Spread the love en help Indignatie
De tijd dringt voor Kiev. Zal Trump, als hij in januari de macht overneemt, Oekraïne dwingen een staakt-het-vuren te accepteren op Poetins voorwaarden?
Oekraïne – Noord-Korea heeft de Russen de afgelopen maanden voorzien van bijna 8 miljoen artilleriegranaten en tientallen ballistische raketten. Volgens de Zuid-Koreaanse en Oekraïense inlichtingendiensten heeft Pyongyang mogelijk 10.000 of meer soldaten geleverd om aan de zijde van de Russische troepen te vechten.
Een commandant van een territoriale brigade in de regio Kharkiv in Oekraïne ziet Vladimir Poetins beslissing om Noord-Koreaanse troepen toe te voegen aan zijn poging om Oekraïne te verslaan als een nieuwe indicatie van Moskous zwakte. “Maar elke gewapende soldaat vertegenwoordigt gevaar”, voegt Viatcheslav toe. “Zelfs als ze beperkte militaire ervaring hebben, heb ik sinds het begin van deze oorlog geleerd om de vijand nooit te onderschatten.”
Ondanks de dappere uitspraken is de extra dreiging van Noord-Korea een zeer zorgwekkende ontwikkeling voor Kiev en zijn westerse bondgenoten, vooral nu Donald Trump in januari weer president van de VS wordt.
Hoewel noch Pyongyang noch Moskou de Noord-Koreaanse aanwezigheid op Russische bodem hebben erkend, zegt de Oekraïense president Volodymyr Zelensky dat een contingent van ongeveer 11.000 soldaten naar verluidt al tegenover het Oekraïense leger heeft gestaan in de regio Koersk, die Oekraïne in augustus gedeeltelijk bezette.
De missies die aan deze soldaten zijn toegewezen — sommigen naar verluidt van Kim Jong Uns speciale troepen — blijven onduidelijk. Begin november beweerde Kiev echter dat de Noord-Koreanen al begonnen waren met het ervaren van “verliezen”.
‘De Noord-Koreanen missen onze ervaring’
Viktor Kevluk, reservekolonel van de Oekraïense strijdkrachten en analist bij het Centrum voor Defensiestrategieën in Kiev, is van mening dat de aanwezigheid van Noord-Koreaanse soldaten twee belangrijke punten benadrukt: het tekort aan Russische troepen en de wens van Moskou om te laten zien dat het diplomatiek gezien niet geïsoleerd is.
Kevluk waarschuwt echter: “Een contingent van 10.000 soldaten kan een groep aan het front aanzienlijk versterken en dat kan de machtsbalans verschuiven, wat gevolgen heeft voor het verloop van de strijd.”
Hij merkt op dat deze soldaten waarschijnlijk ook met aanzienlijke uitdagingen te maken krijgen, waaronder slechte coördinatie vanwege verschillen in training en communicatieproblemen vanwege de taalbarrière.
De gepensioneerde kolonel benadrukt ook dat Noord-Korea wellicht meer hoopt te profiteren van Moskou dan andersom. “De Koreaanse leider is zich terdege bewust van de hopeloosheid van de Kremlin-avonturiers,” zegt hij, “en hij streeft de nationale belangen van Noord-Korea na: toegang krijgen tot nucleaire en rakettechnologieën, evenals een instroom van harde valuta.”
Viatcheslav, de Oekraïense commandant, gelooft ook dat deze gevechten moeilijk zullen zijn voor de Noord-Koreanen. In tegenstelling tot de Russen en Oekraïners, die al bijna drie jaar vechten, missen deze soldaten ervaring in gevechten met hoge intensiteit.
“Ze zijn niet geschikt voor dit soort operaties of de weersomstandigheden in Oekraïne. Maar nu ze hier zijn, moeten we met hun aanwezigheid omgaan”, zegt hij.
Kevluk gelooft echter niet dat de Noord-Koreaanse troepen direct betrokken zullen zijn bij gevechten op Oekraïens grondgebied. Zodra Oekraïense troepen Russische troepen uit de Koersk-regio verdrijven, denkt hij dat de Noord-Koreaanse troepen zullen worden gebruikt om de Russische verdediging langs de grens te versterken.
