Hoe Amazon-werknemers Zich Wereldwijd Kunnen Organiseren INDIGNATIE AI & Politiek

Jonathan Rosenblum laat zien hoe Amazon-werknemers van eerdere acties kunnen leren om zichzelf op wereldschaal te organiseren

Wanneer krijgen Amazon-werknemers overal ter wereld recht op collectieve arbeidsovereenkomsten met een goed salaris, vakbondsrechten en veiligheidsbescherming?

De uitdagingen waarmee dit verheven doel wordt geconfronteerd, blijven ontmoedigend. Je hoeft alleen maar naar de foto’s te kijken van Amazon-oprichter Jeff Bezos  die zich mengt  met zijn mede-centi-miljardairs bij Trumps inauguratie om te begrijpen dat werknemers het opnemen tegen de samengevoegde macht van particuliere bedrijven en vijandige overheden.

In 2024 versloeg Amazons meedogenloze vakbondsbestrijding op het nippertje een vakbondscertificeringsverkiezing in het enorme BHX4-magazijn in Coventry, dat   hun vakbondsverkiezing in juli  nipt verloor met één procentpunt van de bijna 3.000 uitgebrachte stemmen. In de VS, waar Amazon-werknemers in het JFK8-magazijn in New York in 2022 een vakbondsverkiezing wonnen, heeft het bedrijf  de onderhandelingen geblokkeerd door het manipuleren van het juridische proces. Amazon-bezorgers en magazijnmedewerkers op een handvol Amerikaanse locaties hebben  directe erkenning en onderhandelingen geëist  , maar werden genegeerd door het bedrijf, dat een leger aan vakbondsvernietigende advocaten en politieke vrienden heeft om hen te beschermen tegen alle juridische verplichtingen.

Lessen uit Coventry

Toch hebben Amazon-werknemers het afgelopen jaar belangrijke stappen voorwaarts gezet, door de macht van werknemers te tonen door middel van directe, collectieve actie. Dit zijn de bouwstenen voor wat nodig is om in de loop van de tijd te zegevieren.

Afgelopen september, na stakingen bij de magazijnen van Coventry en de nipte BHX4-verkiezing, zagen Amazon-werknemers in het Verenigd Koninkrijk hun grootste loonsverhoging tot nu toe van £ 1,20 per uur, of bijna 10 procent. Het was geen vrijgevigheid van het bedrijf, maar kwam na de bijna-overwinning van de werknemers van Coventry, naast verschillende stakingen bij Coventry in de afgelopen twee jaar, die in totaal 38 dagen duurden, en werkacties bij een toenemend aantal magazijnen in het Verenigd Koninkrijk.

Stakingen – zelfs stakingen van minderheden – hebben bewezen effectieve organisatorische stappen te zijn. De piketten van Coventry blokkeerden het verkeer buiten het magazijn. In veel gevallen waren forensen zich in eerste instantie niet bewust van de staking of steunden ze die zelfs niet. Maar zoals Coventry-werkneemster Ceferina Floresca het beschreef: ‘we hielden de auto’s aan, we spraken met onze collega’s en sommigen van hen sloten zich ter plekke bij de vakbond aan, als er meerdere van hen in de auto zaten.

De anderen stapten gewoon uit de auto en gingen dan naar de tent om zich direct te registreren (om lid te worden van de vakbond). We hebben veel mensen gerekruteerd vanaf de dag van de staking zelf’.

Nadat Amazon de loonsverhoging van £1,20 had aangekondigd, merkten de werknemers van Coventry op dat ze met werknemers in andere magazijnen spraken en dat ‘jullie een loonsverhoging hebben gekregen dankzij onze inspanningen tijdens die stakingsgolf’, aldus vakbondsleider Garfield Hylton van Coventry.

Macht in een vakbond

Op dezelfde manier zagen meer dan een miljoen Amerikaanse Amazon-magazijnmedewerkers en chauffeurs ook een grote loonsverhoging in 2024 van  $ 1,50 per uur  na eendaagse stakingen bij verschillende faciliteiten. Net als in het VK was de Amerikaanse loonsoverwinning een concessie van het bedrijf aan de macht van de werknemers, na talloze schermutselingen op de werkvloer. Bij de enorme KCVG-luchtvrachthub van het bedrijf in Kentucky  organiseerden werknemers  drie verschillende marsen tegen de baas en deden ze een sticker-up op de werkplek om een ​​ziektekostenverzekering en betaalde vrije tijd te winnen voor honderden collega’s die deze voordelen waren onthouden als ‘seizoens’-werknemers.

‘De marsen op de baas werden elke keer groter, waardoor Amazon moest toegeven’, zei Josh Crowell, een KCVG-werknemer. ‘De overwinning inspireerde collega’s om te vechten voor meer en leidde tot onze grootste acties een paar maanden later’, waaronder een eendaagse staking die de productie in het luchtvrachtcentrum belemmerde. ‘De grootste les was dat vaste werknemers samen met hun seizoenscollega’s moesten vechten, wat liet zien dat een verwonding van één een verwonding is voor iedereen’, zei Crowell.

