Ik was niet verrast toen Katrina Armstrong, interim-president van Columbia University, toegaf aan de eisen van het autoritarisme van de Trump-regering.
Autoritarisme – Ze stemde ermee in om gezichtsmaskers of gezichtsbedekkingen te verbieden, protesten in academische gebouwen te verbieden en een interne veiligheidsmacht van 36 politieagenten van New York City op te richten die bevoegd zijn om “personen van de campus te verwijderen en/of te arresteren wanneer dat gepast is.” Ze heeft ook de autonomie van academische afdelingen opgegeven, zoals geëist door de Trump-regering, door een nieuwe senior vice-provost aan te stellen om de afdeling Midden-Oosten, Zuid-Aziatische en Afrikaanse studies en het Centrum voor Palestinastudies van de universiteit te “beoordelen”.
Elite-universiteiten zoals Harvard, Princeton, Columbia of Yale zijn opgericht om de plutocratie te trainen en in stand te houden. Ze zijn geen centra van baanbrekend intellectueel denken en zijn dat ook nooit geweest, of gastvrij voor dissidenten en radicalen. Ze hullen zich in de schijn van morele integriteit en intellectualisme, maar dienen lafhartig de politieke en economische macht. Dat is hun aard. Verwacht niet dat het zal veranderen, zelfs niet als we hals over kop in autoritarisme vervallen.
Armstrong, net als de meeste hoofden van onze universiteiten, vernedert zichzelf vruchteloos. Ik verwacht dat ze met plezier ruimte zou maken op haar kantoormuur om een oversized portret van de president op te hangen. Maar wat ze niet weet, en wat de geschiedenis ons heeft geleerd, is dat geen enkele verzoening voldoende is met autocraten. Zij en de rest van de liberale elites, die zich ellendig kruiperig gedragen in een poging hun nieuwe meesters tegemoet te komen, zullen gestaag worden vervangen of gedomineerd door dwaze schurken zoals die in de hele Trump-regering zijn gezaaid.
Het ministerie van Onderwijs heeft 60 hogescholen en universiteiten gewaarschuwd dat ze te maken kunnen krijgen met “potentiële handhavingsmaatregelen” als ze zich niet houden aan de federale burgerrechtenwet die studenten beschermt tegen discriminatie op basis van ras of nationaliteit, waaronder antisemitisme. Columbia, dat $ 400 miljoen aan federale subsidies is kwijtgeraakt , probeert wanhopig de financiering te herstellen. Ik betwijfel of dat zal werken. Degenen die deze aanvallen op universiteiten uitvoeren, zijn van plan om ze om te vormen tot indoctrinatiemachines. De zogenaamde campagne tegen antisemitisme is gewoon een cynisch instrument dat wordt gebruikt om dat doel te bereiken.
De waarschuwing volgt op een open brief die op 3 februari door 200 faculteitsleden werd ondertekend, waarin Columbia University werd opgeroepen maatregelen te nemen om “Joodse studenten te beschermen”. Tot hun eisen behoren het ontslag van professor Joseph Massad, die moderne Arabische politiek en intellectuele geschiedenis doceert aan de universiteit, en het starten van een Title VI-onderzoek tegen hem, dat de universiteit de werkdefinitie van antisemitisme van de International Holocaust Remembrance Alliance (IHRA) overneemt, die kritiek op Israël verwart met racisme tegen Joden, en dat de universiteit vaste pro-Israëlische faculteitsleden aanneemt.
Deze instellingen van privilege — ik heb Harvard bezocht en heb lesgegeven aan Columbia en Princeton — zijn altijd medeplichtig geweest aan de misdaden van hun tijd. Ze hebben zich niet uitgesproken tegen de slachting van indianen, de slavernij van Afrikanen, de onderdrukking van arbeiders- en socialistische organisaties aan het begin van de twintigste eeuw en de zuivering van instellingen, waaronder de academie, tijdens de Red Scare in de jaren 1920 en 1930, en later de heksenjachten onder het McCarthyisme, totdat de wereld om hen heen veranderde. Ze keerden zich tegen hun studenten die in de jaren 1960 protesteerden tegen de oorlog in Vietnam, net zo fel als ze zich nu tegen hen keren.
Veel van de uitschot van de Trump-regering zijn producten van deze elite-academische instellingen. Ik kan u verzekeren dat hun kinderen ook naar deze scholen zullen gaan, ondanks hun openbare veroordelingen. Rep. Elise Stefanik, die in congreshoorzittingen de presidenten van het Massachusetts Institute of Technology, Harvard en de University of Pennsylvania vernederde , studeerde af aan Harvard. Vicepresident JD Vance studeerde af aan de Yale Law School.
Trump studeerde af aan de University of Pennsylvania. Defensieminister Peter Hegseth ging naar Princeton University en Harvard’s Kennedy School of Government. Minister van Volksgezondheid en Human Services Robert F. Kennedy Jr. — die een herziening heeft bevolen van subsidies aan universiteiten van zijn agentschap vanwege beschuldigingen van antisemitisme — studeerde af aan Harvard.
