Spread the love en help Indignatie
Een onderzoek van MintPress News heeft honderden voormalige werknemers van Israëlische lobbygroepen zoals AIPAC, StandWithUs en CAMERA gevonden die in topredacties in het hele land werken en Amerikaans nieuws schrijven en produceren, waaronder over Israël-Palestina. Deze outlets zijn onder andere MSNBC, The New York Times, CNN en Fox News.
Sommige van deze voormalige lobbyisten zijn verantwoordelijk voor het produceren van content over Israël en Palestina – een gigantisch en niet bekendgemaakt belangenconflict. Veel belangrijke Amerikaanse nieuwsredactiemedewerkers waren ook voormalige Israëlische spionnen of inlichtingenagenten, wat in schril contrast staat met journalisten met pro-Palestina-sentimenten, die sinds 7 oktober 2023 massaal zijn gezuiverd.
Dit onderzoek is onderdeel van een serie waarin de invloed van Israël op de Amerikaanse media wordt beschreven. Een eerder rapport onthulde de voormalige Israëlische spionnen en militaire inlichtingenfunctionarissen die in Amerikaanse nieuwsredacties werkten.
Onthuld: de Israëlische spionnen die het Amerikaanse nieuws schrijven
De strijd om de controle over het Israëlisch-Palestina-narratief is net zo intens geweest als de oorlog op de grond zelf. Amerikaanse media zijn breed bekritiseerd omdat ze een duidelijke voorkeur voor het Israëlische perspectief tonen. Een nieuw onderzoek van MintPress News onthult echter dat de pers niet alleen bevooroordeeld is ten gunste van Israël, maar ook wordt geschreven en geproduceerd door Israëlische lobbyisten zelf.
Dit onderzoek brengt een netwerk van honderden voormalige leden van de Israëlische lobby aan het licht die werken bij enkele van Amerika’s meest invloedrijke nieuwsorganisaties en helpen het begrip van het publiek van gebeurtenissen in het Midden-Oosten vorm te geven. In het proces helpt het Israëlische misdaden te verdoezelen en toestemming te creëren voor voortdurende Amerikaanse deelname aan wat een breed scala aan internationale organisaties heeft beschreven als een genocide.
Pleidooi voor journalistiek: Israëlische invloed bij NBCUniversal
“Hallo! Mijn naam is Kayla Steinberg… De zomer voor mijn eerste jaar op de universiteit, bezocht ik het AIPAC New England Leadership Dinner en ik vond het geweldig. Nadat ik naar Saban was gegaan, wist ik dat ik me moest aansluiten bij [AIPAC] en terug moest gaan naar Israël… Ik droom ervan om ooit journalist te worden en ik hoop over Israël of het jodendom te schrijven. WIPAC en AIPAC hebben me zoveel geleerd over hoe belangrijk het is voor de VS om de beste vriend van Israël te zijn, en ik weet nu waarom ik trots pro-Israël ben.”
Dat schreef Kayla Steinberg in 2018, toen ze werkte voor het American Israel Public Affairs Committee, dat algemeen wordt beschouwd als het middelpunt van de pro-Israëllobby in de VS. AIPAC is een van de meest genereuze politieke donoren in deze verkiezingscyclus en heeft 100 miljoen dollar aan honderden politieke kandidaten gedoneerd.
Steinberg is inderdaad journalist geworden. Sinds 2022 is ze producer bij NBC News, waar ze verhalen pitcht, scriptt, produceert en bewerkt voor de nieuwskanalen van NBCUniversal, waaronder MSNBC, CNBC en NBC News. Steinberg, die ooit publiekelijk verklaarde dat “pro-Israëlische belangenbehartiging” een van haar belangrijkste interesses was, produceerde de NBC-documentaire “Epidemic of Hate: Antisemitism in America”, waarin de kritiek van Amerikaans congreslid Ilhan Omar op AIPAC werd vergeleken met de blanke suprematisten die meededen aan de beruchte Unite The Right-bijeenkomst in Charlottesville, VA.
Steinberg is een van de vele voormalige lobbyisten voor Israël die zijn ingehuurd door NBCUniversal, een conglomeraat dat meer dan een dozijn kanalen bezit, waaronder CNBC, NBC News en MSNBC. Emma Goss begon haar carrière in de media bijvoorbeeld door naar Israël te reizen om een documentaire te maken voor Write on For Israel . Deze zionistische groep wil jonge Joodse studenten opleiden om “het verschil te maken op universiteitscampussen” door te leren over de Joodse identiteit en antisemitisme op Amerikaanse universiteiten.
