Spread the love en help Indignatie
De medeoprichter van Facebook Zuckerberg bouwt een enorm complex op Hawaï
Mark Zuckerberg heeft gereageerd op geruchten over een enorme ‘doomsday bunker’ die verborgen zou zijn onder zijn complex van 270 miljoen dollar.
Op sociale media werd gespeculeerd dat de medeoprichter van Facebook een bunker van 465 vierkante meter onder zijn huis op Hawaï had laten bouwen .
Omdat Zuckerberg de op twee na rijkste persoon op aarde is, lieten veel mensen weten dat ze niet echt verbaasd waren dat iemand met zoveel rijkdom een bunker zou bouwen.
Op Reddit schreef een gebruiker: “Ik zou het ook doen als ik hem was. Weet je waarom? Omdat hij, in tegenstelling tot de rest van ons, het zich kan veroorloven om dit te doen en het fout te hebben. Dus de wereld gaat niet naar de klote, wat erg, je hebt een klein percentage van je fortuin uitgegeven. Maar als dat wel gebeurt, dan red je het wel, terwijl de rest van ons vecht om toiletpapier.”
Een ander zei: “Laten we f***ing eerlijk zijn. Elke rijke miljardair ter wereld heeft al een bunker en is volledig voorbereid op het einde van de samenleving. Zucks zijn de enige idioot die het in Hawaï deed en betrapt werd.”
En een derde persoon grapte: “Misschien is hij gewoon een hele grote Lost -fan en is hij Desmonds bunker aan het nabouwen.”
Hoewel Zuckerberg deze geruchten inmiddels heeft ontkend, heeft hij ze niet volledig ontkend.
In plaats daarvan zei hij dat het bouwwerk meer een ‘kleine schuilplaats’ was dan een bunker ter voorbereiding op de dag des oordeels.
In een gesprek met Bloomberg legde de Meta- baas uit wat hij onder zijn huis van 1.400 hectare op Kauai bouwt.
Er gaan geruchten dat de Meta-baas een doemdagbunker bouwt (keithbwinn/Getty Images)
Hij zei : “Nee, ik denk dat het gewoon een kleine schuilplaats is. Het is als een kelder.”
Zuckerberg heeft een enorm vermogen van ongeveer 215 miljard dollar en vorig jaar werd bekend dat hij bezig was met de bouw van een complex.
Dit omvatte een ondergrondse schuilplaats en meer dan een dozijn gebouwen met ongeveer 30 slaapkamers en badkamers.
Er zouden twee landhuizen komen die met elkaar verbonden zijn door een tunnel die ook naar de ondergrondse schuilplaats kan leiden.
Het complex produceert zijn eigen voedsel met behulp van vee, paarden, een kwekerij, een biologische gemberboerderij en een nabijgelegen kurkumaboerderij.
Volgens de planningsdocumenten die WIRED heeft verkregen , beschikt het project zelfs over een eigen watervoorziening met een watertank en een pompsysteem.
De lokale journalist Allan Parachini schreef in 2016 een kritisch opiniestuk over Zuckerberg voor Garden Island. Hierin bekritiseerde hij het besluit van de techmagnaat om ‘een stenen muur voor zijn 700 hectare grote landgoed aan de oceaan te bouwen’.
Hij moedigde de lokale bevolking aan om ‘Zuckerberg te vertellen dat het onacceptabel is om zijn beheer van openbare stranden te misbruiken, alsof we gewoon een groep Facebook-slachtoffers zijn’.
Vergeet de muur van Zuckerberg; toegang tot het strand is het verhaal
Er schuilt zowel een heerlijke ironie in als de kern van een probleem van openbaar beleid dat meer dan ooit om een oplossing vraagt: de rel rond Facebook-oprichter Mark Zuckerberg die een stenen muur voor zijn 700 hectare grote landgoed aan de kust, 7480 Koolau Road in Kilauea, heeft opgetrokken.
Als ik iemand was die schaamteloze woordspelingen maakte, zou ik opmerken dat dit een geval is van Zuckerberg die de hele gemeenschap tegenhoudt, waardoor de relatie met zijn buren voortdurend moeizaam verloopt, en ik zou hem adviseren om een veel betere band met de lokale bevolking te smeden als hij dat maar wilde. Wat hij blijkbaar niet doet.
De controverse over de rotswand zelf grenst aan een non-starter. De muur is in feite niet veel hoger dan de aarden wal waarvoor hij wordt gebouwd en het uitzicht op de oceaan vanaf Kołolau Road zal na de muur niet veel anders zijn dan nu. Sommige mensen op Kołolau Road hebben geprobeerd een probleem te maken van de muur. Dit is een kans verspillen.
Er zit echter een geweldige ironie in Zuckerbergs benadering van de gemeenschap, waarin hij op zijn minst een mega-miljoen dollar vakantieverblijf wil creëren, ook al is hij van plan om hier maar een paar weken per jaar door te brengen. Zuckerberg heeft geprobeerd om — en is daar tot nu toe grotendeels in geslaagd — een sluier van geheimhouding op te leggen over zijn Kauai-plannen die zo uitgebreid is dat zelfs WikiLeaks het zou uitdagen. Het is zelfs niet mogelijk om zijn naam te vinden in eigendomsdocumenten voor het pand.
