Mark Zuckerberg Vindt Dat Werkplekken Zich Als Een Man Moeten Gedragen INDIGNATIE AI & Politiek

Mark Zuckerberg vindt dat werkplekken zich als een man moeten gedragen – dit is waarom dat slecht is voor alle werknemers, ongeacht hun geslacht

Toen Meta CEO Mark Zuckerberg op 10 januari 2025 verscheen in een aflevering van “The Joe Rogan Experience,” betreurde hij dat de bedrijfscultuur te “vrouwelijk” was geworden, de “ mannelijke energie ” onderdrukte en zogenaamd waardevolle eigenschappen zoals agressie liet varen .

De werkplek, zo concludeerde hij, is ‘ geneutraliseerd ’.

Het is misschien niet verrassend dat Zuckerberg ook stereotypisch mannelijke bezigheden in zijn privéleven heeft omarmd. Hij is een liefhebber van mixed martial arts geworden en heeft zijn affiniteit met het roken van vlees gedeeld . Op zijn uitgestrekte terrein in Hawaï is hij zelfs begonnen met pijl en boog jagen op varkens .

Hij heeft een lange weg afgelegd sinds het nerdimago van zijn jeugd.

Maar heeft Zuckerberg gelijk? Moeten werkplekken in de VS een meer diesel-aangedreven, straatvechtende, vleesetende mentaliteit omarmen?

Als sociaal psycholoog die mannelijkheid en agressie bestudeert , denk ik dat het belangrijk is om te evalueren wat de wetenschap zegt over Zuckerbegs beweringen – en om te overwegen wat het betekent voor de toekomst van de werkplekcultuur in de VS.

Toon geen zwakte

In 2018 bedachten socioloog Jennifer Berdahl en haar collega’s de term ‘ masculinity contest culture ‘ om werkplekken te beschrijven die vol zitten met moordende concurrentie, giftig leiderschap, pesten en intimidatie.

Door tientallen jaren van eerder onderzoek naar mannelijkheid op de werkvloer te integreren, konden Berdahl en haar medewerkers in kaart brengen hoe culturen waarin mannelijkheid centraal staat, functioneren en hoe ze organisaties en individuele werknemers beïnvloeden.

In haar experimenten liet ze deelnemers akkoord of oneens zijn met uitspraken als “het uiten van een andere emotie dan woede of trots wordt gezien als zwak”, gebaseerd op hun percepties van hun eigen organisatie. Met behulp van geavanceerde statistische technieken was Berdahls team in staat om mannelijkheidswedstrijdculturen terug te brengen tot vier componenten: “geen zwakte tonen”, “kracht en uithoudingsvermogen”, “werk op de eerste plaats zetten” en “hond eet hond”.

Vervolgens konden ze laten zien hoe deze culturen verbonden zijn met een groot aantal negatieve uitkomsten voor werknemers en bedrijven, zoals burn-out, verloop en slecht welzijn . En op organisatieniveau kunnen ze een disfunctionele kantooromgeving, giftig leiderschap en zelfs pesten en intimidatie aanwakkeren.

Een ingebeelde klacht

Op basis van dit onderzoek lijkt het erop dat het promoten van rigide mannelijkheid op de werkvloer niet de beste oplossing is voor een Meta die het toch al moeilijk heeft .

Wat bracht Zuckerberg er dan toe te beweren dat de werkplek is geneutraliseerd en moet worden doordrenkt met mannelijke energie? Is het Amerikaanse kantoor echt helemaal “ Legally Blonde ” geworden?

Zuckerbergs eigen bedrijf is niet bepaald een toonbeeld van gelijkheid: het totale personeelsbestand bestond in 2022 voor bijna tweederde uit mannen, terwijl het personeelsbestand in de techsector voor driekwart uit mannen bestond. Bovendien weerspiegelen werkplekken in de VS volgens psychologen Sapna Cheryan en Hazel Markus nog steeds wat zij ‘ mannelijke standaarden ‘ noemen: culturen die kenmerken of gedragingen belonen die over het algemeen met mannen worden geassocieerd.

Dit kan variëren van de manier waarop bedrijven zichzelf beschrijven – bijvoorbeeld als plekken die ‘agressief’ en ‘onbeperkt’ zijn – tot het organiseren van evenementen die inspelen op traditioneel mannelijke bezigheden, zoals golfuitjes .