Tijdens haar studie was ze verslaggever voor de Israel on Campus Coalition (ICC). De ICC stelt dat haar missie is om “Amerikaanse studenten te inspireren om Israël te zien als een bron van trots en hen in staat te stellen op te komen voor Israël op de campus” en om “de vele pro-Israëlische organisaties die op campussen in de Verenigde Staten actief zijn te verenigen” door middel van coördinatie en het delen van onderzoek en middelen.
Zelfs voordat ze afstudeerde, was Goss al begonnen met werken voor MSNBC, waar ze hielp met de productie van “Morning Joe”, een van hun belangrijkste nieuwsprogramma’s. Ze ging vier jaar lang werken voor NBCUniversal, waar ze hielp met het produceren, pitchen, onderzoeken, bewerken en boeken van gasten voor The Today Show, MSNBC en NBC Nightly News. In 2018 vertrok ze om te werken in de lokale media en vanaf 2023 werkt ze als verslaggever bij NBC Bay Area.
CNBC lead work reporter Gili Malinsky heeft een nog nauwere band met Israël en haar lobby. Tot 2011 was ze commandant bij de Israëlische Defensiemacht, met name op hun afdeling public relations. Malinsky (die zowel de Amerikaanse als de Israëlische nationaliteit heeft) leidde een eenheid die zich toelegde op het communiceren van het verhaal van de IDF met de buitenwereld, hield toezicht op de aanwezigheid van het leger op sociale media en stuurde IDF-officieren naar het buitenland voor public relations-reizen en organiseerde rondleidingen voor buitenlandse hoogwaardigheidsbekleders om het Israëlische leger in actie te zien.
In 2011 stapte ze naadloos over naar Friends of the Israeli Defense Forces (FIDF), waar ze marketingcoördinator werd. FIDF is een Amerikaanse groep die geld inzamelt voor benodigdheden en ondersteuning voor Israëlische soldaten, en die Amerikanen aanmoedigt om zich aan te melden bij het Israëlische leger. Het gestelde doel is om “de moedige mannen en vrouwen van de IDF te steunen en voor hun behoeften te zorgen door middel van transformatieve kansen en ondersteuning terwijl ze de staat Israël en haar volk beschermen.”
Na voor de FIDF te hebben gewerkt, begon Malinsky aan een carrière in de journalistiek, werd ze vaste schrijver bij CBS en leverde ze bijdragen aan The New York Times, Vice, The Daily Beast, NBC News en anderen. Sinds 2020 werkt ze bij CNBC. Hoewel ze zakenverslaggever was, droeg Malinsky na de aanval op 7 oktober bij aan de berichtgeving van het netwerk over Israël-Palestina. Ze schreef bijvoorbeeld mee aan een artikel waarin het trauma werd beschreven van de families van de Israëlische festivalgangers die werden gedood door Hamas, een groep die ze nuchter identificeerde als een terroristische organisatie.
Noga Even , manager bij NBCUniversal, is ook een voormalig lobbyist voor Israël. Tussen 2017 en 2018 werkte ze voor StandWithUs, een conservatieve groep die nauw samenwerkt met de Israëlische regering om een pro-Israëlische boodschap op campussen over de hele wereld te verspreiden. StandWithUs’ missieverklaring vermeldt dat het doel is om “Israël te steunen en antisemitisme overal ter wereld te bestrijden.”
In 2017 organiseerde ze een lezingentournee voor IDF-soldaten in Texas met de bedoeling om “een menselijk gezicht” te geven aan het Israëlische leger. De soldaten in kwestie vertelden honderden aanwezige middelbare scholieren over de vermeende “strikte morele code van de IDF tijdens de strijd tegen een vijand die zich achter zijn burgers verschuilt.”
Later ging hij nog voor de Israëlische ambassade in de Verenigde Staten werken, voordat hij in 2023 bij NBCUniversal in dienst trad.
Samantha Subin, verslaggever van markten en investeringen bij CNBC, begon haar carrière bij verschillende lobbygroepen voor Israël. In 2016 liep ze stage bij het Washington Institute for Near East Policy (WINEP), een pro-Israëlische denktank die door de onderzoeksdirecteur van AIPAC werd opgericht als frontgroep. Een voormalige AIPAC-werknemer die bij de oprichting betrokken was , merkte op : “Er was geen twijfel dat WINEP het uithangbord van AIPAC zou worden.
Het werd gefinancierd door AIPAC-donoren, bemand door AIPAC-werknemers en was gevestigd op één deur afstand, verderop in de gang, van het hoofdkantoor van AIPAC.” In hun boek “The Israel Lobby and US Foreign Policy” beschrijven auteurs John Mearsheimer en Stephen Walt WINEP als een kernonderdeel van de lobby, “gefinancierd en gerund door personen die zich ten zeerste inzetten voor het bevorderen van de agenda van Israël.”
