Als Nigel Farage een kunstenaar was, zou hij een gevierde impressionist zijn. Hij heeft een verfijnd, schijnbaar moeiteloos talent voor het schilderen van de gedistilleerde essentie van een politieke beweging. Waar staat de hervorming voor? Zelfs doorgewinterde politici kunnen moeite hebben om een hervormingsbeleid te noemen of te beschrijven, maar de “sfeer” van de partij kon niet gemakkelijker zijn om te voelen. A trompe-l’œil Realist, geïnteresseerd in fotografisch beleidsdetail, Farage is dat niet en is nooit geweest. Dit wordt duidelijk op het moment dat hij op details wordt aangedrongen – de verantwoordingsplicht van het brood en de boter van gedetailleerde politieke interviews is nooit zijn tijd waard. Als een van zijn vroegere UKIP -MEPS, Patrick O’Flynn onlangs geschreven: “Brede penseelstreken en moordende geluidsbeten krijgen nog steeds prioriteit boven gedetailleerd beleidswerk.”
De finesse van hoe goed te regeren kan wachten – voorlopig kan de hervorming eenvoudig rijden op de golf, voortgestuwd door de euforische high van politiek momentum. Realisme en politieke matigheid komen op de tweede plaats of “De vestiging “ loopt bang. Het oude playbook is eenvoudig: identificeer heersende machtsstructuren die afstandelijk en afstandelijk aanvoelen, of het nu partijen of instellingen zijn, en campagne tegen hen op een compromisloze, luidruchtige mode – allemaal weggespoeld met een (imperiale) pint van Blokish Bonhomie.
Maar het script van Farage, verfijnd over een politieke carrière die meer dan een decennium overspant, verandert: “Ik ben niet over het nesten – ik heb één doel, en dat is dat hervorming de volgende algemene verkiezingen wint,” Farage vertelde verzamelde partijleden Bij de lancering van de lokale verkiezingscampagne van de hervorming eind maart. Dat is nogal een verschuiving in het politieke doel: van revolutionair van buitenstaander tot gouverneur. Over de lokale verkiezingen van donderdag worden overgesproken als een ensceneringspost, vóór de mars naar nr. 10. Als we de aangegeven ambitie van Farage serieus willen nemen-en dat moeten we, met een recente Gold-Standard MRP-enquête hervorming voor arbeid en de Tories Op stoelen-dan moeten we vragen wat een detaillichtfeest er misschien uit zou zien om daadwerkelijk aan de macht te implementeren. Beleid is moeilijker dan het lijkt.
Een van de meest effectieve tools in het Arsenal van Farage is zijn strakke, duidelijke berichten geweest. Maar, zoals de recente geschiedenis ons vertelt, is het trouwen met retoriek met de realiteit een uitdagend bedrijf. Het was niet zo lang geleden dat “Stop the Boats” werd gelanceerd als een korte, eenvoudige en verleidelijke slogan. De boten in de praktijk stoppen? Nou, vraag het gewoon aan Rishi Sunak om hoe uitdagende drie korte woorden kunnen zijn om van kracht te worden. Senior hervormingen erkennen de uitdaging om het daadwerkelijke beleid te regelen, werken aan senior hervormingen aan het opzetten van een politiek afgestemde denktank ter ondersteuning van beleidsontwikkeling, gemodelleerd naar de Amerikaanse denktanks die dienen als ideologische outriders voor het Trump -voorzitterschap, de Ft heeft gemeld. Het citeerde een intern document dat verklaarde dat de geplande organisatie “hervorming zou ondersteunen bij beleidsontwikkeling, briefing en weerlegging” en proberen “de mening over belangrijke kwesties te veranderen en technocratische competentie te geven”.
Maar de handeling van het definiëren van een beleidsplatform zal spanningen onthullen die tussen het oppervlak sudderen. De prevalentie van buitenlands geld in Britse denktanks is vrij beperkt – vooral wanneer Vergeleken met gelijkwaardige Amerikaanse outfits en hun enorme schenkingen, loonlijsten en echt wereldwijde invloed. Maar de Ft gemeld De voorgestelde denktank van die hervorming zou financiering zoeken van “Amerikaanse donoren van Maga, Tech [and] religieuze conservatieven ”, naast meer gewone Britse financieringsbronnen. Geen wonder dat Farage naar het buitenland kijkt – de pure schaal van ons politieke Geld brengt onze eigen campagne en politieke onderzoeksuitgaven in verlegenheid. Op zoek naar dollars uit de Verenigde Staten, het nieuwe recht past zeker bij het patroon van de reguliere cross-atlantische bezoeken van Farage-en de zijne Echte Star Appeal op de Conservative Political Action Conference (CPAC), een jamboree van Amerikaanse rechtse politici, omroepen en beïnvloeders.