Bij de luchtvrachthub in San Bernardino, Californië,  organiseerden werknemers  een mars tegen de baas toen er rook van nabijgelegen bosbranden het gebouw binnenkwam. De werknemers wonnen betaald verlof totdat het gezondheidsrisico was afgenomen.

Er zal niets minder dan een algehele inzet van de internationale vakbond nodig zijn om vakbondscontracten binnen het hele Amazon-netwerk te winnen

Aan het einde van Amazons piekseizoen eind december, liepen werknemers in San Bernardino, Staten Island en vijf bezorgstations weg van hun werk. Het aantal daadwerkelijke Amerikaanse stakers was vrij klein – de beste schattingen geven aan dat het in  totaal ongeveer 600 werknemers waren  – maar net als bij andere minderheidsstakingen bij Amazon, lieten de Amerikaanse stakingen een groeiend vertrouwen van de werknemers zien.

En in India hebben Amazon-magazijn- en bezorgers in de Amazon India Workers Union directe acties georganiseerd en sociale media gebruikt om  afschuwelijke werkomstandigheden bloot te leggen . Als gevolg daarvan, vertelde Dharmendra Kumar van de vakbond me, dwongen werknemers in het enorme DEL4-magazijn buiten Delhi het bedrijf om akkoord te gaan met het stilleggen van het werk tijdens extreme hitte, het verbeteren van de toegang tot water, het opzetten van een nieuwe cafetaria voor werknemers en het inhuren van een vrouwelijke verpleegster voor vrouwelijke werknemers.

Deze prestaties zijn ver onder wat Amazon-werknemers volledig verdienen, maar ze weerspiegelen een waarneembare verschuiving in de machtsbalans. De waardering van het bedrijf is een duizelingwekkende £ 1,6 biljoen en oprichter Jeff Bezos is persoonlijk een walgelijke £ 164 miljard waard, maar de stakingen en directe acties laten zien dat het nog steeds arbeidskracht kost om pakketten te verplaatsen. Werknemers erkennen steeds meer dat het just-in-time logistieke model van het bedrijf, hoewel bruut voor het menselijk lichaam en de geest, hen aanzienlijke invloed geeft – als ze bereid zijn om zich te verenigen en actie te ondernemen.

Strategieën voor de overwinning

Wat is er nodig om Amazon te verslaan? Veel meer van wat we het afgelopen jaar hebben gezien, escalerend tot disruptieve acties die in de loop van de tijd worden volgehouden en systematisch op wereldwijde schaal worden gecoördineerd.

Om daar te komen, hebben we vakbondsacties nodig die drie principes omarmen: Ten eerste, een klassenstrijd-organisatiebenadering, waarbij erkend wordt dat dit een strijd is tussen twee tegengestelde belangen: Amazon-werknemers, die de volledige vruchten van hun arbeid en rechten op het werk eisen, en hun bazen, die winst en controle willen maximaliseren. Ten tweede, de beweging moet worden aangestuurd door gedurfde, concrete eisen die duidelijk maken wat er op het spel staat.

Amazon-werknemers hebben laten zien dat ze buitengewone offers zullen brengen als ze sterk gemotiveerd worden door het vooruitzicht hun leven te veranderen. En ten derde, er moet een grondige en democratische organisatie op de werkvloer zijn. Er zijn geen sluiproutes om de kracht en veerkracht op te bouwen die nodig zijn om de klappen van Amazons vakbondsbrekers te weerstaan.

Dit moet een gecoördineerde, wereldwijde inspanning zijn. In januari kondigde Amazon aan dat het al zijn zeven magazijnen in Quebec zou sluiten,  wat duidelijk een vakbondsvernietigende reactie was  op werknemers die een certificering kregen in een enkel magazijn in Montreal. In februari  versloeg het bedrijf een vakbondsverkiezing  in het RDU1-magazijn in North Carolina met een stortvloed aan verplichte hersenspoelsessies, ontslagen en zelfs arrestaties van vakbondsorganisatoren, en het zaaien van angst bij immigrantenarbeiders met het spook van deportatie. Amazons verschroeide tegenaanval onderstreept de noodzaak om campagnes over regio’s en landsgrenzen heen op te zetten; het zal niet voldoende zijn om afzonderlijke locaties te organiseren.

Het is goed dat grote vakbonden zoals Unite in het Verenigd Koninkrijk, de Teamsters in de VS, Ver.di in Duitsland en de Uni Global Federation hun campagne-ondersteuning zijn gaan vergroten, maar er is nog veel meer nodig. Amazon is waarschijnlijk het machtigste bedrijf in de geschiedenis van het kapitalisme. Het zal niets minder dan een volledige inzet van internationale arbeiders vergen om vakbondscontracten binnen te halen bij Amazon. In 2024 lieten werknemers ons zien dat het moment rijp is voor zo’n wereldwijde beweging.

Jonathan Rosenblum is een vakbondsorganisator, lid van de National Writers Union en activist in residentie bij het Center for Work and Democracy aan de Arizona State University