Gaza Bloed Bespatte Waanzin INDIGNATIE AI & Politiek

Grotesk, profaan, de Amerikaanse regering heeft zojuist nog eens $ 8 miljard aan wapens goedgekeurd voor Israël voor de genocide in Gaza , waar baby’s doodvriezen – ouders vinden ze “koud als ijs”, “stijf als een plank” – hongersnood loert – “Honger is overal” – families kruipen samen in gescheurde tenten, peuters die door explosies worden getroffen krijgen hun benen geamputeerd en Israëlische soldaten ontspannen zich in een resort met suikerspin. Inwoners van Gaza smeken dat de wereld “met genade naar ons kijkt”; Biden stuurde miljarden meer om hen te doden, verminken, in te vriezen en uit te hongeren.

In de laatste dagen, ” een laatste keer de Amerikaanse en internationale wetgeving schendend op weg naar de uitgang “, zei de regering-Biden dat ze een dodelijk arsenaal aan middellangeafstandsraketten, langeafstandsprojectielartilleriegranaten, Hellfire AGM-114-raketten, 500-pondsbommen en andere vernietigingswapens zal sturen om Israël te helpen kinderen, artsen, journalisten, hulpverleners en andere burgers te blijven vermoorden, misschien in de hoop het aantal onschuldige doden op 46.000 te brengen, een mooi rond getal.

Verontwaardiging begroette het nieuws als “opzettelijke waanzin” van een “moreel bankroete” president die koppig weigerde zijn macht te gebruiken om een ​​staakt-het-vuren aan te dringen, en in plaats daarvan doorging met het voeden van het genocidale vuur. “Alleen racisten die mensen van kleur niet als even menselijk beschouwen, en sociopaten die genieten van het financieren van massaslachtingen” konden Netanyahu blijven steunen terwijl hij “de laatste overlevenden uitroeit”, aldus CAIR. Volgens een Palestijns-Amerikaanse activist: “Er leven nog te veel kinderen in Gaza naar de zin van Joe Biden.”

Voor velen is wat filmmaker Adam McKay de “bloedspattende waanzin” noemt het laatste trieste bewijs van de tekortkomingen van een ruggengraatloze Democratische partij die zo bang is om een ​​standpunt in te nemen – of zelfs genocide bij de naam te noemen – dat ze stil blijft voor oorlogsmisdaden die dagelijks worden gepleegd gedurende meer dan een jaar. Voor een criticus vat Biden de partij samen als “deze zonsondergangslachter, deze lamme eend, die uit de rozentuin komt om voor de 100e keer op de knop KILL MORE PALESTINIANS te drukken.” Hun medeplichtigheid heeft Israël op zijn beurt tot steeds walgelijkere dieptepunten aangezet.

In een brief van vorige week drongen acht rechtse Israëlische wetgevers er bij minister van Defensie Israel Katz op aan om de genocide al af te ronden met “eliminatie” van alle energiebronnen, voedselbronnen en “iedereen die zich in het gebied begeeft en niet met een witte vlag vertrekt.” Wanneer die acties zijn voltooid, zo betogen ze, moet de IDF “geleidelijk binnenkomen en een volledige zuivering van de vijandelijke nesten uitvoeren.”

Hoe zal Bidens $8 miljard helpen om dat doel te bereiken? Laten we de gruwelijke manieren opsommen.

De 8 miljard dollar zal dienen om de Israëlische leugen van “veilige” of “humanitaire” zones te bestendigen te midden van het bloedbad, zoals de “veilige zone” van al-Mawasi langs de zuidkust; bekend als “de Mand met Voedsel” vanwege de vruchtbare grond, het zoete water en de overvloedige landbouw, is het nu een enorm vluchtelingenkamp voor honderdduizenden die daar onderdak moeten zoeken. De afgelopen weken is het getroffen door meedogenloze Israëlische gevechtsvliegtuigen en artillerie; elke aanval zonder waarschuwing, voor zonsopgang, doodt 7, 71, een gezin van 15, de chef van de politie van Gaza, allemaal bedolven onder puin of “aan stukken gescheurd”.

In de chaos en duisternis van een aanval, met doodsbange kinderen die renden en huilden, probeerde een bewoner zijn verlamde 80-jarige vader te verbergen, maar soldaten vonden hem en schoten hem dood. In een andere lag een jonge vrouw die door de explosie was weggeslingerd op straat, ogenschijnlijk dood; overlevenden voelden haar zwakjes ademen en brachten haar naar het ziekenhuis. Daar vertelde een arts hen uiteindelijk dat ze een gebroken ruggengraat had en alleen haar ogen kon bewegen.

