Een paar weken geleden, na de eerste preview van mijn spel over kunstmatige intelligentie in San Francisco, merkte ik dat ik sprak met Edward (niet zijn echte naam), een aangename programmeur met een paardenstaart die niet veel oogcontact maakte maar graag de prestaties en de technische wereld breder wilde bespreken. ‘Heb je gehoord van die van Iain Banks De cultuur”Vroeg Edward. Ik had het niet. De cultuurIk zou later leren, is een sci-fi-serie over een verre toekomst, post-scarcity utopie gerund door Godlike AIS, waar dood, lijden en zelfs traditionele economie verouderd zijn.
Ik kon zien waarom Edward geïnteresseerd was in het stuk. De AI-gemeenschap, waartoe hij behoort, wordt gedreven door dit soort toekomstige visies: utopische, quasi-goddelijke overvloed en controle over de natuur-ongeacht of die uitkomst wordt gewenst, of dat we onszelf zullen vernietigen proberen het te bewerkstelligen. Hun hoofdstad, San Francisco, is al gekenmerkt door dit wereldbeeld. De technologie die wordt gegenereerd in “SF” is zelf het product van een rationalistische eschatologie die de mens ziet als een “bootstrapping” -mechanisme (in de woorden van Elon Musk) voor hogere vormen van leven en intelligentie.
Onder dit schijnbare rationalisme sluimert een diepgaande religieuze gevoeligheid die probeert het menselijk voorbij het punt van herkenning te herconfigureren, allemaal in dienst van het genereren van een soort machine-engel synthese. SF is dus niet alleen een plek. Het is een theologische gemoedstoestand.
In de techno-rationalistische kringen van de stad, het antwoord op de vraag of we zouden willen wonen De cultuur is: “Ja, indien mogelijk”. Sam Altman, oprichter van Chatgpt, bijvoorbeeld, is een van de vele technologen met een ernstige interesse in levensverlenging (het streven naar het verlengen van de menselijke levensduur), biohacking (het wijzigen van iemands biologie door verschillende interventies) en het samenvoegen van menselijke cognitie met kunstmatige cognitie (vaak genaamd hersencomputer-interfaces).
Peter Thiel investeert in parabiose, de experimentele praktijk van het transfuseren van jong bloed naar oudere lichamen bij het nastreven van de eeuwige jeugd. Elon Musk bouwt hersenimplantaten. Ray Kurzweil neemt honderden supplementen per dag. Jack Dorsey vasten voor dagen achter elkaar. Jeff Bezos en Larry Ellison financieren stilletjes startups voor levensduur. Als, zoals de existentialistische filosoof Maurice Merleau-Ponty betoogde: “Wij zien de wereld met ons lichaam”, dan bouwen de hogepriesters van de SF-cultus niet alleen nieuwe lichamen, maar nieuwe percepties. Uit deze nieuwe visies zal vermoedelijk nieuwe ethiek ontstaan.
Als de leden van een technologisch geoptimaliseerde overklasse zien, horen en anders bewegen-hoe zullen ze de rest van ons zien, de niet-geoptimaliseerde?
Het versnellen van integratie met technologie verandert hoe u de wereld ervaart. In SF nam ik weg (autonome voertuigen die door een Google -dochteronderneming werden geëxploiteerd) overal, in plaats van traditionele taxi’s of Ubers. Er was een bepaald gevoel toen de auto’s door gebieden van squalor gingen. In Frisco (de oude naam van de arbeidersklasse voor de stad) had ik het gevoel dat ik in een volledig gated ervaring leefde, een beschermde techno-bubbel. De ervaring was naadloos en efficiënt en het veranderde mijn gedrag. Omdat er geen chauffeur was, voelde ik dat ik me vreemd bevrijd voelde: alsof ik door de materiële realiteit passeerde als een god of vreemdeling die mensen observeerde. Op de een of andere manier geloofde ik dat de auto me kon en zou beschermen.
Ik hield van mijn Waymo-ritten van de coöperatie van het voedsel, omdat ze me hebben gespaard van mentaal en emotioneel omgaan met de slechte buurt rondom de gezondheidsfoodwinkel. Ik kon mijn ogen sluiten terwijl ik het “hacker -huis” verliet waar ik verbleef – en ze vervolgens openen in een enorme, glanzende winkel die voedsel aanbiedt dat is ontworpen om mijn lichaam te optimaliseren. Je begint de rationalistische beschaving leuk te vinden. AI doet het beenwerk van het handhaven van homeostase. Er is geen echte existentiële druk; Je begint te vergeten dat je in een fragiel, sterfelijk lichaam leeft; Je begint het gevoel te hebben dat je totale controle moet hebben over alles wat je overkomt.