Zuckerbergs land is verbonden met twee percelen, waarvan er één de beruchte geschiedenis heeft dat het ooit eigendom was van Jimmy Pflueger, de voormalige autodealer die schuldig pleitte aan roekeloos gevaar bij de dood van zeven mensen bij de instorting van de Kaloko-dam in 2006. Het gecombineerde perceel ligt boven twee legendarische stranden van Kauai, Ka’aka’anui (ook bekend als Larsens) en Pilaa.
Tot nu toe heeft Zuckerberg in zijn Kauai-zaken opmerkelijke moeite gedaan om alles wat hij doet geheim te houden — precies zoals hij dat deed in een woning die hij bezit in San Francisco. Hij eist van iedereen — hoe klein de rol ook is — die voor hem werkt dat ze een overeenkomst tekenen om nooit de naam van Zuckerberg te noemen. Zijn bewakers zijn begonnen met het tegenhouden, uitdagen en in sommige gevallen intimideren van mensen die over het pad naar Larsens lopen als ze ook maar een paar meter op Zuckerbergs land stappen.
Tegen de gemeenschap zegt Zuckerberg in feite dat hij niets verschuldigd is en ook geen uitleg zal geven voor zijn plannen, en dat hij ook geen inbreng van de gemeenschap zal vragen over zaken als bijvoorbeeld het creëren van ten minste een erfdienstbaarheid voor toegang tot het strand. Als hij geen betaalbare woningen op zijn terrein gaat bouwen (wat zijn vergunning blijkbaar zou toestaan), kan hij mensen ten minste toestaan om het strand te gebruiken dat ze bezitten. Het lijkt erop dat hij zal blijven weigeren om een van deze dingen te doen.
Dit alles van een man wiens bedrijf is opgebouwd en wiens fortuin is gemaakt door het exploiteren van privé-informatie die zijn klanten verstrekten toen ze zich aanmeldden voor zijn sociale media service. Facebook is zo brutaal als het maar kan zijn in zijn drang om geld te verdienen door informatie van zijn gebruikers te verkopen en reclame die aan hen wordt opgedrongen.
Facebook verschuilt zich achter een muur van geheimhouding over zijn activiteiten die veel hoger is dan de rockversie die Zuckerberg in Kilauea bouwt. In zijn kleine lettertjes van privacybeleid dwingt Facebook gebruikers om — vaak geen gemakkelijke taak — categorieën van persoonlijke informatie te vinden die door Facebook privé moeten worden gehouden, of overrompelt het klanten en doet het er alles aan om de details van hun privéleven te gelde te maken. “Opt-in” is een concept dat Facebook niet kent.
Maar nu naar de echte beleidsvraag die aan deze controverse ten grondslag ligt, en die heeft niets met een muur te maken.
Zoals het er nu voorstaat, staat de wet aan de kant van rijke particuliere landeigenaren die de toegang tot openbare stranden aan het publiek willen ontzeggen. Het is niet alleen Mark Zuckerberg, hoewel de omvang van zijn landbezit hem misschien wel de meest flagrante overtreder op het eiland maakt.
Als u bijvoorbeeld over de weg boven Kauapea Beach rijdt — ook wel Secret Beach genoemd — passeert u een lange rij grote privélandgoederen van de megarijken, waarvan de meesten geen inwoners van Kauai zijn. Er is geen enkel toegangspunt tot het strand te vinden langs de hele lengte van die weg. Erger nog, het is slechts typerend voor de aanpak die wij als gemeenschap rijke parttime-bewoners hebben toegestaan.
De county en de staat zouden van zulke landeigenaren afdwingbare toezeggingen moeten afdwingen om ten minste smalle paden te creëren van wegen — met legale parkeergelegenheid — naar stranden. Rijke landeigenaren in Malibu, Californië, hebben garanties van toegang omzeild door ambtenaren te laten parkeren in hele buurten om strandgangers tegen te houden. In Princeville is er weliswaar nominale openbare toegang tot het strand naast het St. Regis Hotel en Queen’s Bath, maar er is slechts parkeergelegenheid voor ongeveer een dozijn voertuigen. Het doel is duidelijk: het zo moeilijk mogelijk maken voor het publiek om openbare stranden te gebruiken.
Toegegeven, op een deel van dit land bestaan er al theoretische erfdienstbaarheden, maar waar die precies liggen, is vaak ongrijpbaar en het dwingen van landeigenaren om ze te respecteren is een vruchteloze onderneming gebleken. Niet dat de staat en de provincie er veel moeite voor hebben gedaan.
We hebben een veel betere combinatie van statuten en verordeningen nodig om dergelijke erfdienstbaarheden te eisen en, indien nodig, deze op te leggen aan bestaande eigendommen. Het is een kleine stap in de richting van, op zijn minst, een knipoog naar billijkheid.
Het zal waarschijnlijk niet snel gebeuren, maar het zou moeten gebeuren. Onze gemeenteraad moet dit probleem in ieder geval onderzoeken en proberen een manier te vinden om het op te lossen.
Totdat dat gebeurt, hierbij een suggestie: iedere keer dat u langs 7480 Kolau Road in Kilauea rijdt, rijdt u langzamer en maakt u een foto. Plaats deze op uw Facebookpagina, samen met een sarcastische opmerking. Zo laat u Zuckerberg weten dat het onacceptabel is dat hij zijn rentmeesterschap van openbare stranden misbruikt, alsof wij slechts een groep Facebook-slachtoffers zijn.
