Hij heeft ook de Amerikaanse economie verpest. Zijn inflatiebestrijdingswet moest krachtige actie op het gebied van de nationale veiligheid combineren met zorg voor de Amerikaanse werkende mannen en vrouwen, allemaal in de vorm van het hersteunen van de industrie en het groener maken van de economie. Maar de IRA is de zoveelste kostbare rommel gebleken, vol wegen en bruggen die nergens heen leiden en subsidies die nooit lijken uit te betalen. Net als bij het ministerie van Buitenlandse Zaken zijn de fundamentele cijfers bij de Fed intussen somber. De inflatie is gestegen, de re-shoring is afgenomen, terwijl het Amerikaanse leger steeds gevaarlijker afhankelijk wordt van de Chinese productie.
Obama had gelijk: onderschat nooit het vermogen van Joe Biden om de boel te verknoeien. Maar al deze mislukkingen verbleken in vergelijking met een secundair, veel subtieler, bijna spiritueel falen van zijn presidentschap.
“Obama had gelijk: onderschat nooit het vermogen van Joe Biden om de boel te verknoeien.”
Sinds 2016 wordt de ziekte die de Amerikaanse politiek wegvreet in openlijk morele termen gegoten. Donald Trump is een slecht, kwaadaardig persoon, en het is zijn persoonlijke tekortkoming die het land langzaam corrumpeert. Dit was altijd een gevaarlijke fantasie: Trump was verre van de oorzaak van de problemen van het land, maar slechts een symptoom ervan. Maar ondanks zijn vulgariteit en wraakzucht was het voor liberalen gemakkelijk om het persoonlijke gedrag van de voormalige zakenman de schuld te geven van de langzame ontrafeling van het Amerikaanse imperium. De rechtszaken tegen hem tijdens zijn eerste termijn, en de pogingen om hem na 2020 van de stemming te houden, gingen er allemaal van uit dat de Democraten simpelweg moreel superieur waren.
Als afscheidscadeau heeft Joe Biden eindelijk dit oppervlakkige moraliteitsverhaal verpletterd. De vergevingsgezindheid die hij zijn zoon heeft betoond, is misschien wel de meest verreikende gratie in de hele Amerikaanse geschiedenis. De grootste parallel is de gratie die Gerald Ford aan Richard Nixon bood – maar zelfs dat besloeg alleen de jaren dat Nixon aan de macht was, en niet het hele decennium dat aan Hunter werd nagelaten. Niet minder belangrijk: Nixon was feitelijk president tijdens Watergate, en hij zou mogelijk verontschuldigd kunnen worden omdat hij dacht dat de illegale dingen die hij deed legitieme machtsuitoefening waren. Het is duidelijk veel moeilijker om die zaak te bepleiten voor Hunter Biden, een particulier die veroordeeld is wegens drugs en wapens. Erger nog, de startdatum van het pardon – 2014 – valt samen met de tijd dat de Biden-clan echt betrokken raakte bij zeer duistere zaken binnen Oekraïne. Het feit dat hij zijn zoon immuun maakt voor beschuldigingen van corruptie waar hij zelf diep in betrokken is, is deels een daad van Joe Biden die zichzelf gratie verleent.
Wat de Biden-clan hier heeft bereikt is corruptie in de stijl van een bananenrepubliek, puur en simpel. Bovendien weten we nu, na gebruik te hebben gemaakt van verheven retoriek over hoe de democratie op het stembiljet stond, Trump een kwaadaardige fascist was en de toekomst van Amerika zelf in gevaar was, dat Biden opzettelijk zijn uiterste best deed om de campagne van Kamala Harris te saboteren – puur uit pure willekeur. bitterheid. Dus óf Biden geloofde nooit de verhalen die hij verkocht, óf hij probeerde moedwillig Amerika te verdoemen uit pure gemeenheid. Hoe het ook zij, het resultaat is duidelijk: de Hagiografie van Biden zal zelfs een half jaar nadat hij niet meer in functie is, niet overleven, en de mensen zullen rekening moeten houden met de as van de politieke cultuur. Misschien zullen ze eindelijk worstelen met het idee dat hun problemen niet aan de machthebbers kunnen worden toegeschreven. Daarvoor zijn de mislukkingen te systemisch.
Helaas lijkt een grondige hervorming nu onwaarschijnlijk. De verleiding om fantasieën op te roepen en de morele tekortkomingen van de vijand de schuld te geven, is te gemakkelijk te weerstaan. En het geldt voor beide kanten van de politieke kloof. Want net zoals de problemen van Amerika niet kunnen worden opgelost door Trump of zijn aanhangers aan te vallen, kunnen de problemen met het Amerikaanse leger onmogelijk worden opgelost door een kruistocht te lanceren tegen “de waker”. Ook kan de dreigende Amerikaanse staatsschuldencrisis nog niet worden voorkomen door alleen de programma’s waar de liberalen zo dol op zijn aan het wankelen te brengen.