Subin ging werken voor de TAMID-groep, die zichzelf omschrijft als “strevend naar het smeden van een sterke band met Israël voor de volgende generatie bedrijfsleiders.” Terwijl ze nog bij TAMID werkte, wist ze haar voet tussen de deur te krijgen bij CNBC, en sinds 2021 werkt ze daar als verslaggever.
Een andere voormalige TAMID-werknemer die bij CNBC werkt, is Benji Stawski . In 2016 richtte Stawski een TAMID-afdeling op bij zijn lokale Bentley University. Later ging hij naar CNN en sinds 2022 is hij redacteur bij CNBC.
Voor Israël en zijn lobby is het een droom om dit soort voorstanders in nieuwsredacties in heel Amerika te hebben. Met tientallen, zo niet honderden, individuen die pro-Palestina argumenten factchecken, pro-Israëlische gasten boeken, verhalen pitchen die Israël in een positief daglicht stellen en zijn tegenstanders negatief, en zionistische verhalen in verslaggeving verweven, is het geen verrassing dat de Amerikaanse bedrijfsmedia een uitgesproken voorkeur voor Israël en zijn perspectieven tonen.
Oudere Amerikanen die nog steeds afhankelijk zijn van kabelnieuws en kranten, steunen de Israëlische aanval op de buurlanden, terwijl jongere mensen die sociale media als hun belangrijkste informatiebron gebruiken, de kant van de Palestijnen kiezen.
De connecties met pro-Israëlische organisaties strekken zich ook uit tot het leiderschap van NBCUniversal. Danny Bittker , de vice-president van productie en operaties van het bedrijf, werkte vele jaren voor BBYO en werd uiteindelijk de regionale directeur. BBYO (B’nai B’rith Youth Organization) is een groep die jonge Joodse tieners naar Israël stuurt. Het is echter verre van een politiek neutrale organisatie. Een deel hiervan is te zien op de homepage , waar bezoekers momenteel worden begroet met een gigantische banner met de tekst: “We Support Israel and Stand By Its Right to Defend Itself.”
Brandon Glantz , NBCUniversal’s senior director of global privacy operations, werkte eerder voor Hillel International, de grootste Joodse campusorganisatie ter wereld. Sommigen bij Hillel zouden bezwaar kunnen hebben tegen het feit dat ze deel uitmaken van de Zionistische Lobby in Amerika. Gelukkig beschreef Glantz op zijn eigen LinkedIn- pagina zijn rol bij Hillel als “het voeren van alle Israël-pleitbezorging op de campus van de University of Florida.”
Yelena Kutikova , tot mei dit jaar directeur en vicevoorzitter van leren en ontwikkeling bij NBCUniversal, was voorheen directeur van de United Jewish Appeal — Federation of New York. Kutikova werkte meer dan drie jaar bij UJA-NY, een groep die geld inzamelt om illegale Israëlische nederzettingen in Palestina te bouwen en Amerikaanse politici en deskundigen coacht over hoe ze het beste voor Israël kunnen opkomen.
Eerder dit jaar lieten gelekte documenten zien dat sessies die door de UJA waren bijeengeroepen, Amerikaanse functionarissen adviseerden om zeer twijfelachtige beweringen over massaverkrachtingen op 7 oktober te verspreiden als een manier om kritiek af te leiden van de Israëlische slachting in Gaza.
Andere voormalige lobbyisten voor Israël die voor het netwerk zijn gaan werken, zijn onder meer MSNBC-producer Alana Heller, een voormalige stagiaire bij AIPAC; Sara Bernstein , voorheen van Hillel International, die later voor Paramount, Discovery Channel en NBCUniversal werkte; en Sarah Poss , een voormalige stagiaire bij de Anti-Defamation League, die sinds 2019 verschillende functies heeft vervuld bij NBC News en MSNBC.
NBCUniversal lijkt de achtergrond van deze personen niet te zien als belangenconflicten of rode vlaggen. Sterker nog, hun geschiedenis van lobbyen voor Israël kan worden gezien als een aanwinst, vooral gezien het feit dat MSNBC’s uitvoerend producent, Moshe Arenstein , jarenlang een IDF-inlichtingencommandant was. Arenstein kwam in 2003 bij MSNBC en heeft sindsdien nieuws geproduceerd over een breed scala aan politieke onderwerpen, waaronder berichtgeving over Israël en Palestina.
