Het besluit van Trump om een reeks bunkerbommen van 13.600 kilo in te zetten om de grootste Iraanse nucleaire installatie die zich 800 meter onder de grond bevindt, uit te schakelen, lijkt het resultaat te zijn van maanden, zo niet jaren, planning en oorlogsoefeningen door het Pentagon.
Nadat Israël de Iraanse luchtverdediging effectief had uitgeschakeld, was dat een kans die niet gemist mocht worden. De belangrijkste eer voor de planning van de operatie komt ongetwijfeld toe aan het Pentagon en de CIA. De rol van Donald Trump lijkt zich vooral te beperken tot het geven van groen licht.
Hoe lang de bombardementen de Iraanse pogingen om een bom te bouwen zullen vertragen, is een andere vraag. Iran zegt dat het zijn nucleaire materiaal al vóór de bombardementen heeft verwijderd, zodat er geen radioactieve neerslag is.
Het is onmogelijk om te zeggen of het bombardement succesvol was zonder een grondmacht ter plaatse te sturen om de locaties te inspecteren. Dat is onwaarschijnlijk.
Het Witte Huis zei aanvankelijk dat het geen regimewisseling nastreeft. Mocht er een regimewisseling plaatsvinden, dan zouden de Islamitische Revolutionaire Garde en de restanten van de Basij-milities de macht waarschijnlijk overnemen. Dit zou resulteren in een hardere totalitaire staat die moeilijker te bestrijden is dan de huidige theocratie.
De echte vraag is wat de Iraniërs verwachtten te bereiken met de ontwikkeling van een kernwapen. Gezien Israëls eigen nucleaire arsenaal moeten ze geweten hebben dat het gebruik van een atoombom zelfmoord zou zijn. Het meest waarschijnlijke motief was waarschijnlijk om invloed uit te oefenen in internationale onderhandelingen, of mogelijk om hun buren te intimideren.
Dat is voorlopig op een laag pitje gezet, waardoor de wereld zich moet afvragen welk pad de overlevenden in Teheran in de nabije toekomst zullen bewandelen.
De andere vraag is natuurlijk hoe de bombardementen en de Amerikaanse betrokkenheid bij welke militaire confrontatie dan ook, de positie van Trump beïnvloeden, zowel internationaal als binnenlands.
De voortdurende Israëlische bombardementencampagne reikt verder dan alleen het stoppen van Irans pogingen om een kernwapen te ontwikkelen. Het lijkt er steeds meer op dat de Israëlische premier Benjamin Netanyahu een regimewisseling nastreeft. De Amerikaanse bombardementen op nucleaire locaties hebben Washington in verband gebracht met Netanyahu’s campagne. Het gevaar is dat Trump mogelijk geen controle kan uitoefenen over de richting die Netanyahu opgaat, maar de VS zullen desondanks te maken krijgen met de nieuwe problemen die Netanyahu’s campagne met zich meebrengt.
Dit alles vindt plaats in een tijd van toenemende onrust hier thuis, belichaamd door de massale, landelijke opkomst van de No Kings van vorig weekend. De indruk groeide snel dat het Trump-regime, de diverse impopulaire beleidsmaatregelen en het land dat het blijkbaar aan een autoritair regime wil onderwerpen, volledig uit de hand liepen. De draaimolen draaide steeds sneller en Trump en zijn gevolg ondernamen geen enkele actie om die te vertragen.
Nu wordt de aandacht afgeleid van zo’n beetje alles waar iedereen, inclusief ikzelf, een paar dagen geleden nog over schreef. Het valt nog te bezien hoe lang de nieuwe show zal duren, hoe lang onze aandacht afgeleid zal blijven. Maar geen van deze zorgen verdwijnt, of Trump nu wel of niet de “boost” krijgt waar hij op hoopt.
Dus hoe fascinerend de ontwikkelingen in het buitenland ook mogen zijn, laten we niet voorbijgaan aan alles wat er nog op ons wacht als het stof is neergedaald in Fordo. En Teheran. En misschien wel de rest van de wereld.
In de komende uren en dagen kunnen we meer berichten verwachten over Iraanse aanvallen op Amerikaanse troepen en dergelijke.