Bidens $8 miljard zal de Israëlische aanvallen in centraal Gaza vergemakkelijken. Eén daarvan doodde net minstens 26 mensen, waaronder acht leden van een commissie die werkte aan het veiligstellen van hulpkonvooien. In al-Maghazi, waar aanvallen tot wel 100 mensen tegelijk hebben gedood, werd een jonge medicus naar een gericht burgervoertuig geroepen dat een dode vrouw en drie gewonde kinderen vervoerde, waarvan één een 10-jarige jongen was die inwendig bloedde en bloed overgaf. De medicus werkte om de jongen te stabiliseren totdat ze hem naar het ziekenhuis brachten; toen ging hij terug om de dode vrouw te halen.

Toen hij haar gezicht onthulde, zag hij dat het zijn moeder was; granaatscherven hadden haar oog doorboord en waren via haar schedel naar buiten gekomen. Uren eerder had ze hem thee en een broodje voor zijn werk gezet en hem verteld dat hij bij zijn vertrek voor hem moest zorgen. Bij een andere aanval op Jabalia was journalist Mohammad Hijazi een van de bijna 90 doden. “Ik weiger een goedkope dood”, schreef hij in augustus. “Ik tel de dagen die we hebben geleefd als een historische prestatie, terwijl ik wacht op wat komen gaat met (een) geest die vecht tot het einde van de weg.”

De 8 miljard dollar van Biden zal waarschijnlijk de oorlogsmisdaad aanmoedigen die Israël heeft begaan door het genadeloos vernietigen van het zorgstelsel in Gaza, de recente aanval op en verwoesting van Kamal-Adwan, het laatste nog functionerende ziekenhuis in het noorden, en de arrestatie van Dr. Hussam Abu Safiya, de 51-jarige kinderarts en directeur van het ziekenhuis die het ziekenhuis maandenlang ternauwernood draaiende hield en herhaaldelijk weigerde gehoor te geven aan de Israëlische bevelen om te vertrekken.

Een “model van geduld en nauwkeurigheid” en “de stem van Gaza’s gedecimeerde gezondheidssector”, Abu Safiya had lang gepleit voor hulp in steeds meer radeloze video’s – “In plaats van hulp te ontvangen, ontvingen we tanks” – terwijl hij gruwelen vastlegde zoals een bebloede intensive care-afdeling, uitgeblazen ramen, waar granaatscherven de schedel van een verpleegster hadden verbrijzeld.

Hij had ook gezien hoe zijn 15-jarige zoon Ibrahim werd gedood bij een drone-aanval bij de poort van het ziekenhuis – de Israëlische straf voor hem omdat hij weigerde te vertrekken, beschuldigde hij – en was in november ernstig gewond geraakt door granaatscherven toen hij de operatiekamer verliet.

Op 27 december vielen Israëlische troepen het ziekenhuis binnen en staken het in brand, dwongen personeel en patiënten eruit, gaven hen het bevel zich uit te kleden, sloegen of arresteerden velen, en na het ontkennen van het tegendeel, erkenden ze dat ze Abu Safiya hadden gearresteerd voor “vermoedelijke betrokkenheid bij terroristische activiteiten”, oftewel het redden van honderden onschuldige levens. De laatste surrealistische beelden van de dokter tonen hem terwijl hij door puin ploetert, nog steeds in een witte jas, en een Israëlische tank instapt om beleefd te onderhandelen met moordenaars. 

Euro-Med Human Rights Monitor meldt dat hij naar een verhoorlocatie in Jabalia werd gebracht, gedwongen werd zich uit te kleden, met dik ijzerdraad werd gegeseld en naar de wrede Sde Teyman-gevangenis werd gebracht. Zijn familie heeft aangedrongen op zijn vrijlating “voordat het te laat is”; zijn vrouw zei dat soldaten hem en ander personeel hadden verteld dat ze naar het Indonesische ziekenhuis zouden worden gebracht om voor patiënten te zorgen, maar “de Israëliërs vertelden ons leugens.” Euro-Med zegt dat ze hebben gehoord dat Abu Safiya’s gezondheidverslechterd; ze hebben opgeroepen tot zijn vrijlating en gewaarschuwd dat zijn leven in gevaar is “als gevolg van martelingen.”

