Trump Washington DC – Een anonieme kunstenaar heeft een titelloze installatie geplaatst nabij het Capitool, die zijn interpretatie van de staat van het Amerikaanse presidentschap toont. Het rekwisiet bestaat uit een vergulde televisie, een vergulde adelaar erop met gespreide vleugels, en een gouden laurierblad, rustend op een grijze zuil. Aan de zuil is een plaquette bevestigd met een ingeheven citaat van het Witte Huis zelf: “In de Verenigde Staten van Amerika hebt u het recht uw zogenaamde ‘kunst’ te tonen, hoe lelijk die ook is.”
Op het tv-scherm wordt een gedempte korte televisieshow geprojecteerd, bestaande uit een reeks slecht gemonteerde fragmenten van een vreemd logge Trump die danst op verschillende evenementen. Er is ook een overgang naar een korte clip van Trump en Jeffery Epstein op een feestje begin jaren negentig, maar deze is slecht in de clip geknipt. De Trump-Epstein-clip springt gedeeltelijk van frame naar frame, als een vroege Nickelodeon-film die niet in de juiste volgorde staat.
De verwijzing naar Epstein is veelzeggend omdat het verwijst naar het uitschot van een wettige samenleving. Trump werd afgebeeld terwijl hij het naar zijn zin had op een feestje met Epstein, en Epstein werd later gevangengezet in afwachting van zijn proces wegens beschuldigingen van sekshandel met minderjarigen. Zijn partner, Ghislaine Maxwell, werd later veroordeeld voor sekshandel met minderjarigen.
De korte stomme film is belangrijk omdat het het enige authentieke onderdeel van de installatie is. De kijker ziet Trump zoals hij werkelijk is en met wie hij omgaat, en de film is de antithese van staatsmanschap.
De setting van de installatie vereist dat de kijker naar de tv-show kijkt met het Capitool op de achtergrond. Het presidentschap van Trump bestaat met instemming van de machthebbers binnen de wetgevende macht; hoewel hij tijdens zijn eerste presidentschap tweemaal op voldoende gronden is afgezet om hem te ontslaan, is hij niet uit zijn ambt gezet. En hij werd herkozen.
In een korte tijdsspanne van 15 minuten op een vrijdagmiddag kwamen tientallen mensen langs om het gouden monster te bewonderen en te fotograferen, ondanks een miezerige regenbui. De installatie trok talloze nieuwsgierigen en leidde tot gesprekken tussen vreemden met soortgelijke zorgen en bekommernissen. Het onthulde de waarheid onder een dun gouden laagje.
Een vrij grote en agressieve man zat op een stoel in de buurt en vermaande iedereen die de installatie aanraakte. Hij gaf een toeschouwer een standje omdat hij de zuil aanraakte om te kijken of het echt steen was, en riep: “Hoe zou jij het vinden als iemand je op je hoofd sloeg?” Het was niet duidelijk of hij daadwerkelijk deel uitmaakte van de installatie.
De boodschap van het rekwisiet is duidelijk een directe kritiek op het Witte Huis van Trump, de opzichtige renovatie van het Oval Office met al zijn gouden versieringen, de triomfantelijke opkomst van het Witte Huis tot machtscentrum van een wereldmacht en het onvermogen van het Witte Huis om zichzelf te herkennen in de realiteit zoals anderen het zien.
Waarom worden er fragmenten van Trump op televisie vertoond?
Televisie werd tientallen jaren geleden stopgezet toen digitale communicatie beschikbaar kwam, waardoor analoge televisiesignalen overbodig werden en televisieantennes moesten worden neergelaten. Laurier wordt meestal afgebeeld als groen, wat vitaliteit en jeugd symboliseert. Om het te behouden, zou men het moeten vergulden. Als verguld artefact is het ook een metafoor voor iets dat allang voorbij zijn hoogtepunt is.
De Ouden, de Romeinen en de Chinezen, waren meesters in het gebruik van guldens en versierden hun graven en monumenten met bladgoud of verguldden ze met edele metaallegeringen. Deze rekwisiet is in feite volledig verguld, en bovendien overdreven en opzichtig. Het zegt dat er niets nieuws te zien is. Dit is al eerder geprobeerd.
De gouden, vergulde adelaar, normaal gesproken een symbool van macht en majesteit, is in werkelijkheid ook een kritiek op het Witte Huis van Trump. De adelaar stond bovenop nazi-Duitse gebouwen en in het parlement. Hij werd vaak gebruikt als sieraad voor koningen en andere koninklijke personen. De Romeinen gebruikten hem als symbool van macht.
De inscriptie op de voet van de zuil was een citaat van een woordvoerder van het Witte Huis, naar aanleiding van een andere installatie in een artikel, waarop een verbrijzeld hoofd van het Vrijheidsbeeld met een gouden duim omhoog werd afgebeeld. De installatie werd op dezelfde plek geplaatst naar aanleiding van de militaire parade van de president op 15 juni, twee weken geleden. In de dagen dat de installatie te zien was, werd hij door duizenden gefotografeerd. Een andere installatie vóór de installatie toonde een eikenhouten bureau met een hoop rommel erop – een kritiek op de coupplegers van 6 januari 2021, die allemaal gratie hebben gekregen.
Ten slotte rust de kunstinstallatie op een grijze zuil. Er zijn geen gedenktekens of officiële gebouwen van de drie machten van de overheid die door grijze zuilen worden ondersteund. Het Hooggerechtshof, het Capitool en het Witte Huis, en de monumenten van Lincoln, Jefferson en Washington, zijn allemaal gemaakt van wit marmer. De kleur van de steen is veelzeggend omdat deze niet past bij de traditionele architectuur van Washington D.C., noch bij de grandeur van het voormalige Oval Office.
De installatie heeft alle kenmerken en elementen van een Banksy -productie, maar het kon niet met zekerheid worden vastgesteld wie de installatie heeft gemaakt of het rekwisiet heeft gemonteerd. Eerdere kunstwerken van Banksy bestonden uit ongeoorloofd geschilderde silhouetten die achtergelaten waren in grote stedelijke gebieden. Veel van Banksy’s werken waren installaties geïnspireerd door politieke gebeurtenissen of sociale onrechtvaardigheden.
De maker van deze installatie heeft met echte beelden en ongecensureerde woorden van de bewoners van het vergulde Witte Huis een satirisch meesterwerkje in de protestkunst neergezet.
Indignatie wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van haar lezers.