Thuis heerst er een ander soort chaos, maar dan van geringe omvang.
Het is ronduit ironisch hoe techwerkers die AI inzetten ervoor zorgen dat ze hun eigen baan verliezen. Natuurlijk beweren sommigen dat werknemers AI simpelweg zullen gebruiken om meer gedaan te krijgen, maar dat is niet wat de feiten ondersteunen – veel bedrijven zoals Amazon beginnen hun eigen mensen te waarschuwen dat ze eraan komen.
Maar wat is dit voor een “lichtpuntje”? Ik denk dat het heel goed mogelijk is dat er binnen een jaar of twee een bloeiende industrie ontstaat die mensen die geen werk kunnen vinden helpt hun leven opnieuw in te richten – wat kan betekenen dat er een combinatie is van nieuwe vormen van werk, de belofte van een universeel basisinkomen, een manier vinden om te leven van wat ze op hun spaarrekening hebben staan, en in veel gevallen zelfs een kleinere woning.
Dat zou kunnen betekenen dat mensen naar het buitenland verhuizen, naar landen waar de kosten van levensonderhoud veel lager zijn. Dat zou dan leiden tot een exodus van Amerikanen en Europeanen die naar ontwikkelingslanden of goedkopere delen van Europa verhuizen, waardoor de kosten lokaal stijgen, de lokale bevolking boos wordt en er wetten worden opgesteld om de instroom van buitenlanders te beperken. Waar gaat dit allemaal naartoe?
***
Als je zeeziek bent, zeggen ze dat je naar de horizon moet kijken. Als je overweldigd bent door de verschrikkingen die ons dagelijks treffen, blijf dan gefocust en kijk voorbij de horizon naar wat er komen gaat.
Eén daarvan is verantwoording afleggen. Neem Mike Lindell, meneer MyPillow. Hij deed alles wat hij kon voor Trump, maar Trump is oppermachtig, terwijl Lindell zijn klappen opvangt .
Onlangs bevond een jury in Colorado hem schuldig aan smaad jegens een voormalig directeur van het stembureau Dominion. Lindell zal weliswaar slechts $ 2,3 miljoen verschuldigd zijn, een fractie van wat de eisers eisten – en niet genoeg om zijn fortuin ernstig te schaden of, als je zijn uitdagende woorden mag geloven, hem ervan te weerhouden meer van hetzelfde te doen .
Toch, en onvermijdelijk, doen deze kleine bezuinigingen op de politieke structuur van het Trumpisme er wel degelijk toe. Lindell loog over de verkiezingen van 2020.
Een andere persoon die hard voor Trump werkte, was Rudy Giuliani. Zijn uitschakeling heeft hem aanzienlijk meer gekost.
Giuliani beschuldigde twee voormalige verkiezingsmedewerkers in Georgia valselijk van verkiezingsfraude in de nasleep van de verkiezingen van 2020 en dacht dat hij ermee weg kon komen. Als bewijs van hun verkiezingsmanipulatie presenteerde hij onder meer een gemanipuleerde clip van een beveiligingsvideo waarop volgens hem te zien was hoe de vrouwen USB-sticks doorgaven “alsof ze flesjes heroïne of cocaïne” tijdens het tellen van de stemmen. De “USB-stick” bleek een gembermuntje te zijn. Hij werd aangeklaagd wegens smaad en moest de vrouwen $ 146 miljoen plus juridische kosten betalen.
We hebben veel aanwijzingen dat meer van dergelijke misdadigers ter verantwoording zullen worden geroepen. Onder degenen die een (te milde) straf krijgen: Steve Bannon, Roger Stone, Michael Cohen, Peter Navarro, Paul Manafort, Michael Flynn, Rick Gates, Elliott Broidy en Allen Weisselberg.
Hoewel Trump en zijn familie een manier lijken te hebben gevonden om corrupt te zijn en zichzelf te beschermen, is het goed om te zien dat het systeem ingrijpt om ten minste een deel van zijn huurlingen verantwoordelijk te stellen voor roekeloze acties en lasterlijke woorden. Maar verantwoording, en daarmee afschrikwekkende werking, blijft beperkt door vele factoren, waaronder de schijnbare corruptie en erosie van zowel de aanklager als de rechterlijke macht, grotendeels veroorzaakt door de invloed van de Federalist Society.
