Spread the love en help Indignatie
Omdat de media soms niet de waarheid vertellen, beweert Trump dat ze de hele tijd liegen.
Trump – Vroeger was de term ‘deep state’ – en het idee dat men sceptisch moest zijn over wat de overheid zei – niet uitsluitend het domein van extreemrechts.
Er zit een achtergrondverhaal achter dit stukje geschiedenis dat ik graag wil delen. Het belicht de duistere, onontgonnen oorsprong van de manie waarmee Donald Trump aan de macht kwam.
***
Jaren geleden, niet lang nadat ik journalist was geworden en mijn neus volgde naar waar de geur van nieuws me ook bracht, ontdekte ik tot mijn verbazing hoeveel historische gebeurtenissen nooit volledig waren onderzocht door wetshandhaving of andere autoriteiten. Van de politieke moorden in de jaren zestig tot de echte redenen voor de oorlog in Irak, de kloof tussen wat ons werd verteld en wat we vermoedden leek grenzeloos. (En lijkt nog steeds — neem de vermeende zelfmoord van Jeffrey Epstein.)
In plaats van openhartigheid vond ik gekuiste en vaak ronduit misleidende verhalen, gepromoot door gezalfde publieke intellectuelen die een plek kregen in de grote media. (Pas later raakte ik bekend met operaties als Mockingbird , een CIA-programma om journalisten en andere opiniemakers te gebruiken om zulke ‘officiële’ verhalen te promoten.)
Dankzij wat ik heb geleerd, sta ik in deze tijd van het jaar altijd even stil bij wat voor mij het grootste onafgemaakte onderzoeksonderwerp is dat nog voor ons ligt: de dood van John F. Kennedy.
Ongeveer de helft van de Amerikanen accepteert nog steeds het oordeel van de Warren-commissie, die werd aangesteld door Kennedy’s opvolger in het Witte Huis, hoewel iedereen die het bewijsmateriaal daadwerkelijk bestudeert, kan zien dat het verhaal over de ‘eenzame noot’ nooit logisch is geweest .
Daarom blijven overheidsfunctionarissen het verhaal herzien, en zweren ze een nieuwe groep experts die zweren bij een nieuwe reeks details, die de vorige radicaal tegenspreken. Allemaal om een sceptisch publiek te sussen. Zou u dit verhaal geloven… Nee? Nou, wat dacht u van deze versie? Wat het publiek natuurlijk nog cynischer maakt.
Hier is een minder ingewikkelde reden om te twijfelen aan de schuld van Lee Harvey Oswald: volgens mensen die hem kenden, was Oswald, die beweerde dat hij in de val was gelokt voordat hij zelf werd neergeschoten binnen 48 uur na de dood van JFK, oprecht dol op Kennedy.
Die bewondering is vandaag de dag niet zo verrassend. Ondanks de voorspelbare aanvallen op zijn serieel ontrouw in en buiten het Witte Huis, ziet John F. Kennedy er steeds beter uit naarmate de tijd verstrijkt.
Hij was, achteraf gezien, een van onze meest gedurfde leiders ooit, die een extreemrechtse militaire-inlichtingen-elite uitdaagde die een nucleaire strategie voor de dag des oordeels propageerde en tegelijkertijd profiteerde van hun associatie met de snelgroeiende en lucratieve “defensie”-economie. Dat is het octopusachtige “militair-industriële complex” waar Kennedy’s Republikeinse voorganger, voormalig generaal Dwight D. Eisenhower, ons voor waarschuwde toen hij zijn ambt verliet.
JFK verzette zich ook tegen rijke en machtige belangen in het algemeen, die toen, net als nu, de virtuele macht hadden over de zetel van de regering. Hoewel hij zelf van geld hield, gaf hij veel om de gemiddelde Amerikaan en had hij een band met hem. En de gemiddelde Amerikaan hield van hem om die reden.
Zijn dood, iets meer dan 1000 dagen nadat hij aantrad, was van groot belang en veranderde de koers van Amerika voorgoed. Amerika werd een veel onrustiger plek en de desillusie zette in. De gemiddelde persoon begon het vertrouwen (en de interesse) in de overheid zelf te verliezen.
