Spread the love en help Indignatie
Donald Trump wordt vaak een fascist genoemd en wordt zelfs vergeleken met Adolf Hitler.
Trump – Sommige boze democraten gebruiken hun eigen racistische en eliminatieretoriek in de nasleep van zijn aanstaande terugkeer naar het presidentschap. Hun reactie op Trumps overwinning laat zien dat intolerantie en onverdraagzaamheid niet uniek zijn voor Trump en zijn volgelingen.
Fuck ‘em. Ik hoop dat ze allemaal gedeporteerd worden. En ik kan niet wachten tot Netanyahu groen licht krijgt om Gaza om te vormen tot een parkeerplaats.
Kan niet wachten op het volgende moslimverbod. Fuck them. Ze krijgen de president die ze verdienen.
Ik hoop dat elke vrouw die op Trump heeft gestemd en in een staat woont waar geen abortus is toegestaan, krijgt wat ze wilde. Om dood te bloeden op een parkeerplaats door een miskraam en geen dokter die je wil helpen omdat DAT is waar je op hebt gestemd. Jullie verdienen het.
Aan de zwarte mannen in Georgia die op Trump hebben gestemd, de volgende keer dat een agent hun knie op jullie nek zet: LAAT ONS, ZWARTE VROUWEN, ER ALSJEBLIEFT BUITEN!
Goedemorgen aan al mijn Arabische Amerikanen, dierbare Michigan, Palestijnse supporters en Gaza-fanaten!
Zwarte Amerikanen, zwarte vrouwen en zwarte mannen zijn klaar! We doneren niet aan jullie doelen en voelen geen medelijden met bomaanslagen! We stonden achter jullie, maar jullie keerden ons de rug toe!
Dit zijn slechts enkele van de berichten die boze democraten op sociale media plaatsten nadat Kamala Harris was verslagen in haar campagne tegen Donald Trump. Terwijl elke uiting van Trump wordt onderzocht op bewijs van racisme en andere vormen van onverdraagzaamheid, werden liberalen plotseling erg illiberaal nadat de campagne was afgelopen.
Velen van hen wensten letterlijk de dood toe aan zwarte mannen, Latino-mannen, Arabieren en iedereen die zij verantwoordelijk houden voor Trumps terugkeer naar het Witte Huis. De blanke mensen die nog steeds de basis van zijn steun vormen, zijn op de een of andere manier vrijgesteld van deze aanvallen.
Hoewel verontrustend, zijn deze gedragingen niet geheel onverwacht. In plaats van hun kiezers te vertellen hoe een Harris-regering hun leven ten goede zou komen, hield haar campagne zich bezig met een propaganda-inspanning, waarbij ze voormalige Trump-functionarissen versterkte om te getuigen van zijn fascistische overtuigingen of oude verhalen over zijn vermeende affiniteit met Hitler en de nazi-ideologie nieuw leven inblies .
Als Trump en zijn aanhangers in feite vergelijkbaar zijn met nazi’s, dan is geen enkele minachting of veroordeling van hen te hard. Maar deze meningen gaven geen enkel niveau van politieke volwassenheid of analyse aan. De tit for tat-uitingen die anderen leed toewensen, zijn vergelijkbaar met de ergste slogans van de MAGA-petdragende Trump-volgelingen die zo veracht worden, de “deplorables” als het ware.
De mensen die zichzelf als meer verlicht beschouwen, namen daadwerkelijk de tijd om na te denken en hun gewelddadige gevoelens publiekelijk te delen, terwijl ze bombardementen op burgers of de dood door abortusverboden wensten.
Een groot deel van de schuld ligt bij de Democratische Partij zelf, die, zonder enige intentie om wetgeving te maken die hun kiezers zou helpen om te floreren in hun materiële leven, in plaats daarvan ervoor heeft gekozen om haat tegen Republikeinen aan te wakkeren. Emoties zijn vervangers voor beleid, aangezien de regering die zichzelf aanprijsde als de “meest progressieve sinds FDR” de stimuleringsbetalingen uit het covid-tijdperk, uitbreidingen van de werkloosheidsverzekering, bevriezingen van studieleningen, uitzettingsbescherming en SNAP- en Medicaid-uitkeringen liet vervallen.
Er werd geen actie ondernomen met betrekking tot de George Floyd Justice in Policing Act of de John Lewis Voting Rights Advancement Act , die de handhavingsbepalingen van de Voting Rights Act zou herstellen. Het federale minimumloon ging niet omhoog en, zoals Joe Biden beloofde, stond Medicare for All nooit op de agenda. Bij gebrek aan tastbaar beleid om op te voeren, hadden ze niets anders dan een bipartizane stemming om Juneteenth tot een nationale feestdag te maken en vervolgens maakten ze gebruik van angstzaaierij tegen Republikeinen.
Het eindresultaat is niet alleen woede en verdriet dat Trump opnieuw president zal zijn, maar ook een soort massapsychose die eindeloos herhaalt dat hij een leugenaar is die vijf keer uitstel van dienstplicht kreeg voor botuitsteeksels, terwijl hij nooit vermeldt dat Biden ook vijf keer uitstel van dienstplicht kreeg als student en een medische vrijstelling voor astma. Trumps leugens worden eindeloos ontleed, maar niet Bidens campagnebelofte dat hij geen olieboringen op federaal land zou toestaan, maar dat in 2023 wel deed toen hij het Willow Project in Alaska goedkeurde .
