“Het is niet goed dat Europa de permanente beveiligingsvazal van de Verenigde Staten is.” Dus zegt JD Vance tijdens een telefoongesprek met Niet Op maandag, zijn eerste grote interview met een Europese outlet sinds zijn aantreden als vice -president. De achtergrond is een week van onrust op financiële markten veroorzaakt door de tarieven van president Trump’s “Liberation Day”.
De beslissing om de hoge tarieven op Europese bondgenoten toe te passen (en vervolgens gedeeltelijk in te schakelen) – gecombineerd met een spervuur van harde uitspraken over Europa uit Vance, zowel publieke als gelekte privéberichten – heeft velen op het continent afgevraagd of Amerika nog steeds kan worden beschouwd als een vriend.
Het antwoord van Vance: Ja, op voorwaarde dat Europese leiders bereid zijn om een meer onafhankelijke rol op het internationale toneel op zich te nemen en meer te reageren op hun eigen kiezers, vooral als het gaat om de kwestie van immigratie.
“Ik hou van Europa,” vertelt Vance me in een breed interview van zijn kantoor in de West Wing, met een diplomatieke kant die niet altijd vooraan is geweest. “Ik hou van Europese mensen. Ik heb herhaaldelijk gezegd dat ik denk dat je de Amerikaanse cultuur niet kunt scheiden van de Europese cultuur. We zijn heel erg een product van filosofieën, theologieën en natuurlijk de migratiepatronen die uit Europa kwamen die de Verenigde Staten van Amerika lanceerden.”
De Europese leiders zijn een andere zaak. Neem de Oekraïense president Volodymyr Zelensky, die, in een recent interview met het Amerikaanse tv -programma 60 minutenbeschuldigde Vance met “op de een of andere manier rechtvaardigen” de inbreuk op Rusland in zijn land.
Vance verzet dit door te verwijzen naar zijn veroordelingen van de acties van Moskou sinds 2022. Maar hij voegt eraan toe: “Ik heb ook geprobeerd strategische erkenning toe te passen dat als je het conflict wilt beëindigen, je moet proberen te begrijpen waar zowel de Russen en de Oekraïen hun strategische doelen zien. Je moet proberen te begrijpen wat de Oekraïners proberen uit het conflict te komen. “
“Ik denk dat het een beetje absurd is voor Zelensky om de [American] De overheid, die momenteel zijn hele regerings- en oorlogsinspanningen bijhoudt, dat we op de een of andere manier aan de kant van de Russen staan. ‘ Dat soort retoriek, zegt Vance, “is zeker niet productief”.
Naast Oekraïne maakt de Amerikaanse vice-president zich zorgen dat Europese leiders nog steeds niet rekening houden met de 21e-eeuwse realiteiten over immigratie, integratie en veiligheid.
“Het is niet goed dat Europa de permanente beveiligingsvazal van de Verenigde Staten is.”
Vance zegt: “We zijn erg gefrustreerd – ‘wij’ betekent mij, de president, zeker de hele regering van Trump – dat Europese bevolkingsgroepen blijven huilen om verstandiger economisch en migratiebeleid, en de leiders van Europa blijven deze verkiezingen doorlopen en blijven de Europese volkeren het tegenovergestelde van wat ze lijken te hebben gestemd.”
Immigratie vormt de kern van Vance’s tastbare frustratie met Europese leiders. Hij betoogt dat, net als in de Verenigde Staten, open-borders beleid dat van high is overgedragen, giftig zijn voor democratisch vertrouwen. Zoals Vance opmerkt: “Het hele democratische project van het Westen valt uit elkaar wanneer de mensen blijven vragen minder migratie, en ze blijven beloond door hun leiders met meer migratie.”
De andere blinde vlek van Europa, zegt Vance, is veiligheid. “De realiteit is – het is bot om het te zeggen, maar het is ook waar – dat de hele veiligheidsinfrastructuur van Europa gedurende mijn hele leven is gesubsidieerd door de Verenigde Staten van Amerika.” Zo recent als een kwart eeuw geleden: “Je zou kunnen zeggen dat Europa veel levendige militairen had, althans militairen die hun eigen thuislanden konden verdedigen”.