Kennelijk zonder dat een Amerikaanse regering van 8 miljard dollar het weet, blijven er ondertussen talloze andere levens van Gazanen in gevaar. De Palestijnse autoriteiten zeggen dat minstens 3500 kinderen het risico lopen om te verhongeren, een kwart van de bevolking van Gaza kampt met “catastrofale” niveaus van voedselonzekerheid en de hele bevolking lijdt aan “acute voedselonzekerheid”. Gezien de aanhoudende Israëlische blokkades, zeggen hulpverleners dat ze slechts ongeveer een derde van het basisvoedsel kunnen brengen dat nodig is, en “overal honger is”.

Dat geldt ook voor de winter, met zijn kou, wind en, de afgelopen weken, regenval die honderden dunne, gescheurde tenten heeft overspoeld die “niets meer zijn dan plastic zakken” waar duizenden mensen samenkomen zonder verwarming, brandstof, voedsel, elektriciteit of voldoende kleding of dekens. En de bombardementen gaan nog steeds door: de afgelopen weken, vooral in het noorden, hebben Israëlische troepen meer dan 100 aanvallen uitgevoerd in drie dagen, waarbij meer dan 200 mensen omkwamen, nog steeds voornamelijk vrouwen en kinderen, die nu bibberend in tenten liggen.

Het meest gruwelijke is dat de 8 miljard dollar van Amerika – waarvan God weet dat die gebruikt kan worden voor duizenden onderkomens, dekens, matrassen, kussens, jassen, speelgoed, warme maaltijden, nieuwe scholen en andere geneugten van het leven – ervoor zal zorgen dat meer baby’s doodvriezen. De afschuwelijke koppen vertellen erover: “20 dagen oude baby sterft van de kou in Gaza”, “Nog een baby vriest dood”, “Baby uit Gaza vriest dood terwijl Israël 88 Palestijnen op één dag doodt.”

Kinderen, met name baby’s, lijden het meest onder de ontberingen van de winter: hun kleine lichaampjes, die minder lichaamswarmte genereren , zijn slecht toegerust om de kou te bestrijden, vooral als ze al verzwakt zijn door de honger. Dokter Ahmed al-Farra, in het Nasser-ziekenhuis, ziet meer dan vijf gevallen per dag van kinderen, meestal baby’s jonger dan een maand oud, die lijden aan onderkoeling. De meesten, zegt hij, kunnen behandeld en gered worden. Maar sommigen arriveren in “extreem kritieke toestand” en kunnen dat niet. De jongste die tot nu toe is overleden, was drie dagen oud.

De meesten die zijn gestorven, bevonden zich in de “humanitaire zone” van al-Mawasi, waar ze op een strand met brute wind leefden in ragfijne tenten zonder eten en schaarse dekens. Aisha, Yousef, Sila. Vier kinderen deelden 2 dekens, een gezin van acht deelde er vier. Tenten die “voelen als een koelkast.” Huilende moeders: “Hij sliep naast me en de volgende ochtend vond ik hem bevroren en dood.” “Haar gezicht en lippen waren blauw – ze zag eruit als een stuk ijs.” “We kunnen onszelf niet eens opwarmen, we kunnen onze kinderen niet opwarmen.”

Yahya al-Batran, 39, werd wakker van zijn vrouw Noura die schreeuwde nadat ze de 20 dagen oude Jumaa en zijn tweelingbroer Ali bevroren had aangetroffen op de ochtend van 29 december. Jumaa was “stijf, als een stuk hout, zijn hoofd was koud als ijs.” Ali ademde langzaam. Ze brachten beide baby’s naar het Al-Aqsa ziekenhuis in Deir al-Balah. Jumaa was al dood. Ali overleefde, maar stierf de volgende dag. “Kijk naar zijn kleur – zie je hoe bevroren hij is?” vraagt ​​hun vader. “Mijn kinderen sterven voor mijn ogen.”

Bidens $ 8 miljard komt ook te laat om iets nuttigs te doen voor Hanan al-Daqqi, drie, of haar 22 maanden oude zus Misk, die vier maanden in het Al-Aqsa-ziekenhuis hebben doorgebracht nadat een Israëlische aanval op hun huis, gefinancierd door eerdere Amerikaanse miljarden, hun moeder Shaima doodde, haar lichaam op het huis van een buurman gooide en de benen van beide kleine meisjes verscheurde. Hanan, die op de schoot van haar moeder had gezeten, moest beide benen laten amputeren, één boven de knie, één eronder; ze had ook wonden aan haar gezicht en darmen en moest geopereerd worden om een ​​deel van haar darmen te verwijderen.