“Natuurlijk,” zegt hij, “zullen Koreaanse officieren in de hoofdkwartieren van de Russische troepen zijn, om gevechtservaring te bestuderen. Ik denk dat de Koreaanse leiding zich bewust is van de gevolgen van de verschijning van hun soldaten op Oekraïens grondgebied. Kim is een pragmaticus, geen zelfmoordterrorist.”
Westerse reactie
Als reactie op deze escalatie veroordeelden de westerse bondgenoten van Kiev, afgeleid door de aanstaande Amerikaanse verkiezingen, de aanwezigheid van Noord-Koreaanse troepen eind oktober, maar ze zagen af van concrete acties.
Op 17 november gebruikte president Joe Biden de aanwezigheid van Noord-Korea echter om toestemming te geven aan Oekraïne om door de VS geleverde tactische ATACMS-raketten diep in Russisch grondgebied af te vuren.
Binnen enkele uren begon Kiev de raketten af te vuren op doelen in Rusland. Naast hun Franse en Britse equivalenten — Storm Shadow en SCALP — trof de ATACMS een munitiedepot in de regio Bryansk. Moskou gaf toe dat ten minste één van de ATACM-aanvallen een belangrijk luchtverdedigingssysteem uitschakelde en een luchtmachtbasis nabij Koersk trof.
Rusland reageerde door zijn intercontinentale ballistische raket Rubezh af te vuren op de stad Dnipro. De Rubezh kan kernkoppen dragen, maar is tot nu toe alleen bewapend met conventionele explosieven. De aanval heeft geen noemenswaardige schade veroorzaakt.
Oekraïne vroeg al sinds 2022 om toestemming om de ATACMS in te zetten tegen doelen in Rusland, en Kiev was duidelijk blij met de toestemming. Maar er was ook bezorgdheid over de aanhoudende levering van raketten. Oekraïens parlementslid Oleksiy Goncharenko merkte op: “Het probleem is niet alleen de toestemming, maar ook het aantal raketten dat we zullen ontvangen. De vraag is of onze bondgenoten ons genoeg zullen leveren om een verschil te maken.”
Die bezorgdheid strekte zich ook uit tot het veld. Mikhaelo, een commandant van een tankeenheid die aan het front van Pokrovsk actief was, was verheugd over het Amerikaanse besluit, maar benadrukte dat honderden van deze raketten nodig zouden zijn om een strategische impact te bereiken die de Russische opmars op alle fronten zou kunnen vertragen. “Een andere vraag is of Trump ons zal toestaan om ze te blijven gebruiken, of dat hij deze autorisatie helemaal zal intrekken. Tegen de tijd dat hij het Witte Huis betreedt, hebben we in ieder geval de tijd gehad om ze verstandig te gebruiken,” zei Mikhaelo.
De meest waarschijnlijke doelen, zei Kevluk, zullen “Russische luchtmachtbases, operationele depots, havens, luchtverdedigingssystemen, helikopterbases en commandoposten” zijn. Dit, zegt Mikahelo, zal Oekraïne in staat stellen om de Russische luchtvloot buiten bereik te duwen en het massale gebruik van glijbommen te beperken, die sinds februari een groot tactisch voordeel zijn geweest voor de Russische strijdkrachten.
Kevluk wijst er echter op dat “de Russen, die ook naar CNN en Euronews kijken, zich aan deze ontwikkeling zullen aanpassen.”
Het is veelzeggend dat, na duizend dagen van slopende oorlog, de Oekraïense soldaten, vermoeid en uitgeput, niet langer geloven in baanbrekende meesterzetten gebaseerd op de komst van ‘nieuwe’ superwapens.
“Niets zal het front verschuiven, behalve de massa soldaten, vliegtuigen, wapens en granaten,” benadrukt Viatcheslav. “Het is hetzelfde met de ATACMS — als we er tientallen hebben, zal het ons helpen. Als we er honderden hebben, zal het de frontlinie in ons voordeel verschuiven. Maar zijn de Europeanen en Amerikanen klaar voor dit scenario? Soms vraag ik me af.”