Het lijkt waarschijnlijk dat de enorme overlap tussen de Israëlische lobby en MSNBC op zijn minst een rol speelde in de beslissing van het netwerk om, in de nasleep van de aanslagen van 7 oktober, zijn enige drie moslimankers te schorsen. MSNBC haalde Ayman Mohieddine, Ali Velshi en Mehdi Hasan stilletjes en zonder uitleg uit de lucht. Medewerkers begrepen dit meteen als een boodschap aan de rest van het personeel.
“De stemming is erg vergelijkbaar met wat er na 9/11 gebeurde met het hele je bent of voor ons of tegen ons-argument,” vertelde een medewerker aan Arab News. Hasan, een uitgesproken criticus van Israël, verliet het netwerk en heeft nooit gereageerd op speculaties over zijn vertrek, wat alleen maar bijdraagt aan het bewijs dat hij werd weggestuurd vanwege zijn politieke opvattingen.
Fox News en de pro-Israëlische pijpleiding
Aan de andere kant van het Amerikaanse elite politieke spectrum bevindt zich Fox News. En toch is de berichtgeving van het netwerk over Israël opvallend vergelijkbaar met die van MSNBC. Net als MSNBC heeft Fox News een breed scala aan voormalige Israëlische lobbyisten in dienst op sleutelposities binnen het bedrijf.
Voordat ze journalist werd, werkte Rachel Wolf voor het Committee for Accuracy in Middle East Reporting (CAMERA), een rechtse pressiegroep die kritiek op Israël in de pers probeert te minimaliseren of te smoren. Terwijl ze nog bij CAMERA werkte, liep Wolf stage bij de Zionist Organization of America, waar ze dossiers samenstelde over pro-Palestina-figuren en memo’s schreef vol met praatpunten tegen antizionistische sprekers die op campussen verschenen.
Ze verliet CAMERA om te werken bij de Israëlische ambassade in Washington, DC en werd al snel speechschrijver voor de permanente missie van Israël bij de Verenigde Naties, waar ze premier Benjamin Netanyahu hielp.
Wolf verhuisde vervolgens naar Israël om zich bij de IDF aan te sluiten, waar ze als woordvoerder voor het leger werkte, persberichten produceerde, hun sociale mediacampagnes leidde en, in haar eigen woorden, “innovatieve” strategieën ontwikkelde om de groep te humaniseren. Slechts een jaar nadat ze de IDF verliet, sloot ze zich aan bij het programma “Hannity” op Fox News en is nu de homepage en social media-editor van het bedrijf.
Wolfs collega bij Fox News, Olivia Johnson , was voorheen directeur van het Jewish Institute for National Security Affairs (JINSA), een organisatie die de militaire band tussen de Verenigde Staten en Israël wil opbouwen en versterken. Een recent JINSA -rapport roept de Verenigde Staten op om Israël te steunen in een oorlog tegen Iran. Na zijn vertrek bij JINSA werkte Johnson voor CBS News en sinds 2011 is hij broadcast associate bij Fox.
Nicole Cooper werkte tussen 2019 en 2020 voor AIPAC en hielp bij het organiseren van conferenties en andere evenementen. Kort nadat ze de lobbygroep had verlaten, werd haar de functie van executive assistant van de president van het Fox News-netwerk aangeboden.
Tot slot heeft Sarah Schornstein in haar carrière het hele spectrum van pro-Israëlische groepen doorlopen, waaronder zeven maanden bij AIPAC, een stage bij Hillel en JINSA en een functie bij CAMERA, waar ze, in haar eigen woorden, werd beschuldigd van “het monitoren van antisemitische/antizionistische activiteiten op mijn campus” – een verklaring die suggereert dat ze de twee als één en hetzelfde ziet.
In 2021 werkte ze ook voor de permanente missie van Israël bij de Verenigde Naties, waar ze toezicht hield op NGO’s die werden uitgenodigd voor het forum om ervoor te zorgen dat ze “geen schadelijke impact hebben op Israëlische belangen”. In 2022 werkte ze bij het Abraham Accords Peace Institute, een groep die zich toelegt op het bevorderen van de normalisatie van Israël in de Arabische wereld. Sinds 2021 werkt ze bij Fox News en produceert ze enkele van de meest invloedrijke shows, waaronder “Cavuto Live!”
Presentator Neil Cavuto nodigt regelmatig Israëlische voorstanders en ambtenaren uit in zijn show, stelt ze softballvragen en laat ze een pro-Israëlisch verhaal presenteren zonder tegenspraak. In oktober verscheen bijvoorbeeld de Israëlische ambassadeur bij de VN Danny Danon in de show, die beweerde dat zijn land reageerde op Iraanse agressie door “vergeldingsacties” te lanceren tegen een schurkenstaat.
