Zorgen over migratie voeden zich met bredere zorgen. De Ierse economie bloeit tenslotte, maar de recente toestroom heeft een enorme druk uitgeoefend op de huisvesting en andere diensten. Dat is ergens in Dundrum duidelijk genoeg: die 277 migranten zullen worden geïntroduceerd in een gemeenschap van slechts 221. Nog afgezien van het gevoel dat gemeenschappen veranderen, leidt dat tot een chronisch tekort aan woningen, waarbij Ierland de slechtste staat van dienst heeft in de EU. voor accommodatie voor jongeren. Aansluitend bij gesloten dorpscafés en gemeenschapszin is de woede tegen de politieke klasse voelbaar.
Het is dus duidelijk dat alle ingrediënten voor het Ierse populisme aanwezig zijn en klaar zijn om te brouwen. Maar zoals de peilingen zo duidelijk suggereren, blijft een schokresultaat onwaarschijnlijk: iets dat in wezen te wijten is aan de onwil van reguliere politici om met de kiezers mee te bewegen. Fine Gael en Fianna Fáil van hun kant zijn over het algemeen terughoudend geweest in het aanvaarden van de noodzaak van lagere aantallen. Nog in december vorig jaar beschuldigde een minister politici ervan zich te verhullen in ‘slachtofferschap’ toen ze beweerden dat het publieke debat over immigratie werd onderdrukt.
“Alle ingrediënten voor het Ierse populisme zijn aanwezig en klaar om te brouwen.”
Tot voor kort had iedereen die het establishment een bloedneus wilde bezorgen, naar Sinn Féin gekeken, met zijn onstuimige mix van Iers nationalisme en socialistische economie. Toch terwijl het feest ondervraagd Dit percentage bedroeg twee jaar geleden nog 36% en is sindsdien dramatisch gedaald. Immigratie is hier opnieuw de boosdoener, waarbij de progressieve leiders van Sinn Féin steeds meer uit de pas lopen met het electoraat. Volgens één opiniepeiling vanaf mei wilde 63% van alle Ierse kiezers een restrictiever immigratiebeleid, een cijfer dat onder de aanhangers van Sinn Féin opliep tot 70%. Uit dezelfde peiling bleek dat jongere, armere en meer stedelijke kiezers zich het meest zorgen maakten over de Ierse migratieniveaus. Dat is precies de demografie waar Sinn Féin het meest op vertrouwt – net zoals Sinn Féin-leiders als Mary Lou McDonald dat tot voor kort deden. uiterst aarzelen om rechtstreeks commentaar te geven op immigratie.
Ontevredenheid heeft wel een aantal uitlaatkleppen. Omdat de drie grote partijen niet bereid zijn de aanpak van immigratie drastisch te veranderen, hebben sommigen zich tot Aontú gewend, dat nationalisme en conservatisme combineert op manieren die Sinn Féin niet kan. Maar met Aontú-peilingen op slechts 4% lijkt het duidelijk dat wrokkige Ierse kiezers hun hoop in plaats daarvan vestigen op onafhankelijke kiezers. Van de vaak ontevreden leden van de reguliere partijen – zoals Mattie McGrath en Malachy Steenson – wordt verwacht dat ze samen zo’n 20% van de stemmen binnenhalen: ongeveer hetzelfde als elk van de drie belangrijkste partijen. Inbegrepen in deze groepering is de zogenaamde Onafhankelijke Partij. Net als Aontú combineert het republikeinse ijver met scepticisme op het gebied van immigratie, hoewel het zich heeft gebogen over de Ierse omstandigheden door het EU-lidmaatschap te aanvaarden.
Als het bovendien onwaarschijnlijk is dat ze deze keer een doorbraak zullen bereiken, hebben de onafhankelijke partijen het kiesstelsel wel aan hun kant. Vanwege het proportionele karakter ervan maakt het Single Transferable Vote (STV)-systeem dat bij Dáil-verkiezingen wordt gebruikt het voor niet-aangesloten kandidaten gemakkelijker om opschudding te veroorzaken. Er zijn bovendien tekenen dat het vasthouden aan de mainstream vruchten kan afwerpen: hoewel de Onafhankelijke Partij pas vorig jaar werd opgericht door een paar voormalige parlementariërs, heeft ze al 24 raadsleden en één lid van het Europees Parlement.
Afgezien van de verkiezingsberekeningen is de eenvoudigste manier om de kracht van het Ierse populisme te meten via plaatsen als Dundrum. Wat er in County Tipperary gebeurt, wordt immers door het hele land overschaduwd, waarbij mannen en vrouwen zelf het initiatief nemen. Dat is duidelijk genoeg op plaatsen als de Finglas gebied van Dublin, of anders Cootehill in County Cavan, beide locaties van anti-migratieprotesten.
