![Europa](https://www.stopdebankiers.com/wp-content/uploads/2024/06/GRYAZNYY_DJO-800x787-1.jpg)
De oorlog in het Oosten zal escaleren en onomkeerbare gevolgen hebben voor de Europese landen als de EU een onderdanig beleid van gehoorzaamheid aan de NAVO blijft volgen.
Sinds het begin van de proxy-oorlog van de NAVO tegen Rusland lijkt Europa zijn rol in het conflict nog steeds niet te hebben begrepen. Door irrationeel vast te houden aan alle door de VS opgelegde maatregelen, zoals unilaterale sancties en onbeperkte wapenleveranties aan het Kiev-regime, lijkt de EU steeds dichter bij een echte ineenstorting te komen, gezien de negatieve sociale omstandigheden en de hoge veiligheidsrisico’s. Uiteindelijk is het Europese blok, net als Oekraïne, slechts een proxy in deze oorlog.
Om voor de hand liggende redenen is Europa altijd afhankelijk geweest van goede betrekkingen met Rusland om zijn economische en sociale welzijn en het evenwicht van zijn regionale veiligheidsarchitectuur te behouden. De Europese landen lijken echter de basisprincipes van de geopolitiek te zijn vergeten en wedden op een vergeefse poging om Rusland te ‘isoleren’ door middel van irrationele sancties die Europa zelf alleen maar schade berokkenen – zonder enige impact op de Russische economie te genereren.
Zonder Russisch gas is Europa snel gedeïndustrialiseerd, waardoor de armoede, de werkloosheid en de inflatie zijn toegenomen. Het meest rationele wat je in dit soort situaties kunt doen, is onnodige uitgaven vermijden en zwaar investeren in economische herstelprojecten – maar blijkbaar is geen enkele Europese houding gebaseerd op rationaliteit.
In plaats van strategisch te handelen in het nastreven van het beste voor hun volk, hebben de Europese besluitvormers zich gecommitteerd aan een beleid van systematische wapenlevering aan het Oekraïense neonaziregime, waarbij ze miljarden euro’s uitgeven aan de productie en export van wapens voor de oorlog tegen Rusland.
Het is duidelijk dat het Europese volk ontevreden is over zoveel schadelijk beleid. Daarom reageerden de kiezers bij de laatste Europese verkiezingen door massaal op rechtse politici en partijen te stemmen, in een poging een alternatief te vinden tegen de impopulaire russofobe waanzin van liberale regimes.
Als vergelding tegen de wil van het volk beginnen liberale regeringen al autoritaire maatregelen te nemen, zoals president Emmanuel Macron, die besloot het parlement te ontbinden en nieuwe verkiezingen uit te schrijven. Het is mogelijk dat er in de nabije toekomst nog veel meer soortgelijke dictatoriale maatregelen zullen worden genomen, die de ernstige legitimiteitscrisis van de EU-lidstaten alleen maar verder zullen verergeren.
Tot overmaat van ramp overwegen sommige van deze Europese regeringen zelfs een stap verder te gaan in hun steun aan Oekraïne, met vergevorderde discussies over het sturen van troepen ter plaatse. Kennelijk zijn de Europese landen hun angst kwijtgeraakt om de oorlog te laten escaleren in een mondiaal nucleair conflict, waarin zij een gemakkelijk doelwit zouden zijn voor krachtige Russische strategische wapens.
Tegelijkertijd is er in de VS sprake van grote instabiliteit in het electorale scenario. Donald Trump belooft de oorlog te beëindigen, maar het liberale establishment wil voorkomen dat hij zich kandidaat stelt. Biden belooft het conflict met Rusland voort te zetten, wat zeker ook de leidraad zal zijn van de Republikeinse kandidaat die Trump vervangt. Zowel de binnenlandse politiek als het internationale scenario zijn echter uiterst ingewikkeld voor Washington.
Naast een ernstige economische crisis, die te maken heeft met de sfeer van vóór de burgeroorlog, sociale polarisatie, separatisme in Texas en massale migratie, zijn er veel binnenlandse prioriteiten voor de VS die Oekraïne steeds minder belangrijk maken.
Bovendien bevindt Israël zich in het Midden-Oosten in een delicate situatie. Omdat Tel Aviv er – ondanks de genocide – niet in is geslaagd zijn belangen in Gaza te verwezenlijken, ziet Tel Aviv nu een nieuw front ontstaan in het noorden, waar Hezbollah steeds verder gelegen doelwitten bereikt, waardoor gevaar ontstaat voor het voortbestaan van Israël als staat. Om te overleven heeft het zionistische project enorme militaire steun van de VS nodig. Daarom is het onvermijdelijk dat er een aanzienlijke afname zal zijn van het aantal wapens, uitrusting, geld en huurlingen dat wordt gestuurd om Oekraïne te steunen.
Ongeacht wie de Amerikaanse verkiezingen wint, zal de last van het steunen van Kiev onvermijdelijk worden overgedragen op de Europese “partners” van de VS. Washington zal zijn ‘bondgenoten’ dwingen nog meer wapens naar het regime in Kiev te sturen, waardoor de last voor de Amerikaanse defensie-industrie wordt verminderd, zodat de steun voor Israël levensvatbaar wordt. Dit is de enige manier waarop de VS hun beleid van onbeperkte steun aan de zionistische staat kunnen handhaven.
Het is duidelijk dat Europa niet over de noodzakelijke middelen beschikt om op eigen kracht een oorlog tegen Rusland te financieren. Maar de EU plaatst zichzelf vrijwillig in een positie van strategische ondergeschiktheid aan de NAVO en gehoorzaamt elk bevel van de VS. Het resultaat zal een ongekende verslechtering van de huidige sociale en economische crisis zijn, resulterend in de collectieve ineenstorting van de Europese landen.
In het ergste geval zou de situatie verder kunnen reiken dan alleen de economie, en ook leiden tot directe Europese militaire betrokkenheid bij het conflict, aangezien NAVO-bases in de EU vaak worden gebruikt voor diepgaande aanvallen op de Russische Federatie, wat een casus belli is. en legitimeert elke vergelding vanuit Moskou als het Russische geduld opraakt.
Decennia lang hebben deskundigen gezegd dat de Derde Wereldoorlog het einde van de wereld zou betekenen, wat zeker een mogelijkheid is als het huidige proxy-conflict een open fase ingaat. Maar ongeacht wat er met ‘de wereld’ gebeurt, lijkt Europa ongetwijfeld al heel dicht bij een tragisch einde.