CNN’s connecties met Israël: voormalig IDF, Unit 8200 en Israëlische lobbyisten
CNN wordt algemeen beschouwd als een van de meest prestigieuze netwerken in de omroepjournalistiek. En toch, net als NBCUniversal en Fox, vond deze studie grote aantallen CNN-werknemers met een achtergrond in Israëlische belangenbehartiging.
Jenny Friedland begon haar professionele carrière bij het American Jewish Committee, een sterk pro-Israëlische organisatie, die “het verslaan van boycot-, desinvesterings- en sancties” als een van hun belangrijkste doelen noemt en onlangs een artikel publiceerde met de kop “Vijf redenen waarom de gebeurtenissen in Gaza geen ‘genocide’ zijn.” Friedland is sinds 2019 producer voor CNN, voornamelijk voor de show van Fareed Zakaria.
Een andere CNN-producer, Hannah Rabinowitz, werkte eerder voor de Anti-Defamation League (ADL), een groep die beweert een antiracistische organisatie te zijn, maar in de praktijk vaak beweringen van antisemitisme gebruikt om Israël te beschermen tegen kritiek. Een recent onderzoek van MintPress News wees uit dat de beweringen van de ADL over een toename van antisemitisme in Amerika gebaseerd waren op het labelen van pro-Palestina-marsen als inherent antisemitisch.
ADL-leider Jonathan Greenblatt verklaarde dit en ging zelfs zo ver dat hij zei dat antizionisme niet alleen antisemitisch was, maar dat het gelijk stond aan “genocide”. Greenblatt legde uit dat “elke Joodse persoon een zionist is… het is fundamenteel voor ons bestaan.” Dit zal ongetwijfeld nieuws zijn voor de grote meerderheid van Amerikaanse Joden onder de 40, die, zo blijkt uit peilingen , Israël beschouwen als een racistische apartheidsstaat.
De ADL heeft decennialang progressieve Amerikaanse groepen bespioneerd, waaronder de AFL-CIO, Greenpeace, de United Farmworkers en een groot aantal linkse Joodse groepen. Ook heeft de ADL in het geheim veel van dit onderzoek doorgegeven aan de Israëlische regering, die volgens interne memo’s van de FBI hun activiteiten financierde.
CNN heeft ook een alarmerend aantal voormalige Israëlische soldaten en spionnen in dienst. Een van hen is Ami Kaufman , een schrijver en producent van ” Amanpour “, het belangrijkste nieuws- en wereldnieuws van het netwerk. Voordat hij bij CNN werkte, was Kaufman wapenspecialist bij de IDF en werkte hij tussen 2003 en 2004 voor de CIA bij hun Foreign Broadcast Information Service.
Een andere CNN-producent, Tamar Michaelis, was eerder officieel woordvoerder voor de IDF.
Shachar Peled was ondertussen drie jaar lang officier bij de Israëlische militaire inlichtingendienst Unit 8200, waar ze leiding gaf aan een team van analisten in surveillance en cyberoorlogvoering. Ze was ook technologieanalist voor de Israëlische inlichtingendienst Shin Bet. In 2017 werd ze aangenomen als producer en schrijver door CNN en bracht ze drie jaar door met het samenstellen van segmenten voor de shows van Zakaria en Amanpour. Google nam haar later aan als hun Senior Media Specialist.
Unit 8200 is een van de beruchtste spionagebureaus ter wereld en wordt algemeen beschouwd als verantwoordelijk voor de recente pageraanval in Libanon , waarbij duizenden burgers gewond raakten. Het maakt gebruik van big data om een digitaal vangnet te creëren voor Palestijnen en gebruikt AI om de waarschijnlijkheid te bepalen dat individuen lid zijn van Hamas of andere verboden organisaties. Het bureau gebruikt deze data vervolgens om gigantische dodenlijsten van tienduizenden mensen te maken, die het gebruikte in zijn campagne tegen Gaza.
Alumni van Unit 8200 werkten ook nauw samen met de Israëlische autoriteiten bij de ontwikkeling van de beruchte spionagesoftware Pegasus , waarmee politici, journalisten en leiders van burgerrechtenbewegingen over de hele wereld kunnen worden bespioneerd.
Tal Heinrich is een andere Unit 8200-agent die journalist werd. In 2014 huurde CNN haar in als field and desk producer voor het Jerusalem Bureau van het netwerk, waar ze toezicht hield op de verslaggeving van Operation Protective Edge, de Israëlische aanval op Gaza in 2014. Heinrich verliet CNN later en is nu de officiële woordvoerder van premier Benjamin Netanyahu.
Uit een eerder onderzoek van MintPress News bleek dat Peled, Heinrich en andere voormalige Israëlische spionnen die op Amerikaanse nieuwsredacties werken, een profiel hadden.