Het begrijpen van hoe en waarom hij stierf, lijkt nu belangrijker dan ooit, aangezien de strijd om de ziel van dit land op volle toeren draait en een nieuwe regering, die zich ten onrechte voordoet als iemand die aan de kant van het volk staat, snel handelt om de belangen van de rijken en machtigen verder te bevorderen.
Ik heb ongeveer twintig jaar onderzoek gedaan en interviews gehouden over de ‘cold case’ rond JFK. Ik blijf het onderzoeken en uiteindelijk zal ik tot een aantal verrassende onthullingen komen.
Door de waarheid te negeren, werd het establishment een omkering van de jongen die wolf riep. Wanneer het de waarheid vertelt, wat eigenlijk vrij vaak gebeurt, gelooft een deel van het publiek gewoon niet wat de overheid zegt.
Mijn pleidooi voor openheid en de bereidheid om grote maatschappelijke trauma’s te onderzoeken, heeft ook veranderd hoeveel mensen naar mij luisteren – en wat voor soort mensen ze zijn.
Dankzij mijn laatste boek, Family of Secrets , dat een compleet nieuwe geschiedenis presenteert van de geheime activiteiten van de Bush-clan, de CIA, de olie-industrie, de bankwereld en nog veel meer, heb ik een gevarieerde en aanzienlijke schare volgers verzameld.
Helaas waren en zijn veel van mijn lezers eerlijke, rationele mensen, maar anderen die mijn werk in zich opnamen of wilden verspreiden (met of zonder bronvermelding) handelden vanuit motieven die ik verafschuw.
Een belangrijke groep die interesse toonde in wat ik ontdekte, was de politieke harde rechterzijde. Altijd gretig om het publiek ervan te overtuigen dat de overheid slecht is, begonnen ze de bevindingen in mijn werk en dat van anderen te wapenen. Ze begonnen de voorheen genuanceerde en nuttige academische term “deep state” voor hun eigen doeleinden te gebruiken en alles wat niet hun eigen belangen diende, te presenteren als onderdeel van een gigantische samenzwering.
Een reden dat ze dat konden doen, was dat het establishment zelf vaak — soms opzettelijk — de bevindingen van onafhankelijke journalisten en wetenschappelijke onderzoekers negeerde die zich met een open blik in dit soort cold cases verdiepen. (Als gevolg daarvan is de enige demografische groep die het Warren-rapport gelooft, blanken met een universitaire graad . Paradoxaal genoeg zijn degenen die zichzelf als “het best geïnformeerd” beschouwen, dat vaak niet.)
***
Hoewel dit weinig begrepen wordt, geloof ik dat werk dat door bedachtzame, agnostische individuen is uitgevoerd, in feite op de meest cynische manier mogelijk is gekaapt. Ik denk niet dat ik namen hoef te noemen, maar kijk maar naar de titels van de boeken en je zult zien hoe een aantal hele grote namen aan de rechterkant op eerder onderzoek sprongen en het naar hun eigen publiek en voor hun eigen doeleinden stuurden.
De laatste jaren is dit ‘samenzwerings’-materiaal enorm populair geworden in podcasts die een groot publiek bereikten. Mensen konden geen genoeg krijgen van deze kijk op de geschiedenis en actuele gebeurtenissen. En dat is niet zo gek. Het idee van duistere praktijken van geheime diensten zorgt voor een constant dieet van escapisme op streamingplatforms.
Trump werd blijkbaar door deze personen enthousiast over het hele idee van een “deep state”. Het is vrijwel zeker dat hij nooit serieuze boeken over deze zaken heeft gelezen en ook nooit de transformatie van een genuanceerde academische term in een bumperstickerslogan die iets fantastisch, kwaadaardigs en almachtigs vertegenwoordigde, in twijfel heeft getrokken.
De realiteit is natuurlijk veel complexer. Begrijpen hoe en waarom het publiek vaak niet de waarheid krijgt, of zeker niet de volledige waarheid, over de meest explosieve en gevoelige zaken is een cruciaal onderdeel van wat zowel het onderwijssysteem als de media zouden moeten proberen — maar zelden doen.
