Er zijn twee redenen waarom deze rechtszaak uiteindelijk geen vruchten zal afwerpen. Eén reden is dat het zou kunnen blijken dat Musks DOGE-operatie weinig meer is dan een voertuig voor Musks eigen bluf.
De premisse van de Doe- rechtszaak is dat Musk persoonlijk het soort gezag uitoefent dat alleen een correct benoemde ambtenaar kan uitoefenen. Maar het kan blijken dat hij eigenlijk alleen maar beslissingen ophemelt die door iemand anders zijn genomen, of dat hij alleen maar aanbevelingen doet die door correct benoemde functionarissen worden uitgevoerd. Als dat het geval blijkt te zijn, kan Musk doorgaan als een grotendeels machteloze ambtenaar zonder in conflict te komen met de Grondwet.
De primaire waarde van de Doe -rechtszaak is wellicht dat de regering van Trump gedwongen wordt om bekend te maken wat Musk precies van plan is. Zodra die informatie bekend is, kan een rechtbank beslissen of Musks specifieke taken van het soort zijn waarvoor een bevestiging door de Senaat of op zijn minst een rechtmatige benoeming in de rol van een ondergeschikte functionaris nodig is.
Een tweede, nauw verwante vraag is of de USAID-medewerkers die eisers zijn in deze rechtszaak, Musks benoeming bij een federale rechtbank mogen aanvechten. Om een federale rechtszaak aan te spannen, moet een eiser aantonen dat hij op enigerlei wijze is geschaad door de gedaagde die hij aanklaagt — een vereiste dat bekendstaat als ” standing “.
Zoals het Hooggerechtshof in Lujan v. Defenders of Wildlife (1992) heeft geoordeeld, moet er bovendien “een causaal verband zijn tussen het letsel en het gedrag waarover wordt geklaagd.” Dat wil zeggen, als een eiser beweert dat hij schade heeft geleden doordat Musk onrechtmatig overheidsgezag uitoefende, moet hij aantonen dat hij op enigerlei wijze daadwerkelijk schade heeft geleden door Musks onrechtmatige handelingen.
De Doe -eisers beweren vooral dat ze door DOGE uit hun USAID-e-mailaccounts zijn gesloten , of dat ze geen toegang hebben gekregen tot waardevolle documenten zoals reisvouchers die een van de eisers nodig heeft om $ 15.000 te innen die ze van het agentschap tegoed hebben. Om deze rechtszaak aan te spannen, moeten deze eisers echter aantonen dat ze deze schade hebben ondervonden vanwege een beslissing die van Musk kwam, en niet, bijvoorbeeld, van minister Rubio.
Maar zelfs als deze specifieke eisers Elon niet kunnen aanklagen, zou het waardevol zijn voor het publiek om te weten dat Musk niet daadwerkelijk verantwoordelijk is voor de aanvallen van de Trump-regering op USAID. Bovendien, als blijkt dat een ander individu schade heeft geleden door Musks beheer van DOGE, zou dat andere individu mogelijk een rechtszaak kunnen aanspannen om Musks benoeming aan te vechten, zelfs als deze USAID-eisers dat niet kunnen.
Met andere woorden, rechtszaken zoals die van Doe zouden eindelijk duidelijkheid kunnen scheppen over wat Elon Musk precies doet.