En hoewel ze nooit voor een lobbyorganisatie heeft gewerkt, lijkt de Israëlisch-Amerikaanse CNN-nieuwsproducent Gili Ramen zich te gedragen als een onofficiële lobbyiste die iedereen die de kans krijgt om op geboorterechttournees te gaan smeekt en lange ‘liefdesbrieven’ aan Israël schrijft , waarin ze gedetailleerd beschrijft hoe ze ‘verliefd werd’ op haar ‘magische’ ‘ vaderland ‘.
Critici beweren dat CNN’s berichtgeving over de aanval op Gaza tot de meest bevooroordeelde en misleidende ter wereld behoort, waarbij het netwerk Israëlische praatpunten herhaalt en het lijden van Palestijnen negeert. Dit is niet onopgemerkt gebleven bij gewone Palestijnen. Vorig jaar werd een live CNN-segment uit Ramallah verstoord door boze demonstranten. “Fuck CNN! Jullie zijn voorstanders van genocide! Jullie zijn hier niet welkom, voorstanders van genocide” Fuck CNN!” zei een man tegen presentatrice Clarissa Ward voordat de live-uitzending werd afgebroken.
Van geboorterecht tot bijschrift: diepe banden met Israël in de belangrijkste Amerikaanse krant
Pro-Israëlische lobbyisten vind je niet alleen in de omroepmedia; ze zijn ook te vinden bij nieuwsredacties in het hele land, waaronder de meest prestigieuze en invloedrijke publicatie van de Verenigde Staten, The New York Times.
Dalit Shalom , de directeur productontwerp van de Times, was voorheen gids voor birthright trips – een door de Israëlische overheid gefinancierd programma om gratis tours door Israël te geven aan jonge Joden in de hoop dat ze zich daar zullen vestigen. Hij werkte ook voor het Jewish Agency for Israel, een afsplitsing van de World Zionist Organization, wiens missie is om “ervoor te zorgen dat elke Joodse persoon een onbreekbare band voelt met elkaar en met Israël,” en moedigt Joodse immigratie naar het land aan.
Vóór zijn carrière in de journalistiek liep Adam Rasgon , de correspondent van de Times in Jeruzalem, stage bij het Shalem Center, een inmiddels ter ziele gegane groep die in 1994 werd opgericht om “de staat Israël te verrijken en te versterken.” Van daaruit ging hij naar het Washington Institute for Near East Policy.
Sofia Poznansky, een assistent van de nieuwsredactie van de New York Times, werkte eerder voor Masa Israel Journey, een door de Israëlische overheid gefinancierd project om buitenlandse Joodse mensen naar het land te lokken. Het werkt nauw samen met lobbygroepen zoals StandWithUs, de ADL en Hillel.
Voordat ze bij de New York Times aan de slag ging als redactioneel assistent, werkte Rania Raskin voor het Tivkah Fund , een organisatie die zich inzet voor het promoten van zionisme onder jonge Joodse Amerikanen. Raskin helpt topcolumnisten van de Times, zoals Pamela Paul, David French en Bret Stephens.
Sinds Raskin Stephens assisteert, heeft hij columns geschreven met de titels “We moeten absoluut escaleren in Iran”, “De aanklacht van genocide tegen Israël is een morele obsceniteit”, “Hezbollah is een probleem van iedereen”, “De afschuwelijke tactieken van de ‘Free Palestine’-beweging”, “Schaf het Palestijnse vluchtelingenagentschap van de VN af”, “Links maakt elke hoop op een Palestijnse staat kapot” en “Hamas draagt de schuld voor elke dood in deze oorlog”.
Natuurlijk hadden noch Stephens noch de Times de hulp van Raskin nodig om een agressief pro-Israëlische agenda te promoten. Een studie van MintPress News eerder dit jaar analyseerde de berichtgeving over de blokkade van de Rode Zee in Jemen door The New York Times, CNN, Fox News en NBC News. De studie wees uit dat deze media consequent een pro-Israëlisch perspectief aanhielden. Dit omvatte het regelmatig benadrukken dat Ansar Allah in Jemen door Iran wordt gesteund, terwijl ze niet op dezelfde manier de Amerikaanse steun voor Israël opmerkten en Jemen afschilderden als de agressor in het conflict.
Van lobbyist tot lokaal nieuws
Hoewel dit onderzoek zich op vier media concentreerde, is het fenomeen van voormalige lobbyisten voor Israël die Amerikaans nieuws produceren wijdverbreid in de zakelijke pers.
Zo was Beatrice Peterson tussen 2010 en 2012 afgevaardigde voor AIPAC. Later werd ze producer voor Politico en momenteel is ze reporter en producer bij ABC News.
