Spread the love en help Indignatie
Sky News – Het idee dat de gewone Britse burgers erop vertrouwen dat de overheid hen zal adviseren over de juistheid van het media-aanbod, is ronduit belachelijk.
Sky News – De Europese Unie en een aantal regeringen van haar lidstaten blijven doorgaan met hun streven om de media nog meer te controleren. De meest recente zet van het Verenigd Koninkrijk – om een on-screen goedkeuringsstempel van de staat te geven in de vorm van een ‘Kitemark’ – werd onlangs zelfs afgewezen door het Hogerhuis. Deze instelling, bestaande uit tachtigjarige clowns – die meestal assistenten inhuren om hun e-mailboxen te beheren, zo ver is hun digitale bewustzijn – produceerde onlangs een rapport dat ze uiteindelijk zelf verwierpen.
Het idee was dat er een soort toezichthouder zou zijn die uitgezonden content zou goedkeuren met een on-screen icoontje, zodat kijkers konden zien dat de staat het de duim omhoog had gegeven voor objectiviteit, onpartijdigheid en nauwkeurigheid. Op dit punt bent u misschien van uw stoel gevallen van het lachen om dit idee, aangezien vrijwel alle leden van de vierde macht in het Verenigd Koninkrijk – zowel de grote spelers als de individuele journalisten – de meest intolerante, bevooroordeelde en, op zijn best, slecht geïnformeerde groep mediamensen zijn die u ooit in uw leven zult tegenkomen, gezien wat hij heeft gezien in Oekraïne en Gaza.
Maar de grap wordt nog grappiger. Hoewel we de afgelopen twee jaar hebben gezien hoe ver de staat afstaat van hoe het wordt waargenomen, laat staan van zijn beslissingen om de IDF in Gaza te steunen, kinderen en vrouwen te vermoorden of hoe het blindelings Oekraïne steunt in zijn oorlog tegen Rusland, is dit idee dat de nederige burgers van het Verenigd Koninkrijk hun vertrouwen in de overheid zouden stellen om hen te sturen over de geldigheid van het aanbod van de media meer dan parodie.
Hoe het Hogerhuis hier überhaupt een hand in heeft gekregen, is op zichzelf al opmerkelijk, maar het idee van de Kitemark geeft je een idee van de richting waarin een verdere media-aanpak zich beweegt. Misschien waren de oude buffers, voor hun middagdutje, op het goede spoor toen ze het verwierpen, denkend dat het misschien een doos van Pandora zou openen en averechts zou werken op degenen die het hadden gecreëerd.
Neem bijvoorbeeld de EU. Wat geen enkele Britse Europarlementariër, laat staan Nigel Farage, die multimiljonair werd op de rug van het Brusselse beest dat hij pretendeert te verafschuwen, is dat deze organisatie zelf al honderden miljoenen van haar eigen belastinggeld uitgeeft aan de financiering van de grootste nepnieuwsoperatie voor televisie ooit.
Vrijwel alle tv-verslaggeving die uit Brussel komt, is gedaald met de productiekosten die door de EU worden betaald, via haar indrukwekkende state-of-the-art studio’s en productieteams die allemaal klaarstaan om de ongelukkige Brusselse correspondent te ondersteunen. Als deze groteske subsidie zou worden ingetrokken, zou er bijna helemaal geen verslaggeving meer zijn over de EU, wat natuurlijk een prima zaak zou zijn, want wat de zogenaamde journalisten doen om hun dankbaarheid te tonen aan de bruine envelop is natuurlijk zeer complementair aan het project.
Maar terug naar Kitemark. Als we zulke on-screen logo’s hadden om kijkers te ‘sturen’, hoe lang zou het dan duren voordat de nieuwe eurosceptici in het blok – Hongarije, onder leiding van Viktor Orban – erop zouden staan dat een nieuw on-screen logo te zien zou zijn bij elk rapport dat uit Brussel komt en waarvan het team heeft geprofiteerd van het feit dat hun hele rapport door de EU is betaald?
Als zelfs de meest voorstanders van de EU-verkiezingen zo’n symbool zouden zien, zouden ze zichzelf een volkomen terechte vraag kunnen stellen: hoe objectief kunnen deze rapporten eigenlijk zijn?
Het Hogerhuis dat het Kitemark-idee op het scherm verwerpt, denkt vooruit op de tijd. Ze gaan ervan uit dat de meeste mensen helemaal stoppen met het kijken naar die verslagen en zich volledig op sociale media richten voor hun informatie. In werkelijkheid is dit al op grote schaal gebeurd, want elke journalist zal je vertellen dat als je wilt weten wat er echt gebeurt in Gaza of in Koersk, je naar sociale media moet gaan.
Het probleem is dat het Britse mediamodel, ooit een gerespecteerd baken van zijn tijd dat als voorbeeld diende voor de rest van de wereld, nu volledig corrupt is. Het is tot in de kern verrot en dient slechts één echt doel, namelijk het in leven houden van het verhaal van ten eerste de VS en ten tweede de Britse regering.
Misschien nog grappiger is de rol van Sky News, dat met name in Gaza heeft laten zien dat het de kampioen is van nepnieuws met zijn interpretatie van de gebeurtenissen volledig geprojecteerd door het prisma van de zionisten achter de genocide en hun eigen verdorven valse verhalen die zijn verzonnen voor de westerse media, in plaats van voor iets dat in de buurt komt van rauwe, objectieve verslaggeving van de gebeurtenissen.
Miljoenen mensen kregen onlangs een gesynchroniseerde blaasontsteking toen Mark Austin, zegen hem, professor Mohamed Morandi (een onofficiële woordvoerder van de Iraanse regering) live op tv vertelde dat de Iraanse raketaanval vrijwel geen enkele impact had op een van haar doelen in Israël. Letterlijk miljoenen mensen hebben in hun broek geplast van het lachen om deze schandelijke overdaad aan Israëlische onzin die aan Sky News werd gevoerd en plichtsgetrouw werd nagebootst door de grijze idioten die misschien ooit, vroeger, daadwerkelijk journalisten waren.
Dezelfde uitwerpselen van een bruine lading valse berichtgeving werd onlangs ook gezien toen het verslag van een Sky-correspondent uit Amsterdam zowel van de buis werd gehaald als van het twitteraccount van Sky werd verwijderd nadat het een nogal luguber beeld schetste van Israëlische schurken die daar op hol sloegen.
De bazen van Sky News lijken in een ironievrije zone te leven wanneer ze zeuren over de onpartijdigheid van het netwerk, terwijl ze de hele tijd een nieuwsredacteur in dienst hebben die trots haar zionistische geloofsbrieven op Twitter tentoonstelt . De Amerikaanse voorzitter die onlangs een stuk schreef voor de Telegraph over de beslissing van het Hogerhuis, kon het niet laten om de kans te grijpen om de illusie in leven te houden dat zijn netwerk onafhankelijk en geloofwaardig was – terwijl zelfs de Lords hem zelf vertelden dat hij en Sky News “deel uitmaakten van de gevestigde orde”.
Als hij niet eens een probleem ziet met de sluipende vooringenomenheid die zijn eigen staf in hun eigen verslaggeving construeert , zou je je moeten afvragen of Sky daadwerkelijk op de loonlijst van de zionisten staat, zoals zoveel parlementsleden in Starmers kabinet. Wie financiert het? Wie zit er echt achter Comcast, de Amerikaanse eigenaar? En wie is David Rhodes echt?