Het is veel winstgevender en lucratiever om een historicus of journalist van het establishment te worden, ogenschijnlijk rationeel en openhartig, maar in werkelijkheid volkomen bereid om officiële mythes in stand te houden en serieuze onderzoekers in twijfel te trekken. Niets te zien, mensen, ga door, ga door.
Dus dat is waar we nu zijn: een wereld waarin Roger Stone, Tucker Carlson, RFK Jr., Tulsi Gabbard en anderen die dicht bij Trump en MAGA staan het onderwerp omarmen — allemaal zijn ze uitgesproken in hun overtuiging dat JFK is vermoord door zijn eigen nationale veiligheidstroepen , niet die van Rusland. En waar het liberale establishment afstand houdt van elke poging om nieuw licht te werpen op de oprichtingsgebeurtenissen van het Amerika van de 21e eeuw.
Ik zou willen stellen dat dit een van de redenen is waarom Trump won. Een groeiend percentage van het publiek gelooft dat ze voorgelogen worden. En ik zou willen stellen dat dat ook zo is. Maar mijn standpunt is genuanceerd. Het establishment verschaft over de meeste onderwerpen wel degelijk correcte informatie (zoals de effectiviteit van COVID-19-vaccins die, zo blijkt uit zorgvuldige analyse, duizenden levens hebben gered).
Tijdens de ongekende crisis die ontstond door de politieke moorden in de jaren zestig – JFK, RFK, MLK – sloot het zelfzuchtige establishment de gelederen en koos ervoor geen sporen na te jagen die een toch al geschokte politieke gemeenschap nog verder zouden schokken, wat uiteindelijk zou leiden tot een reeks leugens.
Om decennia van doofpotaffaires van het establishment effectief aan te vechten, moet men onderscheid kunnen maken tussen flagrante leugens en accurate, zij het zeer impopulaire, informatie. En dus leven liberalen, net als MAGA-mensen, gedeeltelijk in een fantasiewereld als het gaat om een aantal cruciale zaken.
Deze groeiende kloof in geloof helpt ook verklaren hoe makkelijk het was om een deel van het electoraat te laten geloven dat de hele elite loog en samenzweerde rond een gezondheidsnoodsituatie. Natuurlijk waren er misstappen en soms opzettelijk gebrek aan openhartigheid. Maar over het geheel genomen was wat ons werd verteld over COVID-19-vaccins waar.
Vandaag de dag keert Donald Trump terug naar het Witte Huis, voortgestuwd door dit gebrek aan vertrouwen in overheidsexperts, en we hebben een volledige stoet om hem heen van degenen die van dat wantrouwen hebben geprofiteerd en dat waarschijnlijk zullen blijven aanwakkeren, en die de macht hebben om allerlei onheil te stichten. Want als er geen vertrouwen is, zullen cynische mensen elke kans aangrijpen. (Historici van de dood van democratieën zijn het erover eens dat potentiële dictators er speciaal op letten het vertrouwen in de media en de bestuurlijke staat te ondermijnen voordat ze de daadwerkelijke macht grijpen.)
Door de waarheid te negeren, werd het establishment een omkering van de jongen die wolf riep. Wanneer het de waarheid vertelt, wat eigenlijk vrij vaak gebeurt, gelooft een deel van het publiek gewoon niet wat de overheid zegt.
Als u nog steeds twijfelt of machtige belangen alles willen controleren, kijk dan eens goed naar de inspanningen van de man die Trump naar verluidt weer aan de macht heeft geholpen: Elon Musk. Terwijl sommigen zich jarenlang in de schaduw hebben ingespannen om hun zelfzuchtige en antidemocratische acties te verbergen, kan dergelijke manipulatie tegenwoordig openlijk plaatsvinden.
De ironie is dat juist de kiezers die zich zorgen maken over ‘het moeras’, er net genoeg modder in hebben gestopt om ervoor te zorgen dat het moeras misschien nooit meer drooggelegd zal worden.
