Spread the love en help Indignatie
De mensen die het meest bezorgd lijken over Donald Trumps tweede termijn, hoeven zich het minst zorgen te maken. Daarentegen staat een hoop van zijn kiezers een zeer ruwe ontwaking te wachten.
Er is een vreemde dichotomie als het gaat om Donald Trump. Aan de ene kant heb je de mensen die het buitengewone gevaar dat hij vormt voor de democratie en het land als geheel, inzien. En dan zijn er zijn kiezers.
Ironisch genoeg is de eerste groep het minst geneigd om de effecten van zijn meest destructieve beleid te voelen. Omgekeerd zullen miljoenen van zijn aanhangers er de dupe van worden.
Je herkent de leden van de eerste groep aan de verdwaasde blikken op hun gezichten. Ze kunnen nog steeds niet geloven wat er in november is gebeurd.
Dit zijn enkele dingen die door hun hoofd gaan terwijl ze met afschuw naar de beëdigingsceremonie op de inauguratiedag kijken:
Hoe is deze fraudeur opnieuw gekozen? Hij is een oplichter en een fascist!
Kijk eens naar deze clown met zijn schreeuwerige make-up. Waarom aanbidden ze Trump alsof hij een God is? Hij is gewoon goor!
Hoe kan iemand ook maar iets geloven wat Trump zegt? Hij liegt elke keer dat hij zijn mond opendoet. Ga gewoon online en doe een factcheck!
Wapens van rechtvaardigheid? Je moet wel gek zijn. Hij pleegde een staatsgreep en bewaarde zeer geheime documenten in zijn belachelijke landhuis! Hij is een crimineel, verdomme!
En dan zijn er nog al zijn sycophanten die alleen maar knikken en hem in staat stellen. Die ruggengraatloze opportunisten weten het beter en toch blijven ze zijn bevelen opvolgen.
Heb je ooit de term “kwaadaardig narcisme” opgezocht? We geven ons land over aan iemand die geen antecedentenonderzoek of psychologisch onderzoek heeft doorstaan!
Groenland??? Maak je een grapje?
Wie zou er ooit op deze man stemmen? Weten ze het dan niet?
“Zij” deden dat blijkbaar niet. Sterker nog, “niet weten” is een van de meest betrouwbare voorspellers van stemgedrag. Hoe lager opgeleid iemand is (vooral een blanke), hoe waarschijnlijker het is dat hij/zij op Trump (en de GOP) stemt.
Als je de verkiezingsresultaten bekijkt op basis van ras en opleidingsniveau, dan zie je dat de enige groep die Trump won, bestond uit “blanken zonder universitaire graad.” Maar aangezien dat het grootste kiezersblok is en hij een beslissende 2-1 voorsprong had op vicepresident Kamala Harris in die groep, was dat voldoende om zijn overwinning veilig te stellen.
Ondanks al hun mooie universitaire diploma’s, kwamen Democratische strategen er nooit achter hoe ze deze kiezers konden bereiken – of zelfs maar dat dit de kiezers waren die ze moesten bereiken.
Uiteindelijk maakt het niet uit of die kiezers weten wat een fascist is, of dat ze sowieso op een fascist zouden stemmen als ze ervan overtuigd waren dat hij melk goedkoper zou maken, de grenzen veiliger zou maken en mannen uit de vrouwensport zou weren.
Dat kwam tot uiting in de boodschap van de campagne.
Ook wij hebben jou steun nodig in 2025, gun ons een extra bakkie koffie groot of klein.
Dank je en proost?
Wij van Indignatie AI zijn je eeuwig dankbaar
Harris en andere vooraanstaande Democraten bleven zich richten op Trumps unieke ongeschiktheid voor het hoogste ambt van het land. En ze hebben gelijk. Hij zou geen president moeten zijn.
Maar voor hen had het overtuigend beargumenteren dat Trump een fascist was en een bedreiging voor de democratie de doorslag moeten geven… en ze hebben nooit begrepen dat dat niet het geval was.
Bijvoorbeeld, voor Democratische adviseurs was het de bedoeling dat voormalig Rep. Liz Cheney (R-WY) of andere gevestigde Republikeinen Harris zouden steunen om de verkiezing voor de vice-president te winnen. Zij dachten dat, als zelfs een fervente conservatief als Cheney het belangrijker vond om Trump te stoppen dan om te stemmen op een kandidaat wiens standpunten ideologisch overeenkwamen met die van haar, dan zouden gewone GOP-stemmers zich toch wel realiseren dat de situatie nijpend was.
Helaas voor Harris deden ze dat niet, of het kon ze gewoon niets schelen.
Uiteindelijk maakt het niet uit of die kiezers weten wat een fascist is, of dat ze sowieso op een fascist zouden stemmen als ze ervan overtuigd waren dat hij melk goedkoper zou maken, de grenzen veiliger zou maken en mannen uit de vrouwensport zou weren.
Republikeinen hoeven zich niet druk te maken over het uitleggen van zaken, omdat het nu eenmaal makkelijker is om te liegen en/of ‘bewijs’ te leveren in de vorm van anekdotes die de werkelijkheid verdraaien, maar die voor Trump-kiezers ‘goed voelen’.
Om eerlijk te zijn: zelfs als de Democraten zich op die kwesties hadden gericht, hadden ze nog steeds veel ongeschoolde mensen moeten voorlichten over ingewikkelde onderwerpen, zoals de oorzaken van de inflatie na de pandemie, de voordelen van immigratie in een maatschappij met een lage werkloosheid en een vergelijking van de criminaliteitscijfers van illegale immigranten en Amerikanen.
Republikeinen hoeven zich niet druk te maken over het uitleggen van zaken, omdat het nu eenmaal makkelijker is om te liegen en/of ‘bewijs’ te leveren in de vorm van anekdotes die de werkelijkheid verdraaien, maar die voor Trump-kiezers ‘goed voelen’.
En ze stemden dienovereenkomstig.
Voor velen van hen, vooral de leden van de nieuwe “Trump-coalitie,” dat wil zeggen Latino’s, jonge zwarte mannen en Amerikanen onder de 30, zal het in hun nadeel uitpakken.
Omdat goed opgeleide “kustelites” niet als eerste in de rij staan om de pijn te voelen. Sterker nog, velen van hen zullen waarschijnlijk een belastingverlaging krijgen. Dat wil niet zeggen dat ze blij moeten zijn met de uitkomst. Hun zorgen over wat de natie te wachten staat, zijn absoluut terecht.
Echter, hoogleraren, programmeurs, ingenieurs, architecten, artsen en Harris-campagneconsultants die voornamelijk in democratische staten wonen, zullen niet zozeer worden getroffen door massadeportaties, tarieven en bezuinigingen op sociale programma’s – met één opmerkelijke uitzondering: al die overheidsfunctionarissen die in Washington, DC wonen, die moeten vrezen voor hun baan.
Dat zijn problemen die Trump-kiezers zonder universitaire graad veel vaker zullen overkomen. Zij staan namelijk, net als alle anderen, op het punt om te leren wat er gebeurt als een gek zonder grenzen maar met veel grieven aan het roer komt van een supermacht.
