloodst. Hoewel miljoenen hiertegen hebben geprotesteerd, houdt Merz vast aan zijn standpunt.
De oorlog in Oekraïne heeft een belangrijke rol gespeeld in deze verschuiving naar rechts. In 2014 organiseerden de VS, samen met Duitsland en andere Europese mogendheden, een rechtse staatsgreep in Kiev, die een pro-westers regime aan de macht bracht en de basis legde voor de daaropvolgende oorlog. Sindsdien werken ze nauw samen met fascistische krachten in Oekraïne die nazi-collaborateurs, zoals Stepan Bandera, als helden eren. Dit ging gepaard met een systematische herziening van de geschiedenis op universiteiten en in de media. De misdaden van de nazi’s zijn gebagatelliseerd en de Sovjet-Unie is verantwoordelijk verklaard voor de Tweede Wereldoorlog.
Maar de oorlog in Oekraïne is een debacle gebleken voor de Duitse en Europese bourgeoisie. Trumps aankondiging dat hij met Poetin zou onderhandelen over de hoofden van de Europeanen en Oekraïne heen, heeft paniek veroorzaakt bij Europese regeringen. Ze vrezen dat de VS zich terugtrekt uit de oorlog, toegang verzekert tot waardevolle grondstoffen en Europa belast met de kosten en gevolgen van de oorlog.
Niemand mag zich de illusie maken dat de Trump-regering op zoek is naar “vrede” in Oekraïne. In plaats daarvan heroriënteert Trump het Amerikaanse buitenlandse beleid om de aanzienlijke energie- en minerale rijkdommen van Oekraïne directer te exploiteren, terwijl hij de Amerikaanse overheersing over Noord- en Zuid-Amerika wil uitbreiden, inclusief zijn voorgestelde annexatie van het Panamakanaal, Groenland en Canada, ter voorbereiding op de oorlog tegen China.
Dit “Amerika eerst”-beleid is ook gericht tegen de Europese “bondgenoten.” Hij heeft de Europese Unie een “monsterlijkheid” genoemd en probeert deze op te breken, door haar te bedreigen met straftarieven.
Europese regeringen reageren door enerzijds Trump te omarmen en zich anderzijds massaal te bewapenen. De toespraken van de Duitse president Frank-Walter Steinmeier en de voorzitter van de Europese Commissie Ursula von der Leyen, die vlak voor Vance spraken, waren beide in die richting.
Steinmeier begon met te zeggen dat Duitsland in de toekomst “aanzienlijk meer” dan 2 procent in defensie moet investeren. “We hebben de wake-up call gehoord,” zei hij. Terwijl hij zijn bezorgdheid uitsprak dat de nieuwe Amerikaanse regering geen rekening hield met gevestigde regels en haar bondgenoten, deed hij een bijna smeekbede om Europa en Oekraïne bij de onderhandelingen met Rusland te betrekken. “Je kunt op Duitsland vertrouwen,” benadrukte hij.
Von der Leyen verklaarde dat handelsoorlogen en tarieven “geen zin” hadden, maar dreigde met tegentarieven en drong aan op onderhandelingen. Ze deed ook een beroep op de VS om met Europa samen te werken om een “sterk Oekraïne” te garanderen. Ze beloofde de Europese militaire uitgaven enorm te verhogen. Hoewel deze sinds het begin van de oorlog waren gestegen van €200 miljard naar €320 miljard, zei ze dat dit lang niet genoeg was.
De spiraal van handelsoorlog en herbewapening die zo duidelijk zichtbaar werd in München, doet denken aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog. Leon Trotski, de leidende marxist van de 20e eeuw, waarschuwde in 1928:
In de crisisperiode zal de hegemonie van de Verenigde Staten completer, openlijker en meedogenlozer opereren dan in de periode van de bloei. De Verenigde Staten zullen proberen haar moeilijkheden en kwalen te overwinnen en zich ervan te bevrijden, voornamelijk ten koste van Europa, ongeacht of dit in Azië, Canada, Zuid-Amerika, Australië of Europa zelf gebeurt, of dit nu vreedzaam of via oorlog plaatsvindt.
Deze voorspelling is vandaag de dag des te meer waar. Alleen de arbeidersklasse kan de dodelijke spiraal stoppen die de mensheid met kernwapens dreigt te vernietigen. Zij draagt de volledige last van het verrijken van de oligarchen, herbewapening en escalerende oorlogen, en staat in onverzoenlijke oppositie tegen het kapitalistische systeem.