De Republikeinse Partij van Trump vandaag de dag is er daarentegen een waar de Russische haviken Rubio en Michael Walz het podium zullen moeten delen met de Moskou-vriendelijke Kennedy en Gabbard. Pete Hegseth, een onderscheiden veteraan, activist en presentator van Fox News, zal toezicht houden op de gigantische begroting van het Pentagon als hij wordt benoemd tot minister van Defensie. Hij is een bittere tegenstander van de bureaucratie van het departement, die dat wel zou doen graag zwaai met een toverstok en maak het huis schoon. Hij zal naast Lori Chavez-DeRemer zitten, Trumps Teamsters-vriendelijke Labour-keuze die een van de weinige Republikeinen is die mede-sponsor is van verregaande pro-vakbondswetgeving, en Kennedy en Gabbard, levenslange Democraten.
Het is moeilijk te overdrijven hoe ongebruikelijk het is voor de Democraten om hun weg te vinden naar een Republikeins kabinet, nominaties te aanvaarden naast de ideologen van de Republikeinse Partij, en op zo weinig protest te stuiten van het grootste deel van de conservatieve beweging. In het geval van Kennedy en Gabbard werden beiden niet ondanks hun onorthodoxe politiek, maar dankzij hen in de wereld van Trump uitgenodigd.
Niet alle standpunten van Kennedy, Gabbard, Chavez-DeRemer en Hegseth zijn echter echt subversief, en de meeste genomineerden van Trump zijn conservatieve vaandeldragers, op smaak gebracht met een vleugje MAGA. Voormalig procureur-generaal van Florida, Pam Bondi, volgde Matt Gaetz op als kandidaat voor het hoofd van het ministerie van Justitie. Voormalige Republikeinse vertegenwoordigers Sean Duffy en Doug Collins werden gevraagd om respectievelijk leiding te geven aan de Departments of Transportation en Veterans Affairs, samen met een handvol andere Republikeinse loyalisten. Scott Bessent en Howard Lutnick zullen bekende gezichten zijn op Wall Street bij het ministerie van Financiën en het Ministerie van Handel.
Maar als Trump hun verenigende overtuiging is, zal het Trumpisme worden bepaald door hun botsende ideeën. Voor buitenstaanders is dat een spannend vooruitzicht. Voor insiders, die tientallen jaren hebben besteed aan het opbouwen van het systeem en het opbouwen van hun levensonderhoud eromheen, is het vooruitzicht zeer verontrustend.
Ze vrezen dat Trump en zijn plaatsvervangers ‘vergelding’ en ‘vergelding’ beramen.massa‘ontslagen binnen de federale beroepsbevolking. Brian Stelter gemeld deze week dat sommige journalisten zich oprecht zorgen maken “over het overvallen van redactiekamers en het controleren van media-eigenaren”. Op een recent gala voor het Committee to Protect Journalists merkt Stelter op dat een media-CEO zei: “Journalisten worden gedwongen hun eigen beveiliging in te huren, voor zichzelf en hun families. En publicaties reserveren enorme juridische budgetten voor de uitdagingen waarvan we weten dat ze gaan komen. Het is ijskoud.”
Journalisten hebben misschien geen particuliere beveiliging nodig, maar juridische bescherming kan van cruciaal belang zijn. Trump heeft een lange tijd geschiedenis van de oproep aan leiders om de uitzendlicenties in te trekken van zenders die, zoals hij het ziet, flagrant valse informatie rapporteren. Brendan Carr, door Trump gekozen als hoofd van de Federal Communications Commission, getweet kort na de aankondiging te zeggen: “Omroepmedia hebben het voorrecht gehad een schaarse en waardevolle publieke hulpbron te gebruiken: onze radiogolven. Op hun beurt zijn zij wettelijk verplicht om in het algemeen belang te handelen. Wanneer de transitie voltooid is, zal de FCC deze verplichting van algemeen belang afdwingen.”
Het is duidelijk dat Trump de Republikeinse Partij naar zijn beeld heeft hervormd, door de partij-instellingen ertoe aan te zetten ‘klimaatgekken’ zoals RFK Jr te absorberen – zoals een leider van een non-profitorganisatie mij deze week vertelde – en vrede te sluiten met de politiek van wraak. De transformatie kostte acht jaar druk van de man en zijn kiezers. Dat niveau van naleving, gekoppeld aan de totale demoralisering van de Democraten, suggereert in ieder geval dat de belofte van Trump om “het moeras droog te leggen” van zijn vijanden ernstiger is dan ooit tevoren.