Misk kreeg haar linkervoet geamputeerd. Hun vader Mohammed, 31, lag twee weken op de intensive care met een hersenbloeding en borstletsel, en er werden meerdere vingers geamputeerd. De staking van 3 september vond plaats op de dag nadat Shaima, die zo bang was voor haar dochters dat ze al maandenlang nauwelijks kon eten of slapen, hen had ingeënt tegen polio, omdat ze ervan overtuigd was dat ze dan in ieder geval beschermd zouden zijn.

De zus van hun vader, Shefa al-Daqqi, 28, die met hun moeder aan de telefoon was toen de explosie plaatsvond, zorgt voor haar nichtjes. Ze is moeder van drie kinderen en wisselt af met hun grootmoeder en hun oom, die ’s nachts bij hen blijft, ze kleine lekkernijen brengt en ze meeneemt op rondleidingen door het ziekenhuis. Shefa heeft haar dochter Hala meegenomen, ook drie, die vroeger met Hanan speelde. De eerste keer, herinnert ze zich pijnlijk, “zal ik Hanans blik nooit vergeten.

Ze staarde naar Hala’s benen en daarna naar haar eigen geamputeerde benen, verward.” Beide meisjes klampen zich angstig en in paniek vast aan hun tante; Hanan vraagt ​​soms: “Waar is mama?” of “Waar zijn mijn benen gebleven?” Ze probeert ze te troosten en vertelt ze dat hun moeder in de hemel is, maar ze piekert over wat ze moet zeggen op de onvermijdelijke dag dat Hanan, die er vooral van hield zich mooi aan te kleden, om mooie jurken of schoenen vraagt. “Kijk eens wat er met onze kinderen is gebeurd,” treurt ze. “Er is geen toekomst. Er is geen kindertijd.”

Gelukkig voor Israëlische soldaten is er dankzij Bidens miljarden espresso, massage, barbecue, spirituele retraite en “zoete suikerspin in het hart van de vallei van de moorden” in een chique vakantieoord waar ongeveer 200 IDF-soldaten elke tien dagen van hun verblijf kunnen ontspannenslachtenservice. In het Israëlische Ynet beschrijft verslaggever Yoav Zitun een bestemmingspa met café, lounge, videogames, popcornmachines, een ontziltingsinstallatie, vlees op een eeuwige grill, een “hotelontbijt” met Belgische wafels en ijs als het warm is, waar “we dromen van soldaten waarmaken.”

Van deze “bubbel in een concentratiekamp”, naast kinderen die op zoek zijn naar water of een stukje voedsel en honden die menselijke lichaamsdelen eten in de verwoeste straten, noemt een wijze het “buitengewone talent van het zionisme om zijn gelovigen te trainen om alleen te zien wat zijn doelen dient en al het andere uit te wissen.” In Gaza is het niet genoeg om Palestijnen simpelweg uit te wissen: “Israël moet een compleet alternatieve realiteit bedenken.”

Amerika’s nieuwste bijdrage van $ 8 miljard aan een steeds normaler wordende genocide en de bloedige, barbaarse, macabere waanideeën zullen zorgen voor meer van hetzelfde. Terwijl inwoners van Gaza smeken om genade en rede van een onverschillige wereld, weten en zeggen ze in werkelijkheid dat ze “niets anders dan God” hebben. En toch vallen de bommen. Op maandag doodden ze Dr. Thabat Saleem, een vrijwillige neonatale arts die bijna een jaar “onvermoeibaar” werkte, ze werd gedood bij een Israëlische aanval op haar huis in het vluchtelingenkamp Nuseirat.

28 Palestijnen werden gedood bij een andere aanval; 40 raakten gewond toen een drone een school bombardeerde waar honderden ontheemden woonden; nog eens een paar raakten gewond toen Israël schoot op een duidelijk gemarkeerd hulpkonvooi en een voedseldistributiepunt terwijl niemand met zijn ogen knipperde. En een achtste baby uit Gaza, Yousef Ahmad, vroor dood in een tent. Hij was 35 dagen oud.

IImam Abu Suaied bidt bij de lichamen van Jumaa en een andere baby die bij de geboorte stierf in Deir el-Balah(Foto door Abdel Kareem Hana/AP)