In 2018 verliet Erica Scott haar baan als media- en communicatiespecialist bij de ADL om bij CBS This Morning te gaan werken. Momenteel is ze redactionele producer bij CBS News.
Een andere huidige CBS News-producer, Betsy Shuller , was eerder public relations associate voor Hillel International. Shuller heeft ook gewerkt voor CNN, ABC en NBC.
In 2021 verliet Oren Oppenheim UChicago Hillel om bij ABC News te gaan werken, waar hij momenteel journalist is voor de politieke eenheid.
Lisa Jacobsen is momenteel technisch projectmanager bij The Washington Post en was eerder programmadirecteur bij de American Israeli Cooperative Enterprise, een groep die zich inzet voor een robuuster pro-Israëlisch beleid in de Verenigde Staten.
Eliyahu Kamisher was voorheen stagiair bij het Washington Institute for Near East Policy en onderzoeksassistent bij het Moshe Dayan Center for Middle East and African Studies in Tel Aviv. Tegenwoordig is hij verslaggever bij Bloomberg News.
Bovendien bleek uit het onderzoek dat tientallen voormalige lobbyisten voor Israël werkzaam zijn bij lokale nieuwszenders in de Verenigde Staten.
Van kant wisselen: de pijplijn van de nieuwsredactie naar de oorlogskamer
Niet alleen gaan pro-Israëlische aanhangers aan de slag op Amerikaanse nieuwsredacties, maar journalisten zeggen ook hun baan op om voor de Israëlische lobby te gaan werken. Hierdoor ontstaat een zeer problematische draaideur tussen de twee beroepen.
Benjamin Bell bijvoorbeeld, liet een lange en succesvolle carrière in de media achter zich, waarin hij onder meer plaatsvervangend hoofdredacteur en politiek coördinerend producent was bij ABC News en hoofdredacteur van features en planning bij CNN+, om directeur van de afdeling omroepmedia te worden bij het Israëlische consulaat-generaal in New York.
De carrière van Jake Novak volgde een vergelijkbaar traject. Als voormalig producer bij CNN en senior producer bij Fox Business, verliet hij in 2021 zijn baan als columnist en politiek analist bij CNBC om mediadirecteur te worden van het Israëlische consulaat in New York. Het jaar daarvoor schreef Novak een artikel over de moord op de Iraanse leider Qassem Soleimani met de titel “Amerika heeft zojuist de grootste slechterik ter wereld uitgeschakeld.”
Phoenix Berman was oorspronkelijk een associate producer voor CNN, waar ze content schreef en produceerde voor toonaangevende shows zoals ‘Amanpour’. Eerder dit jaar zegde ze haar baan bij CBS Philadelphia op om onderzoeksmedewerker te worden voor de Anti-Defamation League.
In 2008 beëindigde Darren Mackoff een lange carrière als producer voor Fox News en NBC News en werd hij senior communicatiemanager en adjunct-perssecretaris voor AIPAC.
De social media strateeg en directeur van sportbetrokkenheid van de ADL, Alex Freeman , heeft ook een achtergrond in broadcastjournalistiek. Freeman verliet zijn positie als schrijver en producer voor Fox News om zich bij de pro-Israëlische groep aan te sluiten.
Anna Olson, voormalig producer bij CBS News, PBS en Fox News, is momenteel werkzaam als directeur digitale content bij Hillel International.
Naveed Jamali is ondertussen gesprongen tussen journalistiek, lobby en weer terug. Als voormalig inlichtingenanalist bij MSNBC en medewerker van The Daily Beast was hij tussen 2020 en 2022 de Belfer Fellow van de ADL. Zijn ADL-profiel beschrijft hem als een “FBI-asset”. Tegenwoordig is hij uitvoerend producent en hoofdredacteur van het invloedrijke tijdschrift Newsweek.
Jonathan Harounoff, momenteel een vaste schrijver voor de New York Post, was tot voor kort directeur communicatie van JINSA. Hij is net begonnen aan een nieuwe baan als internationaal woordvoerder en senior communicatieadviseur voor de Permanente Missie van Israël bij de Verenigde Naties. Gezien de acties van Israël en de reactie van de VN daarop (de VN blijft stemmen om Israël te veroordelen en een staakt-het-vuren te eisen), is Harounoff waarschijnlijk een drukbezet man.
Censuur of normen? De kosten van pro-Palestina-pleitbezorging
Het gemak waarmee honderden mensen kunnen overstappen van de pro-Israël lobby naar de nieuwsredactie staat in schril contrast met de manier waarop journalisten die zich openlijk (of zelfs privé) inzetten voor de rechten van de Palestijnen, worden behandeld.