Maar hervorming is op zoek naar inspiratie en financiering van een land met een geheel andere politieke cultuur, kan hun ongedaan maken. Ook de online activisten van de hervorming zijn dagelijks doordrenkt in de geschatte politiek van het Amerikaanse recht. Aangemoedigd en energiek door een nieuwe overwinning van Trump-Maga, ziet het Amerikaanse nieuwe recht misschien uit als een winnende sjabloon voor populistisch-rechtse feesten wereldwijd. Maar hervorming zou voorzichtig moeten zijn in de lessen die het uit het buitenland heeft getrokken. Er is een onenigheid tussen een meer voetgangerspartij van Suburban, Coastal Englanden de radicale libertarische-conservatieve ideologie van Silicon Valley Tech -elites zoals Peter Thiel en musk die het Amerikaanse nieuwe recht leidt. Ze kunnen aansluiten bij attitudes ten opzichte van immigratie en de scepsis van de cultuuroorlog delen van iets “wakker”, maar het duurt niet lang om grit te vinden in de oester tussen de twee bewegingen.
De bestaande kiezers van de hervorming, en degenen die het waarschijnlijk in de toekomst aantrekken, zijn overwegend ouder – iets minder dan tweederde is meer dan 50. Het voordeel van donaties van rijke Amerikaanse rechte weldoeners is duidelijk, maar hoe zit het met een bredere ideologische afstemming – de politieke benadering en praatpunten van een buitenlandse politieke beweging aannemen? In het VK kijken kiezers naar Maga’s Mercurial Radicalism – getypeerd door de “Moving Fast and Break Things” -benadering van de technische elite in het Department of Government Efficiency (Doge) – met verbijstering. Of u het als een nationale fout beschouwt of niet, Britten zijn gewoon minder cultureel of ideologisch geïnvesteerd dan de gemiddelde Amerikaan in radicale, ingrijpende veranderingen in de reikwijdte van de staat.
In tegenstelling tot het robuuste herstel van de Verenigde Staten van de financiële crisis, blijft Groot -Brittannië vast in bijna twee decennia van economische stagnatie, wat betekent dat de hoofdruimte voor verandering, zoals Rachel Reeves heeft ontdekt, beperkt is. Wat weinig overblijft in de meeste raadsbudgetten, die de dupe van de bezuinigingsperiode droegen, is nu overweldigend gewijd aan sociale zorg voor volwassenen – iets dat de oudere kiezersbasis van hervormingen zou opmerken als er mee bestrijkt. Maar, de VS goed als zijn inspiratie, zei Farage dat hij Doge toch naar de lokale overheid wil brengen.
“De VS recht als zijn inspiratie nemen, zei Farage dat hij Doge toch naar de lokale overheid wil brengen.”
Op zijn Lancering van de lokale verkiezingscampagneFarage zei dat de hervorming 3.000 aanvragen voor vrijheid van informatie had ingediend die gericht zijn op het identificeren en wortelen van verspillende overheidsuitgaven. “Wanneer we deze provinciale raden winnen, sturen we de auditors in, we zullen van de frauduleuze contracten afkomen, we zullen de uitgaven verlagen en we zullen ons uiterste best doen om al onze beloften na te komen,” voegde hij eraan toe. Het is een kijkje achter de gordijnen naar de zijne Persoonlijk Thatcherite verleden. Maar dit is politiek, geen beleid. Tenzij hij voorstelt om sociale zorg voor volwassenen te snijden, is dit allemaal gepraat. En terwijl Farage en zijn volgelingen mogen af en toe leunen en spreek libertariërHerhaalde geschiedenis vertelt ons dat alles wat populistische conservatieven behaagt als eerste zal komen in elke partij die hij leidt.
Een knipoog naar deze neiging – later geweigerd door een insider aan Politiekhuis -Was het drijven van een anti-woningbuildingcampagne in de lanceerdocumenten voor de voorgestelde denktank-een voorbehoud emptor voor alle jonge hervormingsactivisten met ambities om een eigen huis te bezitten. Farage, zoals Veel van zijn populistische juiste tijdgenotenis misschien heel goed in Een jong publiek op Tiktok courten. Maar net als bij de conservatieve partij, zal de middelbare leeftijd, de kiezersbasis van huis, de richting van het hervormingsbeleid bepalen, niet de goedbedoelde frustraties van jonge activisten.
