Ik hoef je niet te vertellen dat Julius Caesar mannen om zich heen wilde die dik waren. ‘Slanke mannen’ vreesde hij omdat ze te veel nadachten. Strakke mannen zijn juist om die reden slechte darters. Er komt een moment in het leven van elke darter waarop hij zijn instinctieve ritme verliest, zich niet meer kan herinneren hoe hij gooit, hoe stevig hij zijn darts vasthoudt, hoeveel vlucht hij ze geeft. Menig veelbelovende carrière is op die manier geëindigd. Als ik naar je had geluisterd, zou ik vandaag geen wereldkampioen zijn. Laat een darter zijn onzorgvuldigheid verliezen en hij is klaar. En wie heeft ooit een zorgeloze magere man gezien?
Onze omvang logenstraft onze subtiliteit. Meer dan dat: onze omvang is een integraal onderdeel van onze subtiliteit. Een of andere natuurwet schrijft voor dat de ene pijl de andere moet volgen in die vijf centimeter van rondschietend ivoor, die het verschil bepaalt tussen succes en mislukking, tussen genialiteit en middelmatigheid, dat deze door dikke mannen moet worden geworpen. Je kunt darts niet in een treble of in een roos denken. Je durft niet lang genoeg te pauzeren om aan de reflectie te ruiken. Je moet gooien met een soort gecultiveerde minachting die niet aan dunne mensen wordt gegeven.
Hadden jullie maar, lieve ouders, genoeg tijd van jullie hersenarbeid vrijgemaakt om naar een spelletje darts te kijken. Heb er inderdaad eentje bekeken. Ik ben er zeker van dat u, als u dat had gedaan, verbaasd zou zijn geweest over het contrast tussen de overvloedige fysieke overvloed van de man die gooit en de verfijnde en sierlijke precisie waarmee hij gooit. Het is een contrast dat tegelijkertijd esthetisch bevredigend en filosofisch verbijsterend is. Hoe kan het zijn? Zie hoe een pijl in slow motion vliegt, kijk hoeveel hij buigt en hoe ver hij afwijkt, en het is een wonder dat hij ooit zijn doel vindt. Zou u zich niet kunnen voorstellen dat de werper van zo’n raket een persoon is met een bijna bovennatuurlijke nauwkeurigheid? En kijk nu wie hij is!; ‘Ik ben jouw onhandige en in alle andere opzichten stuntelige en onhandige zoon.
‘Hadden jullie maar, mijn lieve ouders, genoeg tijd van je hersenarbeid gehaald om naar een spelletje darts te kijken.’
De menigte die mij aanmoedigt, stoort zich daar niet aan. Ze gieten bier door hun keel en zingen Sta op als je van darten houdt. Maar jullie, moeder en vader, liefhebbers van kunst in alle mysterieuze verschijningsvormen, zijn precies de mensen die het kunstenaarschap van Dart begrijpen en toch kijken jullie, uit kleingeestig snobisme, weg. En dus mis je het wonder en de zeldzame schoonheid ervan. Een cheetah kan rennen, een tijger brandt helder in de bossen van de nacht, maar alleen je dikke, onhandige zoon kan, zonder te zweten, op twee meter afstand een treble-20 slaan wanneer hij maar wil.
Jammer dat je er niet bent om mij de trofee te zien optillen.
Je liefhebbende zoon en kampioen van de wereld,
“De Fatboy”
Aangepast van de substack van Howard Jacobson, Straatwandeling met Howard Jacobson.