Professor Katherine Franke, die 25 jaar lesgaf aan de Columbia Law School, verloor onlangs haar positie aan de universiteit omdat ze het recht van Columbia-studenten om te protesteren verdedigde ten gunste van een staakt-het-vuren van de Israëlische slachting in Gaza en van Columbia University om zich terug te trekken uit Israël. Ze veroordeelde ook het besproeien van pro-Palestijnse demonstranten op de campus met een giftige chemische stof, waardoor studenten in het ziekenhuis belandden.
“Een deel van de reden waarom ik denk dat Colombia zo’n gemakkelijk doelwit was – en het geldt niet alleen voor Columbia, ik denk dat dit geldt voor Harvard, voor Yale, voor de elite-universiteiten – is dat de raden van toezicht niet langer bestaan uit mensen die betrokken zijn bij onderwijs – toegewijd aan de educatieve missie, op de een of andere manier professioneel of anderszins – en zichzelf zien als hoeders van de speciale rol die de academie speelt in een democratie,” vertelde ze me.
“In plaats daarvan zijn het hedgefondsmanagers, durfkapitalisten, bedrijfsjuristen en in ons geval ook wapenfabrikanten.” Ze vervolgde:
En ze zien dat de verantwoordelijkheid alleen ligt in het beschermen van de schenking. Ik beschrijf Columbia — de grootste verhuurder van woningen in New York City — vaak als een vastgoedholdingbedrijf dat daarnaast lesgeeft. Het is in de loop van de tijd geëvolueerd tot een bedrijf dat een non-profitstatus geniet. En toen de druk hier begon, waren er geen stemmen in de raden van bestuur die zeiden: ‘Hé, wacht eens even, we moeten de frontlinie van het verzet zijn.’
Of op zijn minst moeten we onze academische missie verdedigen.’ Toen ik in mijn woonkamer zat en [voormalig] president Minouche Shafik zag getuigen voor die commissie van het Huis… was ik boos omdat ze mij noemden, maar belangrijker nog, het feit dat president Shafik niet eens begon Columbia te verdedigen, haar faculteit, haar studenten, ons project, onze geschiedenis als een van de beste universiteiten ter wereld. In plaats daarvan kruipt ze voor een pestkop.
En we weten allemaal dat als je kruipt voor een pestkop, het de pestkop aanmoedigt. En dat is precies wat hier tot op de dag van vandaag is gebeurd, waar ze nog steeds onderhandelen met de Trump-regering over voorwaarden die de regering heeft vastgesteld. En deze universiteit zal, denk ik, nooit meer hetzelfde zijn als ze überhaupt overleeft.
Hier kunt u mijn interview met professor Franke bekijken .
Ook wij hebben jou steun nodig in 2025, gun ons een extra bakkie koffie groot of klein.
Dank je en proost?
Wij van Indignatie AI zijn je eeuwig dankbaar
Universiteiten en hogescholen in het hele land hebben de vrijheid van meningsuiting verboden en hun academische integriteit verkwanseld. Ze hebben docenten, bestuurders en studenten die de genocide aan de kaak stellen, mishandeld, gearresteerd, geschorst en weggestuurd. Ze hebben de politie naar hun campussen geroepen – in het geval van Columbia drie keer – om studenten te arresteren, vaak beschuldigd van huisvredebreuk. In navolging van hun autoritaire meesters onderwierpen ze studenten aan intern toezicht .
Columbia University, dat vooroploopt in de onderdrukking van haar studenten, verbood Students for Justice in Palestine en Jewish Voice for Peace een maand nadat de Israëlische genocide in Gaza in november 2023 was begonnen, toen beide organisaties opriepen tot een staakt-het-vuren, lang voordat de protesten en kampen begonnen.
De gewelddadige onderdrukking van protesten door Columbia en het besluit om de campus, die nu omgeven is door veiligheidscontroles, af te sluiten, hebben de weg vrijgemaakt voor de ontvoering van Mahmoud Khalil, een afgestudeerde student aan de School of International Public Affairs. Hij is een legale permanente inwoner . Hij heeft geen misdaad begaan. Maar het bestuur van de universiteit had Khalil en de andere studenten, van wie velen Joods zijn, die het aandurfden om te protesteren tegen de massaslachting in Gaza, al gedemoniseerd en gecriminaliseerd.
De video – gemaakt door zijn vrouw op 8 maart – waarop te zien is hoe Khalil wordt meegenomen door federale agenten in burger van de Amerikaanse Immigration and Customs Enforcement (ICE) die zich niet identificeerden, is een huiveringwekkende herinnering aan de ontvoeringen door de geheime politie die ik op straat in Santiago heb gezien tijdens de dictatuur van Augusto Pinochet.
De wet in autoritaire staten beschermt de criminaliteit van de machtigen. Het herroept het recht op een eerlijk proces, fundamentele vrijheden en de rechten van het burgerschap. Het is een instrument van repressie. Het is een heel kleine stap van het ontnemen van rechten van een legale inwoner met een green card naar het ontnemen van rechten van elke burger. Dit is wat er gaat komen.
