Spread the love en help Indignatie
De verontwaardiging over de gratieverlening van president Biden aan zijn zoon Hunter Biden gaat niet alleen over de gratie voor de relatief kleine aanklachten waartegen hij werd aangeklaagd.
De jongere Biden heeft een leven vol grote privileges geleefd, die hem allemaal zijn vader heeft gegeven, die zijn eigen succes evenmin verdient. Gelukkig zullen de twee corrupte middelmatigheden snel verdwijnen en zal het publiek worden bespaard van het zien hoe ze ten onder gaan.
“Als je een stukje crackcocaïne hebt, niet groter dan dit kwartje dat ik in mijn hand houd, een kwartje van een dollar, hebben we een wet aangenomen door de leiding van senator Thurmond en mijzelf en anderen. Een wet die zegt dat als je daarmee betrapt wordt, je vijf jaar de gevangenis in gaat. Je krijgt geen proeftijd. Je krijgt niets anders dan vijf jaar cel, de rechter heeft geen keus.” Senator Joe Biden in 1991
“Beste Hunter, bedankt dat je me hebt uitgenodigd naar DC en me de kans hebt gegeven om je vader te ontmoeten en wat tijd met hem door te brengen.” Vadym Pozharsky , directeur van Burisma
De gratieverlening van president Joe Biden aan zijn zoon Hunter Biden was onvermijdelijk en onvermijdelijk controversieel. Hunter Biden is de typische nepotismebaby, de ontvanger van privileges zoals zijn benoeming tot de raad van bestuur van Burisma, een Oekraïens energiebedrijf. Burisma betaalde hem $ 50.000 per maand voor niets anders dan bestaan onder de achternaam Biden.
De jongere Biden was jarenlang het mikpunt van grappen, een cocaïneverslaafde die er op de een of andere manier in slaagde om nooit enige interactie te hebben met het strafrechtsysteem en die niets bereikte zonder de hulp van zijn vader. Hij betreurde het dat hij zijn lucratieve lobbybedrijf moest opgeven nadat zijn vader de running mate van Barack Obama was geworden. “Papa sloot zich aan bij de Obama-lijst en ik moest nieuw werk vinden.”
Hunter Biden kreeg meer publieke aandacht in de laatste dagen van de presidentscampagne van 2020, toen een e-mail op zijn laptop (die hij onopgeëist bij een reparatiewerkplaats had achtergelaten) aangaf dat zijn vader minstens één vergadering had gehad met een Burisma-collega, wat een mogelijk belangenconflict creëerde. De laptop bevatte ook video’s van de jongere Biden die de drug gebruikte die, als zijn vader te geloven is, vijf jaar gevangenisstraf rechtvaardigde.
De laptopaffaire had een groter nieuwsverhaal moeten worden, maar werd door de Biden-campagne in samenwerking met de corporate media, met name socialemediaplatforms zoals Facebook en de site die toen bekendstond als Twitter, de kop ingedrukt. Twitter en Facebook censureerden alle links over de laptop in berichten.
Bovendien riep de Biden-campagne een groep inlichtingenexperts bijeen die beweerden dat het laptopverhaal weinig meer was dan een Russische desinformatiecampagne. Deze samenzwering tussen de media en de permanente regering heeft het verhaal misschien aan het einde van de campagne de kop ingedrukt, maar de bemoeienis van het establishment is nooit vergeten of vergeven.
Het kan worden gesteld dat Hunter, als hij niet Joe Bidens kind was, helemaal niet met aanklachten te maken zou krijgen. Maar het is niet verrassend dat er zoveel over de gratie wordt gesproken, vooral nadat Biden eerder had verklaard dat hij zijn zoon geen gratie zou verlenen.
Naast het doen van wat hij zei dat hij niet zou doen, zijn er nog twee andere problemen voor de oudere Biden. Een daarvan is zijn lauwe staat van dienst als het gaat om het verlenen van gratie aan anderen tijdens zijn ambtstermijn. Hij kan iedereen gratie verlenen die is veroordeeld voor een federaal vergrijp vóór 20 januari 2025, de datum waarop hij zijn ambt neerlegt en Donald Trump terugkeert naar het Witte Huis. Maar tot nu toe is zijn gratie-record gierig geweest, met het minste aantal presidentiële gratieverleningen sinds Richard Nixon .
Het andere probleem is Oekraïne. Hunter Bidens gratie is interessant omdat het alle misdaden bestrijkt die zijn gepleegd vanaf 1 januari 2014 tot nu. Het jaar 2014 is het jaar van de door de VS gesteunde Maidan-coup tegen de gekozen Oekraïense regering. Hij werd beschuldigd van een illegale wapenaankoop in 2018 en van belastingontduiking van 2016 tot 2019. Waarom begint de gratie in 2014?