Hoewel de analyse van Cheryan en Markus zich richt op de manier waarop mannelijke standaarden het voor vrouwen moeilijker maken om hun professionele pad te vinden, kunnen ze iedereen schaden, ook mannen.

Uit mijn onderzoek blijkt bijvoorbeeld dat mannen een kwetsbare mannelijke identiteit kunnen ontwikkelen als ze zich onder druk gezet voelen om aan bepaalde mannelijke verwachtingen te voldoen . Deze identiteit gaat gepaard met agressie en angst.

Hoewel de alomtegenwoordigheid van mannelijkheidsnormen mannen een voorsprong kan geven op de werkvloer, vraag ik me af of mannen zich niet verdraaien om in achterhaalde mallen te passen van wie succesvol is op het werk. Onderzoek toont namelijk aan dat succesvolle organisaties een gezonde mix van stereotiep mannelijke en vrouwelijke kwaliteiten promoten.

Met andere woorden: het is het beste als mensen van alle geslachten zich op hun gemak voelen bij het tonen van eigenschappen als samenwerking en daadkracht . Dit zijn kwaliteiten die niet per se in één gendergroep thuishoren.

De opkomst van de kwetsbare miljardair

Als er op veel werkplekken nog steeds sprake is van een dog-eat-dog-cultuur en mannelijkheid wordt gevierd – met duidelijk slechte resultaten – vraag je je misschien af ​​waarom miljardair-bedrijfsleiders zich hiervoor inzetten.

De meest genereuze verklaring is onwetendheid. Zuckerberg zou zich er gewoon niet van bewust kunnen zijn dat de meeste kantoren in de VS nog steeds een competitieve omgeving en eigenschappen hebben die geassocieerd worden met traditionele mannelijkheid .

Hoewel dit het geval zou kunnen zijn, denk ik dat er nog twee andere verklaringen kunnen zijn voor Zuckerbergs promotie van rigide mannelijkheidsnormen.

Er zou een economisch motief kunnen zijn. Misschien denkt Zuckerberg dat het promoten van zijn bedrijf als een arena van competitie en agressie met hoge inzetten de beste manier is om talent aan te trekken en innovatie te stimuleren in een veld dat al door mannen wordt gedomineerd . Er wordt vaak gedacht dat concurrentie innovatie stimuleert . Dus “Meta moet mannelijker worden” zou eigenlijk een code kunnen zijn voor “Meta moet meer interne concurrentie kweken, wat innovatie zal stimuleren en winst zal opleveren.” Deze aanname is ook misplaatst: recent onderzoek heeft aangetoond dat interne concurrentie innovatie juist kan onderdrukken .

Er zou ook een psychologisch motief kunnen zijn. Ik heb in mijn onderzoek ontdekt dat mannen zich het meest vastklampen aan ideeën van rigide mannelijkheid wanneer ze de druk voelen om zich als een man te gedragen en onzeker zijn over zichzelf.

Misschien ziet Zuckerberg diversiteitsinspanningen als een uitdaging voor zijn macht. Misschien denkt hij dat hij macht kan winnen en behouden door zich aan te sluiten bij de versie van mannelijkheid van president Donald Trump , vooral omdat hij wordt uitgedaagd door andere techgiganten . Dus zijn promotie van een agressieve werkplek, samen met zijn afschaffing van beleid dat hem er ‘zwak ‘ uit zou kunnen laten zien, zijn stappen om zijn status als leider, als vernieuwer en als man te versterken.

Dit wil niet zeggen dat activiteiten zoals jagen en mixed martial arts per definitie slecht zijn, of zelfs per definitie mannelijk: er zijn genoeg vrouwelijke jagers en UFC-vechters . Het wil ook niet zeggen dat bepaalde mannelijke kenmerken op de werkvloer per definitie slecht zijn.

Maar als ik middelbare miljardairs zie – Zuckerberg is niet de enige – die de tekenen van fragiele mannelijkheid vertonen die ik heb waargenomen bij jonge volwassen mannen en adolescente jongens , kan ik niet anders dan me afvragen wat de toekomst van het land in petto heeft.