***
De grootste overtreders lijken zich in te graven voor een lange strijd. Elon Musks X Corp klaagt de staat New York aan vanwege een wet die socialemediabedrijven verplicht openbaar te maken wat ze doen om “haatzaaierij, extremisme, desinformatie, intimidatie en buitenlandse politieke inmenging” te monitoren.
Waarschijnlijk willen ze niet onthullen wat ze doen, omdat… ze helemaal niets doen. Onthulling is veel zwakker dan actie, maar zelfs dat wil hij niet doen.
Volgens Reuters,
Volgens X is de wet, bekend als de Stop Hiding Hate Act, in strijd met het Eerste Amendement en de staatsgrondwet. De wet stelt de wet bloot aan rechtszaken en hoge boetes, tenzij er “zeer gevoelige en controversiële uitlatingen” in worden openbaar gemaakt die New York aanstootgevend kan vinden.
Het lijkt mij dat X zich minder zorgen maakt over het toegeven dat mensen op het platform zo’n beetje alles kunnen zeggen, dan over het onthullen van de afschuwelijke aard van de inhoud.
Ik zou graag zien dat de gevestigde media daar regelmatiger over berichten. Maar met de snelle normalisering van “alles wat slecht is” en de huidige samenstelling van het Amerikaanse Hooggerechtshof, is het onwaarschijnlijk dat iemand de kat snel weer in de zak kan krijgen.
Dit roept een diepere zorg op: wat doen deze platforms heimelijk om de meningsuiting te manipuleren – en niet alleen om deze te modereren?
Algoritmes kunnen onzichtbaar bepaalde standpunten versterken, andere onderdrukken en de publieke opinie beïnvloeden zonder transparantie of verantwoording. In die context gaat het er niet alleen om schadelijke content te beperken, maar ook om de ongebreidelde macht van platforms om de informatiestroom te controleren en te beïnvloeden wat miljarden mensen zien, denken en geloven.
***
Over iedereen die zegt wat hij wil, zelfs als diegene onwaar of schadelijk is, gesproken, er is één soort persoon die Trump duidelijk het zwijgen wil opleggen: iedereen die de waarheid vertelt. En dat geldt ook voor organisaties die uit zulke personen bestaan.
Je bent het misschien niet altijd eens met door de overheid gefinancierde organisaties zoals Voice of America, maar deze organisaties hebben historisch gezien behoorlijk goed werk geleverd door feitelijk materiaal te verstrekken aan een buitenlands publiek dat ernaar snakt. Brian Stelter van CNN bewijst zichzelf een dienst door voortdurend licht te werpen op de strijd van dergelijke organisaties om hun werk te blijven doen in wat nu een vijandige politieke omgeving is.
Zoals u ongetwijfeld weet, probeert Trump VOA en zusterorganisaties te sluiten.
Nu Iran centraal staat, roept de overheid ontslagen personeel dat over Iran rapporteert terug. Dat geldt met name voor degenen die Farsi spreken.
Zoals Stelter schrijft:
Tientallen VOA-medewerkers werden vrijdag plotseling weer opgeroepen om te werken, onder wie alle medewerkers die eerder aan programma’s in het Farsi voor Iran hadden gewerkt. Andere journalisten die nog steeds betaald verlof hebben, omdat ze door Trumps ontslagbevel van half maart aan de kant zijn gezet, zeiden dat de ommezwaai bewijst dat alle netwerken weer online moeten.
Zoals ik schreef in dit nieuwe artikel op CNN.com , promoten VOA en een ander door de VS gefinancierd netwerk dat op de nominatie staat om te worden stopgezet, Radio Free Europe/Radio Liberty, hun Perzische programmering deels om Trump ervan te overtuigen de lichten aan te houden.
Ik vermoed dat de dodo’s die de beslissingen nemen, één voor één, hun koers zullen moeten omdraaien en meer overheids- en overheidsmedewerkers in allerlei functies zullen moeten terugplaatsen. Dit komt door de vele aanwijzingen dat er over het algemeen veel minder corruptie, verspilling en fraude is dan de Trump/MAGA-bloggers beweerden.
