Trump Laten we eerlijk zijn, presidenten hebben de laatste tijd niet bepaald een uitmuntende staat van dienst als het gaat om het vrijlaten van criminelen. Van Bill Clinton tot Joe Biden, er is altijd wel wat controverse geweest over hoe presidenten hun bevoegdheid voor gratieverlening en strafvermindering hebben gebruikt.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat Donald Trumps misbruik van deze bevoegdheden van een heel ander kaliber is… en het lijkt er nu op dat er een nieuwe manier is voor sommige van zijn medecriminelen om aan de gerechtigheid te ontsnappen: door te getuigen tegen mensen die hij graag opgesloten wil zien.
Om de zaken in perspectief te plaatsen: hier is een stukje geschiedenis dat illustreert dat de bevoegdheid om gratie te verlenen wellicht aan presidenten moet worden ontnomen.
Bill Clinton verleende bijvoorbeeld gratie aan de toepasselijk genaamde Marc Rich, een rijke voortvluchtige wiens ex-vrouw grote donaties deed aan het Clinton Presidential Center en Hillary Clintons Senaatscampagne. Zijn opvolger, George W. Bush, zette de straf van Dick Cheneys voormalige stafchef Scooter Libby om.
Terwijl de gratieverleningen van Barack Obama relatief schandaalvrij verliepen, gold dat niet voor die van Donald Trump. Tijdens zijn eerste ambtstermijn verleende hij gratie aan sheriff Joe Arpaio van Arizona, de vader van zijn schoonzoon Charles Kushner, zijn campagneleider (Paul Manafort), de CEO van zijn campagne (Steve Bannon) en een belangrijke adviseur (Roger Stone), evenals aan een paar anderen (Michael Flynn en Dinesh D’Souza).
Vervolgens verleende Joe Biden zijn eigen zoon gratie, nadat hij had aangegeven dat hij dat niet zou doen. Ook verleende hij preventief gratie, wat een verschrikkelijk idee lijkt.
Om niet overtroffen te worden, begon Trump zijn tweede termijn met het verlenen van gratie aan de opstandelingen van 6 januari, enkele mensen die hem geld gaven, en een paar reality-tv-sterren. Daarmee verzuimde hij niet alleen om een aantal slechte mensen achter de tralies te houden; hij ontnam de slachtoffers van hun respectievelijke misdaden (en de Amerikaanse belastingbetalers) ook 1,3 miljard dollar aan schadevergoeding en boetes, volgens een rapport van de Democraten in de Commissie Justitie van het Huis van Afgevaardigden.
Alsof dat allemaal nog niet erg genoeg is, is er nu een nieuwe “vrijkaart” voor geharde criminelen.
Volgens de Washington Post heeft het ministerie van Justitie een crimineel die drie keer is veroordeeld een enorm aanbod gedaan in ruil voor zijn getuigenis waarin hij Kilmar Abrego Garcia beschuldigde van deelname aan een mensensmokkelbende.
Zoals u waarschijnlijk weet, is Abrego Garcia de man die illegaal naar zijn geboorteland El Salvador werd gedeporteerd. In plaats van zijn terugkeer naar de VS te faciliteren, zoals bevolen door een federale rechter (een bevel dat unaniem door het Hooggerechtshof werd bevestigd), deed de regering-Trump vervolgens alsof er geen manier was om hem terug te halen en schilderde hem in plaats daarvan af als bendeleider en terrorist om hun daden te rechtvaardigen.
Dat was, net als vrijwel alles wat we van het Witte Huis horen, een leugen. Het bleek dat de terugkeer van Abrego Garcia alleen een aanklacht wegens mensenhandel in Tennessee vereiste… een aanklacht die moest aantonen dat de oorspronkelijke deportatie, hoewel illegaal, gerechtvaardigd was.
Sindsdien zijn er echter steeds meer aanwijzingen dat de aanklacht zelf ook enigszins dubieus is.
Zo trad Ben Schrader, een hoge federale officier van justitie in Tennessee, af op de dag dat de aanklacht werd ingediend.
In een bericht op LinkedIn schreef hij destijds dat het een voorrecht was om te werken in een baan ‘waarin de enige functieomschrijving die ik ooit heb gekend, is dat je het juiste doet, op de juiste manier, om de juiste redenen.’
Vorige week uitte een politierechter in de zaak ernstige twijfels over de zaak van de overheid en beval de vrijlating van Abrego Garcia (hoewel hij erkende dat hij waarschijnlijk direct zou worden aangehouden). Ze zei in haar uitspraak specifiek dat de getuigen die de overheid had aangevoerd, allemaal iets uit hun getuigenis moesten halen.
“De rechtbank hecht weinig waarde aan deze getuigenis van horen zeggen – dubbele getuigenis via de getuigenis van speciaal agent Joseph – van de eerste mannelijke medewerker, een tweevoudig, eerder gedeporteerde crimineel en erkende leider van een mensensmokkeloperatie, die nu voor zichzelf een vroege vrijlating uit een federale gevangenis en uitstel van een zesde deportatie heeft verkregen door informatie aan de overheid te verstrekken”, schreef de rechter.
Maar het lijkt nog erger te zijn.
Zondag meldde de Post dat een drievoudig crimineel in ruil voor zijn getuigenis uit de gevangenis is vrijgelaten.
Deze man, José Ramón Hernández Reyes, lijkt veel meer op het type man dat de VS naar een ander land zou moeten deporteren. Volgens de Post loste hij dronken schoten in een gemeenschap in Texas (en heeft hij in de zaak schuld bekend aan “dodelijk gedrag”) en is hij veroordeeld voor het smokkelen van migranten en illegale terugkeer naar de VS.
Omdat hij echter bereid is om te getuigen tegen Abrego Garcia, een man die de regering van Trump in een kwaad daglicht heeft gesteld en daarom zo negatief mogelijk in het zonnetje moet worden gezet, is deze crimineel nu vervroegd vrijgelaten uit de gevangenis en overgebracht naar een opvangtehuis. In plaats van te worden gedeporteerd, mag hij nog minstens een jaar in de VS blijven.
Dit alles zou geen vertrouwen moeten wekken in de rechtszaak van de overheid tegen Abrego Garcia. In plaats daarvan lijkt het er steeds meer op dat het ministerie van Justitie aanklachten tegen hem verzint om te passen bij het verhaal dat het de natie voorschotelt.
Toen de aanklacht voor het eerst werd aangekondigd, verklaarde procureur-generaal Pam Bondi trots: “Dit is hoe de Amerikaanse rechtspraak eruitziet.”
We vrezen dat ze gelijk heeft. Zo ziet de Amerikaanse rechtspraak er onder Trump uit… en het is geen fraai gezicht.
Indignatie wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van haar lezers.