Afgezien van dat eeuwenoude motief, Derbyshire-Nottinghamshire rivaliteit, wat zou kunnen verklaren wat hier gebeurt? Annuleren cultuur bracht ons het concept van de “Purity Spiral”: Zoals journalist Gavin Haynes het vertelde, een proces van “morele overbruggen”, “wanneer een gemeenschap gefixeerd raakt op het implementeren van een enkele waarde die geen bovengrens heeft, en geen enkele overeengekomen interpretatie”. Het resultaat is een “morele voedende razernij” terwijl leden met elkaar strijden om aan te tonen wie de puurste is. Het enige apparaat van Onlyfans lijkt sommige mensen te vangen in wat je een onzuiverheidsspiraal zou kunnen noemen. Deze keer wordt de waarde zonder bovengrens echter verwacht mannelijk drijfveer – Een ander modern concept, en blijkbaar niets te maken met het zijn van een Arsenal -fan – en Camgirls overbruggen elkaar met meer en meer extreme manieren om het te produceren.
“Het enige apparaat van Fans lijkt sommige mensen te vangen in wat je een onzuiverheidsspiraal zou kunnen noemen.”
Het is duidelijk dat er het geld is. Een populaire kijk is dat deze vrouwen degenen zijn die de controle hebben over hun trieste zakabonnees, hulpeloos met één hand aan de muisknop. PHILLIPS zou £ 2 miljoen hebben gemaakt van alleen Fans. Blauw verdient £ 600.000 per maand. Mitchell verdiende $ 100.000 per maand in 2021 volgens de New York Posthoewel een deel daarvan van haar zijde kan zijn als een Inspirational Life Coach (Gratis geschenk: “7 tips om een sh*t ton geld te verdienen”, hoewel ze vreemd niet haar belangrijkste inkomensbron noemt).
Het gemiddelde inkomen voor enige fans is zielig, ongeveer $ 150 per maand, dus je kunt zien waarom er misschien een cynische interesse is om meer aandacht te trekken. Toch lijken Phillips, Blue en Mitchell oprecht als ze zeggen dat ze hun werk aanbidden, de vreemde aanval van uitgeput huilen opzij. Kijkend naar de Phillips documentaire En haar te zien praten door haar enorme verzameling seksspeeltjes en rekwisieten, concludeerde ik dat alleen Fans een nieuw soort Panopticon is. Duizenden naakte camgirls zitten vast in kleine kamers die ooit freakier worden, in de ban van de fantasieën van zichzelf zoals gewenst door opwindend gezichtloze mannen, ongeacht de grimmige realiteit van de kwijlende doden die daadwerkelijk online kijken.
Hoewel ik het mis kon hebben, leek Phillips me gefascineerd te zijn door hoe ze denkt dat ze een ingebeelde publiek lijkt, met de erotische visie ervan met haar waar ze ook gaat-en vooral in stinkende gehuurde Airbnb-slaapkamers, gepropt met aanstaande vlees en -Blood -abonnees. Ook zij waren eigenlijk een soort prop ten behoeve van kijkers elders. “Toen ik 37 jongens op een dag deed, kan ik me echt geen enkele gezichten herinneren”, vertelt ze de filmmaker. “Als ik niet aantrekkelijk iemand vind, heb ik moeite om naar hen te kijken als ik seks met ze heb.” “Maar je worstelt niet om seks met hen te hebben.” “Nee, nee, nee.”
Later, na het maken van een op maat gemaakte video “klootzak instructie” voor een kerel die haar betaalt om hem te vertellen zijn eigen sperma te eten, zegt ze: “Het is leuk, je bent een beetje graag een acteerrol spelen”. Dit zou als overbodige informatie hebben gevoeld, behalve dat ik het per ongeluk in de kern van de zaak voelde.
Terug op X, mijn eigen mentale gevangenis van keuze, heb ik zeker mensen op elkaar zien posten alsof ze echt helemaal met iemand anders praten: een persoon in hun hoofd waar ze erg boos op zijn, of iemand op wie ze indruk willen maken. Ik heb het misschien zelfs zelf gedaan. En waarom zou het niet zo zijn? Je kunt collega-gebruikers niet zien of horen en de meeste hebben sowieso gemaakt. Mensen praten over het fenomeen van “Audience Capture”, maar in mijn ervaring is het zelden je werkelijke publiek dat je uiteindelijk consumeert. Op X resulteert de psychische projectie in veel doelloze snark, woede en bescheiden. Vertaald in de wereld van livestreamed porno -inhoud, krijgt u in plaats daarvan onverwachte creativiteit met verkeerskegels.