Vicepresident Biden was de Obama-regering die de leiding had over Oekraïne. De Maidan-coup was het begin van een poging om de Russische economie te vernietigen en Oekraïne als proxy in dat conflict te gebruiken. Als president is Biden zeer toegewijd aan dit misleidende plan, en beweerde in 2022 dat sancties op de Russische economie “de roebel in puin zouden veranderen.” Nu hij zijn ambt neerlegt, escaleert hij het conflict met Rusland in Oekraïne en Syrië.
Het is niet duidelijk wat de jongere Biden op zijn Burisma-zetel heeft gedaan, waardoor zijn vader de gratie heeft verlengd tot 2014. Het is mogelijk dat er niet veel te ontdekken valt, dat Hunter Biden als een code voor zijn vader bestond en weinig heeft bijgedragen aan zijn positie, maar we blijven alleen met speculatie achter. Nu zullen we het nooit weten, of als we het ooit weten, zal het niet uitmaken, omdat Hunter Biden niet kan worden vervolgd voor enige activiteit die verband houdt met zijn werk in Oekraïne.
De jonge Biden stond in het middelpunt van een schandaal, maar al met al pakte het goed voor hem uit. Hij schreef een memoires, ” Beautiful Things “, en hij verkocht zelfs kunstwerken die hem $ 1,5 miljoen opleverden . Hij verdiende geld met een boek en zijn schilderijen en maakte zich waarschijnlijk geen zorgen over zijn juridische problemen, wetende dat zijn vader hem gratie zou verlenen.
De verontwaardiging die de gratieverlening opriep, is voor een groot deel te danken aan Hunters failson-status. Hij is een man die alleen in het leven succesvol was omdat zijn vader een machtige senator was, daarna vicepresident en uiteindelijk president van de Verenigde Staten. Zijn drugsverslaving zorgde voor persoonlijke problemen voor hemzelf en zijn familie, maar hij rookte ooit crack in een huurauto, wat betekent dat zijn identiteit gemakkelijk had kunnen worden achterhaald, maar niemand belde de politie.
Als vader en zoon iets gemeen hebben, is het middelmatigheid. Biden werd nooit gezien als een intellectuele reus in de senaat. Hij stond bekend als een rechtse racist. In 1977 waarschuwde hij dat schoolbussen een ” raciale jungle ” zouden creëren en in latere jaren loodste hij Bill Clintons Crime Bill uit 1994 met trots door de senaat en schepte hij op over de draconische straffen en massale opsluiting die het gevolg waren.
Het conservatisme van senator Biden maakte hem een aantrekkelijke running mate voor Barack Obama, die zichzelf als progressief had gepromoot toen hij dat allesbehalve was. De nep-linkse had een racistische, rechtse dekmantel nodig, en de senator die opschepte over “de doodstraf voor oversteken op een plek waar dat niet mag” was het perfecte tegengif.
Biden was niet anders als vicepresident, bekend om het uitbraken van wat vriendelijkerwijs blunders worden genoemd, een mooie manier om te zeggen dat hij niet erg slim is. Deze niet erg slimme man was echter invloedrijk en wist ervoor te zorgen dat zijn lichtgewicht zoon alle onverdiende voordelen had.
Hunter Biden was echter in de problemen, zo verslaafd aan drugs dat hij vergat dat hij een laptop in een reparatiewerkplaats in Delaware had laten liggen en dat er video’s van seksuele handelingen en drugsgebruik op stonden. Natuurlijk bracht het zijn eveneens middelmatige vader in verlegenheid, die het geluk had dat het establishment van de Democratische Partij en de oligarchie zich rond zijn presidentscampagne in 2020 verenigden.
Afgezien van de democraten die niet willen meewerken, is het grootste deel van de natie Joe Biden zat. Zo’n 7 miljoen mensen die op hem stemden, konden zichzelf er niet toe zetten om op Kamala Harris te stemmen, zijn handgekozen opvolger. In plaats van zijn zaken af te ronden als een lamme eend die binnenkort zijn ambt zal neerleggen, breidde hij in plaats daarvan de strijd tegen Rusland uit van Oekraïne naar Syrië en blijft hij de Israëlische genocidale apartheidsregering financieren.
Miljoenen mensen keken naar een man wiens gezondheid achteruitging, maar die toch zijn herverkiezingscampagne voortzette. De top-down oligarchische machinaties die Kamala Harris tot genomineerde maakten, waren een brug te ver en natuurlijk werd ze verslagen.
Nu, met nog geen twee maanden in functie, wierp Joe zijn in ongenade gevallen zoon een reddingsboei toe. President Biden zal niet gemist worden. Zelfs voordat hij uit de race werd gezet, waren zijn goedkeuringscijfers kelderend.
Hij zei zelf dat hij een “overgangsfiguur” was. Hij had zich ernaar moeten gedragen en moeten accepteren dat hij een president van één termijn was. Op die manier had hij zijn waardigheid en het lot van zijn partij intact kunnen houden. In plaats daarvan zal hij herinnerd worden vanwege genocide, cognitieve achteruitgang en een mislukte zoon die er altijd in slaagt om op eigen benen te staan.