Zwarte democraten zijn in het bijzonder in de war. Elke vier jaar worden ze bestookt met oproepen om op de “zwarte partij” te stemmen en de republikeinen, de “witte partij”, naar de nederlaag te sturen. De Republikeinse Partij heeft sinds 1964 de meerderheid van de stemmen van blanke mensen gekregen bij presidentsverkiezingen.
Het is de thuisbasis van openlijke en ongebreidelde blanke racistische sentimenten en acties, dus de gevoelens van ondergang zijn begrijpelijk. Maar de duopolieval creëert politieke passiviteit, moedigt kiezersparticipatie alleen aan in presidentsverkiezingsjaren, terwijl er talloze redenen worden gegeven om zwarte mensen te vertellen niets anders te eisen dan een democraat die achter het grote bureau in het Oval Office zit, terwijl er weinig anders in ruil wordt beloofd.
In zo’n systeem wordt iedereen een vijand. Als een democratisch presidentschap de enige prijs is, dan moet elk probleem dat tegen steun pleit genegeerd of bestreden worden en iedereen die problemen aankaart zoals de door de VS gefinancierde genocide in Gaza is ook een vijand. Palestijnen die weigeren de genocidale Democratische Partij te steunen die hun volk vermoordt, worden nu de vijanden van zwarte mensen genoemd.
De steun van Latino’s voor de democraten daalt elke verkiezingscyclus, maar toch stemde een meerderheid van de kiezers in die groep op Harris, ongeveer 53% . Maakt niet uit. Als de media zeggen dat Latino-mannen op Trump stemmen, dan concluderen liberalen dat ze allemaal gestraft moeten worden door de deportaties waartegen ze zich vóór de verkiezingen zeiden te verzetten. Natuurlijk kunnen alleen burgers stemmen en kunnen ze per definitie niet worden gedeporteerd. De woede tart alle logica.
Het is opmerkelijk dat er veel wordt neergeslagen, maar heel weinig omhoog wordt geslagen. De Democratische Partij heeft haar kiezers duidelijk in de steek gelaten na meer dan $ 1 miljard te hebben opgehaald en toch te hebben verloren van de man die ze zoveel jaren hebben verguisd als een leugenaar, clown, crimineel en het kwaad in eigen persoon.
De niet zo verlichte liberalen stelden zelden zelfs maar de vraag hoe het debacle tot stand is gekomen, laat staan dat ze boos waren op de kandidaat, of de partij, of het proces waarbij een impopulaire en zwakke president in een debat werd geplant voordat hij door rijke donoren uit de verkiezingen werd gehaald en werd vervangen door een vicepresident zonder stemrecht – een vicepresident die bij eerdere voorverkiezingen niet eens één afgevaardigde had verdiend.
Liberalen hebben ook de twijfelachtige strategie van het najagen van een handvol “nooit Trump”-Republikeinse stemmen en het uitgeven van miljoenen dollars aan concerten met beroemdheden niet aangevochten. Je zou denken dat de mentale energie die nodig is om een verwoest Gaza op te roepen, er ook in zou slagen om moeilijke vragen te stellen aan de vrouw aan de top van het ticket.
Blijkbaar is Trump niet de enige autoritair in de Amerikaanse politiek. Democratische kiezers geloven ook in een hiërarchie die hen vertelt zich te gedragen als kinderen die zijn mishandeld door een onstabiele ouder die hun stilzwijgen eist. Politiek gaat nu over je superieur voelen aan anderen in plaats van dat je overtuigend tegen hen kunt argumenteren of je eigen standpunt kunt verdedigen. Het gaat er niet om hun beteren iets te vragen, inclusief waarom ze hebben verloren.
Het lijkt erop dat de VS vol zit met gemene en boze mensen. Natuurlijk voert hun eigen regering bezuinigingen uit om hen economisch te ondermijnen en hen van alle politieke middelen te beroven. Maar de mensen hoeven deze behandeling niet te accepteren. Ze hoeven niet de boze menigte te worden.
De waarheid is dat mensen in dit land zo gedehumaniseerd zijn dat ze geen empathie meer hebben voor anderen. Ze zijn ook onwetend en onwetend gehouden. Zelfs de liberale professionele klasse, die zichzelf als de beste van de bevolking beschouwt, is net zo geïndoctrineerd als duizenden Trumpers op 6 januari. Haar leden weten niet hoe ze zichzelf politiek moeten activeren, hoe ze moeten strijden met gelijkgestemden of hoe ze politieke eisen moeten stellen. Jezelf zien als de goede groep wordt als voldoende beschouwd.
Of misschien weten deze woedende liberalen wel waar ze tegenover staan. Ondanks de steunbetuigingen van beroemdheden en de vrolijke praatjes, weten ze misschien dat hun partij wordt aangestuurd door een oligarchie die hen met hand en tand zal bestrijden. Ze voelen zich alleen veilig als ze vitriool spuien op sociale media.
