Spread the love en help Indignatie
Elon Musk waarschuwde Amerika voor miljardairs die aan de touwtjes trekken van kandidaten die uiteindelijk hun bevelen zullen uitvoeren. Gelukkig zal dat nu, nu Donald Trump weer aan de macht is, duidelijk niet meer gebeuren.
De afgelopen weken heeft Elon Musk zich druk gemaakt over de ‘Democratische machine’ (die op dit moment een beetje kapot lijkt) die aan de touwtjes van Joe Biden en Kamala Harris trok.
Zijn theorie lijkt erop te wijzen dat ze volledig vervangbaar waren en slechts als marionetten dienden voor onbekende meesters.
Het is duidelijk dat die strategie dinsdag compleet mislukte, dus we hoeven ons er de komende vier jaar geen zorgen over te maken, totdat die sluwe Democraten weer een onwetende handlanger vinden die hun wil oplegt.
Maar omdat we voorbereid willen zijn op de volgende keer, is het de moeite waard om te kijken hoe dat eruit zou zien.
De manier waarop Musk erover sprak, leek een beetje abstract.
Wat willen deze meesters? Hoe hebben ze hun marionetten gekozen gekregen? Wat zou er gebeuren als ze gewonnen hadden?
Om het concept beter uit te leggen, volgt hier een volledig verzonnen voorbeeld:
Laten we voor het betoog aannemen dat er een ongelooflijk rijke persoon is die een specifieke agenda nastreeft… zoals Amerika blank houden of ruimteverkenning of de overheid van zijn rug krijgen met vervelende regelgeving. Je weet wel, willekeurige dingen.
Onze poppenspeler wil echter op de achtergrond blijven of kan om allerlei redenen zelf niet meedoen aan de presidentsverkiezingen. Hij is bijvoorbeeld nog geen 35 jaar oud of is geboren in Zuid-Afrika.
Nogmaals, we zijn hier maar wat aan het verzinnen.
Wat doet deze onafhankelijke, op de Grote Vervanging gerichte gigant van de industrie om zijn zin te krijgen?
Hij vindt iemand die tot president gekozen kan worden.
Idealiter zou dit iemand zijn die al de steun heeft van welke demografie dan ook die nodig is om te winnen. Zoals xenofoben of boze gasten.
En dan gaat onze poppenspeler aan de slag.
Dankzij zijn immense rijkdom zou hij de kandidaat op allerlei manieren kunnen helpen. Sommige daarvan zouden behoorlijk groot zijn… zoals het doneren van ten minste $ 118 miljoen dollar (om maar een willekeurig bedrag te noemen), of het kopen van een social media platform en dat vervolgens een paar jaar runnen als propagandamiddel voor die kandidaat.
Andere manieren zouden kleiner en misschien nog sluwer zijn. Stel bijvoorbeeld dat er een waakhondgroep was die onze favoriete kandidaat in de gaten hield. Om ze daarvan af te brengen, zou zo’n meesterbrein ze kunnen aanklagen en zijn onbeperkte middelen kunnen gebruiken om die organisatie in een rechtszaak te sleuren (dit is natuurlijk een voorbeeld dat we uit het niets hebben verzonnen).
Als zijn marionet wint, kan hij het geld verzilveren.
Omdat mensen waarschijnlijk zijn identiteit hebben achterhaald en weten van de nauwe band die hij heeft met de nieuwe president, zal de waarde van alle bedrijven die hij bezit waarschijnlijk enorm stijgen, wat betekent dat hij zijn ‘investering’ kan terugverdienen voordat de nieuwe regering überhaupt aantreedt.
En dan zou hij de macht van de federale overheid kunnen gebruiken om zijn eigen bedrijven te bevoordelen, bijvoorbeeld door contracten veilig te stellen of concurrenten buiten de deur te houden.
Het is moeilijk voor te stellen hoe dat eruit zou zien, maar stel je eens voor dat de poppenspeler eigenaar is van een ruimtevaartbedrijf dat satellietdiensten levert.
Dit kan gedaan worden door te lobbyen bij de president, die waarschijnlijk dag en nacht de telefoontjes van zijn weldoener aanneemt, of door zichzelf op te werken tot een adviserende positie.
Als dat nogal slecht klinkt, maak je dan geen zorgen, Amerika, want je hebt die kogel op de verkiezingsdag duidelijk ontweken… maar laten we waakzaam zijn en ervoor zorgen dat dit soort dingen in de toekomst niet meer gebeuren.