Snel vooruit naar vandaag, zegt Vance, en “de meeste Europese landen hebben geen militairen die voor hun redelijke verdediging kunnen zorgen”. Toegegeven: “De Britten zijn een voor de hand liggende uitzondering, de Fransen zijn een voor de hand liggende uitzondering, de Polen zijn een voor de hand liggende uitzondering. Maar in sommige opzichten zijn ze de uitzonderingen die de regel bewijzen, dat Europese leiders radicaal onder de veiligheid hebben ondervonden, en dat moet veranderen.”
Vance’s boodschap aan het continent, zegt hij, is dezelfde die wordt geleverd door Charles de Gaulle op het hoogtepunt van de Koude Oorlog, toen de Franse president aandrong op een gezonde dosis onafhankelijkheid van Washington. De Gaulle ‘hield van de Verenigde Staten van Amerika, maar [he] Erkende wat ik zeker erken, dat het niet in het belang van Europa is, en het is niet in het belang van Amerika, dat Europa een permanente veiligheidsvazal van de Verenigde Staten is ”.
Wat de vice-president niet duidelijk had gemaakt vóór dit interview is dat hij liever een sterk en onafhankelijk Europa zou zien, juist omdat het dan zou kunnen fungeren als een betere controle tegen de misstappen van buitenlands beleid van de Amerikanen.
Hij zegt: “Ik denk niet dat Europa meer onafhankelijk is, is slecht voor de Verenigde Staten – Het is goed voor de Verenigde Staten. Gewoon teruggaan door de geschiedenis, denk ik – eerlijk gezegd – de Britten en de Fransen hadden zeker gelijk in hun meningsverschillen met Eisenhower over het Suez -kanaal. “
Vance verwijst ook naar zijn eigen ervaring als een gevechtsveteraan van de oorlog in Irak. “Iets wat ik een beetje meer persoonlijk weet: ik denk dat veel Europese landen gelijk hadden over onze invasie van Irak. En eerlijk gezegd, als de Europeanen iets meer onafhankelijk waren, en een beetje meer bereid om op te staan, dan hadden we misschien de hele wereld kunnen redden van de strategische ramp die de Amerikaans geleide invasie van Irak was.”
Bottom line: “i niet willen dat de Europeanen gewoon doen wat de Amerikanen vertellen dat ze moeten doen. Ik denk niet dat het in hun belang is, en ik denk ook niet dat het in onze belangen is. “
Specifiek gesproken over het Verenigd Koninkrijk legt Vance grote nadruk op de plaats die het in de genegenheid van president Trump inneemt – met een handelsovereenkomst als gevolg daarvan.
“We werken zeker heel hard met de regering van Keir Starmer” voor een handelsovereenkomst, zegt Vance. “De president houdt echt van het Verenigd Koninkrijk. Hij hield van de koningin. Hij bewondert en houdt van de koning. Het is een zeer belangrijke relatie. En hij is een zakenman en heeft een aantal belangrijke zakelijke relaties in [Britain]. Maar ik denk dat het veel dieper is dan dat. Er is een echte culturele affiniteit. En natuurlijk is Amerika fundamenteel een Anglo -land. ‘ Dus: “Ik denk dat de kans groot is dat, ja, we zullen tot een grote overeenkomst komen die in het beste belang van beide landen is”.
Andere Europese staten zullen waarschijnlijk ook nieuwe handelsregelingen bereiken, hoewel de klim misschien steiler is. Reeds: “Met het Verenigd Koninkrijk hebben we een veel meer wederzijdse relatie dan we hebben met bijvoorbeeld Duitsland … Hoewel we van de Duitsers houden, zijn ze sterk afhankelijk van het exporteren naar de Verenigde Staten, maar zijn ze behoorlijk moeilijk voor veel Amerikaanse bedrijven die naar Duitsland willen exporteren.”
De lodestar van de administratie zal ‘billijkheid’ zijn, zegt Vance. “Ik denk dat het zal leiden tot veel positieve handelsrelaties met Europa. En nogmaals, we zien Europa heel erg als onze bondgenoot. We willen gewoon dat het een alliantie is waar Europeanen iets onafhankelijker zijn, en onze veiligheids- en handelsrelaties zullen dat weerspiegelen.”