Countering Countering Countering kan logisch zijn als u huisvesting als een subset van immigratiebeleid beschouwt, waarbij elke nieuwkomer het woningtekort nog acuter maakt – zelfs als het netto migratie van de netto morgen naar nul zou gaan, zou het nog steeds vertrekken Een van de meest acute woningtekorten in de wereld volledig onopgelost. Maar de suggestie die niet onmiddellijk wordt weggegooid, toont een echt cultureel verschil tussen hervorming en de ideologie achter geld afkomstig van de meer libertarische en radicale Amerikaanse recht.
De sirene -oproep van Amerikaans geld zal welkom zijn bij een beweging zonder gevestigde vakbonds- of zakelijke financieringsroutes, maar hervorming zal zichzelf moeten in de gaten houden en voorkomen dat ze proberen het radicale Amerikaanse libertarisme te pushen op zijn meer standvastige, minder provocerende kiezers. Arbeid zal kijken als een havik Voor meer aanvalsbare opmerkingen in deze ruimte, hebben ze eindelijk een argument gevonden dat in staat is om de wind uit de zeilen van de hervorming te halen. Het is niet het enige risico van buitenlands beleid om het Amerikaanse nieuwe recht te cozying – het Trump -team Open walging voor Europaen de politiek en waarden wordt aan het worden duidelijker met de dag.
Het economische beleid van Trump, in de nasleep van de tariefaankondigingen, is ook een Stormcloud aan de horizon. “10% tarieven uit de VS zijn slecht nieuws, maar beter dan 20% voor EU -leden,” zei Farage – op zoek naar zijn viscerale, Thatcherite -afkeuring van de enorme, ingrijpende veranderingen in het wereldwijde handelsbeleid van zijn politieke bondgenoot. Hij lijkt steeds meer op een slangenmende, heimelijk zijn boodschap aanpassen voor een sceptische Britten Publiek, terwijl hij wanhopig loyaal probeert te lijken aan Trump.
De onmiskenbare sterkte van de hervormings- en Farage -merken kunnen op de weg in de peilingen veel van deze tegenstrijdigheden afleggen. Wanneer u de beleidsruimte niet vult, stellen kiezers zich voor wat ze leuk vinden en projecteren deze op partijen met wie ze zich cultureel identificeren. Maar naarmate de hervormingsprofessionaliss, de media -controle intensiveert en de algemene verkiezingen dichterbij komen, zullen beleidsposities, beïnvloed door denktanks, moeten beginnen te kristalliseren, het blootstellen van de ideologische scheuren in de partijcoalitie. Farage zal binnenkort moeten beslissen of hij de revolutionaire leider en terroriser van instellingen wil blijven, of een kader begint uit te werken voor het daadwerkelijk sturen van hen als leider. Als hij niet lang over dit laatste beslist, zal de ervaring hem snel ontdekken in Downing Street.
Ideologische spanningen tussen de donoren, lidmaatschap, kiezers en leiderschap van partijen zijn niets nieuws. Maar als Farage serieus is over het voorbereiden op macht, dan zal de Britse politiek moeten komen vóór Amerikaans geld en ideologie. Het is dezelfde vraag die Farage als leider moet worden geconfronteerd – de keuze maken tussen woeden tegen de machine of het grijpen van de hendels om het te regelen. Als deze spanningen niet worden aangepakt, verwacht dan in de nabije toekomst een hobbelere rit. De Rupert Lowe Row en verdrijving is voldoende bewijs dat ambitieuze senior hervormingsmedewerkers onvermijdelijk zullen proberen hun visie in elk beschikbaar beleidsvacuüm te duwen.
In de kern stemmen hervorming -ondersteunende Britten tegen het radicale, desoriënterende tempo van sociale en economische verandering in de afgelopen decennia. De samenleving is te snel voor hen verhuisd en ze begrijpen het niet. Maar in tegenstelling tot hun Amerikaanse equivalenten, willen ze het versneller verlichten, niet hard op de remmen. Farage De impressionist kan het gevoel schilderen, maar een overheid heeft blauwdrukken, budgetten en harde keuzes nodig. Met de lokale verkiezingen in de buurt en de verwachtingen staan Sky High, is het de eerste grote test van de hervorming om te zien of ze de litanie van problemen kunnen oplossen die de Britse staat onder ogen zien, wanneer ze de kans krijgen om dit te doen. Het is moeilijk om de rijkdom aan Amerikaans geld te weerstaan, maar hervorming moet nooit vergeten dat zelfs als we een taal delen, we geen cultuur delen – en er is zelden meer een tijd nodig om oplossingen over vibes nodig te hebben.