Zoals de voormalige bommenwerpers nu ondervinden, is het een stuk makkelijker om dingen af te breken dan om daadwerkelijk hun werk te doen.
***
Een fascinerend object is het zien hoe conservatieve en rechtse media opereren zoals staatsmedia dat in het buitenland doen. Na jarenlang kritiek te hebben geuit op de “liberale media” omdat ze zogenaamd mild zouden zijn voor Democratische regeringen – wat nooit echt waar is geweest – is de mate waarin Fox News, Newsmax en hun confraters slaafs alles en iedereen die Trumpiaans is prijzen, gewoonweg zo ontzettend rijk.
De berichtgeving over de Tank Parade op die platforms was klassiek, vol met hilariteit, alsof het de Macy’s Thanksgiving Day Parade was en geen mislukte poging om de president te promoten.
Over ‘branding’ gesproken: het Witte Huis heeft Event Strategies, Inc. ingehuurd , een bedrijf dat ‘uitzonderlijke live-evenementen en -ervaringen creëert en levert die de merken en boodschappen van onze klanten tot leven brengen’.
Ik denk dat het evenement niet zo uitzonderlijk was. Fox News wordt ervan beschuldigd nep-applaus te hebben toegevoegd om het enthousiasme voor de festiviteiten te overdrijven.
Aan de andere kant heeft die “verachtelijke” liberale media zeker niet genoeg aandacht besteed aan de verbazingwekkende, recordbrekende No Kings-protesten, een historisch keerpunt dat een groeiende mobilisatie voor actieve oppositie tegen de koers van het land aankondigt. Om een voorproefje te krijgen van wat u mogelijk gemist hebt, bekijk deze fotogalerij .
Ondertussen, hoewel Trumps verkiezing het signaal moest geven dat “Het Volk” weer aan de macht is, onthult elke week nieuwe aspecten van de “populistische” oplichterij. Ik schreef eerder over de superexclusieve privéclubs in Washington D.C. waar mensen zoals Donald Trump Jr. kunnen omgaan met miljardairs en nieuwe manieren bieden voor de First Family om winst te maken.
Een onderwerp dat niet genoeg aandacht lijkt te krijgen (begrijpelijk gezien de stortvloed aan urgente onderwerpen) is de voortdurende poging van Republikeinen om directe democratie in vrijwel al haar vormen af te schaffen.
Het beste voorbeeld, afgezien van kiezersonderdrukking, is misschien wel de terugdraaiing van het referenduminitiatief in de ene staat na de andere. Een referenduminitiatief stelt iedereen (inclusief, uiteraard, belangengroepen) in staat om via het referendum rechtstreeks een vraag aan het publiek te stellen, in plaats van het wetgevingsproces te doorlopen.
Zoals beschreven in het tijdschrift Bolts , is Oklahoma de laatste van vele Republikeinse staten die zware beperkingen opleggen aan het initiatiefproces. Een eerdere beperking verkortte de periode voor het verzamelen van handtekeningen tot slechts 90 dagen, vergeleken met 180 dagen in sommige staten. Nu beperken ze het aantal handtekeningen dat in één county kan worden verzameld.
Natuurlijk hebben ze gladde argumenten. Maar het werkelijke doel is duidelijk – en het past perfect in het antidemocratische draaiboek dat dit land nu aanstuurt.
***
Makers en AI-ontwikkelaars zullen waarschijnlijk steeds vaker met elkaar in conflict raken over wie wat bezit. Disney heeft eindelijk juridische stappen ondernomen tegen een entiteit die zich de gelijkenissen van zijn personages toe-eigent.
Over creativiteit gesproken: bekijk voor de lol deze video van muzikanten die Proud Boys omsingelen en hen overstemmen met tuba’s tijdens een No Kings-protest in Atlanta (de muziek begint op 1:37). Was er maar een manier om alle gekte die de komende jaren waarschijnlijk gaat komen te overstemmen. Dat zou echt iets bijzonders zijn.