De toekomst is hier, het komt elke dag wat meer aan en het is geconcentreerd in de Bay Area. Als we een preview willen van wat er gebeurt wanneer techno-futurisme een heersende-klasse ideologie wordt, als we willen begrijpen hoe toekomstige cultuur zal voelen, moeten we gewoon kijken naar rationalistisch-utopisch, acceleratie, goddeloos en steeds meer kinderloze San Francisco.
Bay Area Techno-Rationalistische cultuur lijkt op-en is in veel opzichten-de wedergeboorte van de Shakers. De 19e-eeuwse sekte geloofde op dezelfde manier dat de eindtijden op handen waren, en benadrukte bijgevolg zelfdiscipline, herontwerp van radicaal omgevingen en terugtrekking uit de wereld. Techo-rationalisten zijn schudders zonder God. Of liever gezegd, die van hen is een god die nog moet worden gebouwd, maar het project komt goed langs.
“Bay Area Techno-Rationalistische cultuur lijkt op … de wedergeboorte van de Shakers.”
San Francisco is bijna alsof iemand delen van Davos heeft genomen en ze in Napels heeft geplaatst: een schone, efficiënte, rationele minimalistische elite lifeworld genest in sociaal verval, geneste in adembenemende natuurlijke schoonheid. Het leven is absoluut aangenaam in San Francisco, als je aan de bovenrand van de K-vormige economie woont. Natuurlijk hebben alle Amerikaanse steden deze functie tot op zekere hoogte: de welvarende wonen anders dan alle anderen, overal.
Maar in San Francisco is er een dieper gevoel dat dit gewoon een noodzakelijk onderdeel is van het sociale darwinisme dat in het transhumanisme met zich meebrengt: dat de armen en de “slechte” zullen afsterven terwijl de techno-affluente langer, gezonder leven, wordt beschermd door AI.
Een verbazingwekkende hoeveelheid menselijke energie is besteed aan het bouwen van deze steeds geautomatiseerde techno-afbeelden, en het eindresultaat lijkt zoiets als Aflossing voor een paar, eliminatie en redundantie voor de velen. Overal waar ik een Waymo nam, zag ik billboards reclame maken voor AI Labour – vervang je echte werknemers. Binnenkort zal het zijn: Vervang bijna iedereen. Dit is de visie: een priesterlijke, zelfmedicerende, zelfoptimaliserende, transhumanistische klasse die een leven van vrije tijd leeft op een geautomatiseerd rooster, beschermd tegen het verval om hen heen en tegen de nadelen van de beschaving die ze hebben gebouwd.
San Francisco is ook de eerste stad, denk ik, waar een niet-verwaarloosbaar deel van de bevolking-en zeker het meest rijke en krachtige deel-van plan is, zo niet om letterlijk voor altijd te leven, om buiten onze biologische levensduur te leven, ervan overtuigd dat technologie voor sommigen een hemel op aarde kan bouwen.
De Golden State is altijd een incubator geweest voor culten en profetieën. De Rocket Geeks die Cal Tech bouwden en de staat omgezet in een verdediging en Aerospace Mekka gaven ook vreemde en occulte visioenen over, zoals de marxistische geograaf en schrijver van Californië Mike Davis ons herinnerde. De nieuwste cultus heeft ballistiek vervangen gericht op de Sovjets met moonshots tot het eeuwige leven. Bryan Johnson, tech-ondernemer, bijvoorbeeld bekend om zijn extreme anti-verouderingsregime, tweette onlangs: “Ik ben een religie aan het bouwen” en voegde eraan toe: “Ten eerste, hier is wat er gaat gebeuren: + Don’t Die wordt de snelst groeiende ideologie van de geschiedenis.
En wat als u het niet eens bent? Wat als u niet wilt optimaliseren? Wat als u nog steeds de voorkeur geeft aan de oude religies boven het nieuwe? Wat als u geen interesse hebt in het bouwen van een moordenaar -app of het volgen van uw biomarkers elke dag? Voor nu wordt u niet gestraft. Je wordt niet een ketter genoemd. Maar naarmate deze cultus zich uitbreidt – zoals ik geloof dat het zal, vanwege wat het belooft – en als kastendifferenties verscherpen, zullen de spanningen onvermijdelijk stijgen. Weigering zal op een bedreiging beginnen te lijken. Niet -naleving wordt gelezen als disfunctie.
Om deze reden is het niet moeilijk om een toekomst voor te stellen waar AI-aangedreven auto’s humanoïde robots op de voorstoel hebben-niet als bestuurders, maar als lijfwachten: om de transhumanistische overklasse te beschermen tegen de dissidenten en neo-luddieten die zijn achtergelaten (of nooit uitgenodigd zijn om zich bij de revolutie aan te sluiten). En het is ook niet moeilijk voor te stellen dat die lijfwachten op een gegeven moment onnodig zullen zijn.