Khalil werd ogenschijnlijk gearresteerd op grond van de Immigration Nationality Act van 1952 , ook bekend als de McCarran-Walter Act . Deze wet geeft de minister van Buitenlandse Zaken de bevoegdheid om buitenlanders te deporteren als hij “redelijke gronden heeft om te geloven” dat hun aanwezigheid of activiteiten in de VS “potentieel ernstige nadelige gevolgen voor het buitenlands beleid zouden hebben.” De wet werd gebruikt om de Chileense dichter Pablo Neruda , de Colombiaanse schrijver Gabriel Garcia Márquez en de Britse auteur Doris Lessing de toegang te ontzeggen .
De wet werd ook gebruikt om de dichter en essayist Margaret Randall en burgerrechtenactivist en journaliste Claudia Jones te deporteren . Senator Patrick McCarran, een openlijke bewonderaar van de Spaanse dictator Francisco Franco en een fanatieke antisemiet , formuleerde de wet om niet alleen dissidenten en communisten aan te pakken, maar ook Joden. Toen de wet werd aangenomen, werd deze gebruikt om Oost-Europese Joodse Holocaustoverlevenden de toegang tot de VS te ontzeggen vanwege hun vermeende sympathieën met de Sovjet-Unie.
“De ironie daarvan ontgaat niemand van ons, dat dit wetten zijn die in de kern diep antisemitisch zijn, en die nu worden ingezet in naam van de bescherming van Joodse burgers of onze buitenlandse beleidsdoelen met de staat Israël,” zei Franke. “En dat is het cynisme van deze regering. Het kan ze geen reet schelen dat er die geschiedenis is. Ze zijn op zoek naar elk stukje macht dat ze kunnen krijgen, elke wet, hoe lelijk die wet ook mag zijn. Zelfs de wetten die Japanners tijdens de Tweede Wereldoorlog hebben geïnterneerd . Ik weet zeker dat ze die op een gegeven moment maar al te graag zouden gebruiken.”
James Luther Adams, mijn mentor op de Harvard Divinity School, was in 1935 en 1936 in Duitsland totdat hij werd gearresteerd en gedeporteerd door de Gestapo. Hij werkte met de ondergrondse anti-nazikerk, bekend als de Confessing Church, geleid door dissidente geestelijken zoals Dietrich Bonhoeffer. Adams zag hoe snel en laf Duitse universiteiten, die net als de onze tot de beste ter wereld werden gerekend, zich overgaven aan de dictaten van het fascisme en zichzelf vernietigden.
De theoloog en filosoof Paul Tillich, een goede vriend van Adams, werd ontslagen uit zijn onderwijsfunctie en op de zwarte lijst gezet tien weken nadat de nazi’s in januari 1933 aan de macht kwamen. Tillichs boek ” The Socialist Decision ” werd onmiddellijk verboden door de nazi’s. Tillich, een lutherse dominee, samen met de socioloog Karl Mannheim en de filosoof Max Horkheimer , die ” Eclipse of Reason ” schreef, dat de opkomst van het autoritarisme onderzoekt, werden gebrandmerkt als “vijanden van het Rijk”, op de zwarte lijst gezet en gedwongen tot ballingschap.
De ” Wet voor het herstel van de professionele ambtenarij ” uit 1933 zag alle Joodse professoren ontslagen. De overgrote meerderheid van de academici kroop in angst of, zoals in het geval van de filosoof Martin Heidegger, sloot zich aan bij de nazipartij, wat hem tot rector van de Universiteit van Freiburg maakte.
Adams zag in de Christelijke Rechterzijde verontrustende overeenkomsten met de Duitse Christelijke Kerk, die pro-Nazi was. Hij was de eerste persoon die ik de Christelijke Rechterzijde hoorde omschrijven als “ Christelijke fascisten .” Hij waarschuwde ons ook voor universiteiten en academici die, als het land in autoritarisme zou vervallen, zichzelf zouden verlagen om hun status en privileges te beschermen. Weinigen zouden zich uitspreken of autoriteit tarten.
“Als de nazi’s Amerika zouden overnemen, zou 60 procent van de Harvard-faculteit hun colleges met plezier beginnen met de Hitlergroet”, grapte hij.
En dit is waar we nu staan. Geen van de liberale instellingen, inclusief de universiteiten, de commerciële media en de Democratische Partij, zal ons verdedigen. Ze zullen zich laconiek blijven gedragen, hypocriet hun veronderstelde principes en toewijding aan de democratie verraden of zichzelf gewillig transformeren tot apologeten voor het regime. De zuiveringen en het tot zwijgen brengen van onze meest moedige en succesvolle intellectuelen, schrijvers, kunstenaars en journalisten — begonnen vóór Trumps terugkeer naar het Witte Huis — worden versneld.
Het verzet zal aan ons overgelaten worden. Vijanden van de staat.