Aangezien de financiële markten de afgelopen weken zijn gezwakt, is het niet duidelijk hoe succes eruit ziet vanuit het standpunt van de administratie. Ik vraag Vance hoe hij het tariefbeleid op de lange termijn zal beoordelen. “Wat we willen zien zijn lagere handelstekorten, echt over de hele linie”, zegt Vance. “Soms is een handelstekort logisch. Net als, Amerika produceert geen bananen. Dus we zullen duidelijk bananen importeren, geen bananen exporteren. Dus met bepaalde productcategorieën en misschien zelfs met sommige landen kan een klein handelstekort worden gerechtvaardigd.”
Het status-quo-systeem als geheel is echter ondraaglijk vanuit het standpunt van het Witte Huis. “Wat het wereldwijde handelssysteem heeft geleid,” klaagt Vance, “is grote en aanhoudende handelstekorten tussen productcategorieën, waarbij de bruto meerderheid van de landen de Verenigde Staten echt gebruikt [home market] om hun overtollige export te absorberen. Dat is slecht voor ons geweest. Het is slecht geweest voor Amerikaanse fabrikanten. Het is slecht geweest voor werknemers. En God verbied, als Amerika ooit een toekomstige oorlog heeft gevochten, zou het slecht zijn voor de Amerikaanse troepen. “
Maar voordat hij politicus werd, was Vance een durfkapitalist. Heeft hij hartverscheurende momenten gehad om zijn eigen portfolio de afgelopen weken in het rood te zinken? Hij klinkt niet verbaasd.
“Elke implementatie van een nieuw systeem zal fundamenteel financiële markten zenuwachtig maken”, zegt Vance. “De president is zeer consistent geweest dat dit een langetermijnspel is … Nu moet je natuurlijk reageren op wat het bedrijfsleven u vertelt, wat werknemers u vertellen, welke obligatiemarkten u vertellen. Dit zijn allemaal variabelen waar we op moeten reageren” om “het beleid succesvol te maken”.
Maar Vance zegt dat de administratie niet alleen voor de aandelenmarkt kan regeren. “Geen enkel plan is, weet je, perfect zal worden geïmplementeerd … We zijn erg op de hoogte van het feit dat we in een gecompliceerde wereld leven waar de beslissingen van niemand anders statisch zijn. Maar het fundamentele beleid is om de wereldhandel opnieuw in evenwicht te brengen, en ik denk dat de president daar heel duidelijk en volhardend over is geweest.”
Zelfs omdat aanpassingen en vertragingen aan tarieven de markten en bondgenoten lijken te hebben, voorlopig, is de Trump -administratie erop gericht haar merk van schoktherapie 2.0 toe te passen op het internationale systeem. Het doel is natuurlijk bijna het diametrische tegenovergestelde van de oorspronkelijke therapie: terwijl schoktherapie 1.0 de wereld heeft overgedragen om Amerika te volgen om neoliberale globalisering aan te nemen en Washington te volgen op zijn militaire avonturen, is deze gericht op het omkeren van beide resultaten.
Toch kan het niet minder onheilspellend zijn om de verandering te doorlopen-niet alleen in de beleidsoriëntatie, maar hoe het wordt gecommuniceerd: niet in het minst door een zeer onregelse millennial vice-president die geniet van online debat. Denkt hij dat hij te veel tweet? Wenkbrauwen werden zeker opgevoed in Europa toen hij de tijd nam om een Twitter -geschil te krijgen met podcaster Rory Stewart.
Vance lacht. “Er zijn veel zegeningen voor deze baan. Een onbetwist nadeel is dat ik heel veel in een bubbel woon. Ik ben omringd door agenten van de geheime dienst. Het is heel moeilijk voor een willekeurig persoon om naar me toe te lopen-het is in feite verdomde-nodige onmogelijk
Alles bij elkaar genomen, de toewijding van de Trump-Vance-administratie om de pagina over globalisering te draaien, zoals we wisten dat deze dieper is dan bondgenoten en tegenstanders kunnen zich voorstellen. Zoals Vance zegt: “We zijn niet aan de kant van iemand, we zijn aan de kant van Amerika.”