In 2021 ontsloeg Associated Press nieuwsmedewerker Emily Wilder nadat werd beweerd dat ze tijdens haar studie lid was van pro-Palestina-groepen, Jewish Voice for Peace (JVP) en Students for Justice in Palestine. De heksenjacht op een jonge Joodse journalist werd geleid en versterkt door Fox News, dat leek te geloven dat het uiten van steun voor Palestina haar haar geloofwaardigheid ontnam, ook al had het netwerk, zoals dit onderzoek heeft aangetoond, meerdere voormalige leden van lobbygroepen voor Israël in dienst.
Drie jaar eerder ontsloeg CNN medewerker Marc Lamont Hill nadat hij tijdens een toespraak tot de Verenigde Naties had opgeroepen tot een vrij Palestina “van de rivier tot de zee”. Het is geen verrassing dat pro-Israëlische groepen tot de lobbyisten bij CNN behoorden die het hardst actie ondernamen tegen wat zij als onaanvaardbare uitlatingen beschouwden.
The Hill ontsloeg ondertussen Katie Halper nadat ze Israël op de radio een apartheidsstaat had genoemd. Dat zoveel van degenen die vanwege hun standpunten over Israël werden ontslagen Joods waren, is geen toeval. Het Midden-Oosten is altijd een bijzondere zorg geweest voor Amerikaanse Joden, en progressieve, antizionistische Joodse groeperingen behoren tot de voornaamste doelwitten van de Israëllobby.
Halpers vertrek zette de toon bij The Hill. En toen de presentatrice, Briahna Joy Gray (nog een felle criticus van de Israëlische aanval op Gaza), eerder dit jaar ook werd ontslagen, was dat voor haar geen verrassing. “Het is eindelijk gebeurd. The Hill heeft me ontslagen. Er mag geen twijfel over bestaan dat [The Hill] een duidelijk patroon heeft van het onderdrukken van meningsuiting — met name als het kritisch is over de staat Israël,” tweette ze .
Gray’s vertrek was onderdeel van een bredere trend na 7 oktober, waarbij nieuwsredacties in het Westen hardhandig optraden tegen pro-Palestina sentimenten die werden gedeeld. Na de Hamas-aanval haalde de BBC zes verslaggevers van zijn Arabische nieuwsdienst van de buis. Rond dezelfde tijd kondigde The Guardian aan dat het het contract van een van zijn langstzittende cartoonisten, Steve Bell, niet zou verlengen. De krant had onlangs geweigerd een cartoon te drukken die Netanyahu en de aanval op Gaza satiriseerde.
Aan de andere kant van de Atlantische Oceaan ontsloeg The New York Times de Palestijnse fotojournalist Hosam Salam vanwege opmerkingen die hij maakte waarin hij de partijen steunde die zich tegen Israël verzetten.
Terwijl allerlei media massaal hoofdartikelen publiceerden waarin ze hun solidariteit met Israël betuigden, terwijl het land op razzia’s door Gaza trok, werd de boodschap voor jonge, progressieve journalisten luid en duidelijk: dit is geen plek voor jullie.
Een voorbeeld hiervan is Malak Silmi, een Palestijns-Amerikaanse verslaggeefster die het beroep met afschuw verliet, vervuld van desillusie over wat ze meemaakte. “Ik geloof niet dat ik als journalist gewaardeerd kan worden door een media-industrie die Palestijnse journalisten delegitimeert en demoniseert en berichtgeving toestaat die aanvallen op hen aanwakkert en rechtvaardigt,” schreef ze in januari, waarin ze haar besluit om de industrie te verlaten uitlegde.
Woorden doen ertoe: hoe nieuwsredacties het verhaal vormgeven
Silmi’s opmerkingen worden ondersteund door studies. Er werden meer journalisten gedood bij Israëlische aanvallen op Gaza dan bij enig ander conflict in een vergelijkbare periode. Toch hebben media als de New York Times weinig interesse getoond in Israëls oorlog tegen journalisten, en als ze er wel over berichten, noemen ze Israël zelden als de schuldige in hun koppen.
Een onderzoek van toonaangevende Amerikaanse mediabedrijven door mediawaakhond Fairness and Accuracy in Reporting wees uit dat het woord “brutaal” overweldigend werd gebruikt in verwijzing naar Palestijnen en hun acties en zelden werd gebruikt om Israël te beschrijven. Deze keuzes zetten lezers ertoe aan om op een bepaalde manier over het conflict te denken; zij zijn bruut en wij zijn meelevend.
Dit soort discrepanties ontstaan niet per ongeluk. Een gelekt memo van de New York Times van november vorig jaar onthulde dat het management van het bedrijf zijn verslaggevers expliciet had opgedragen om geen woorden als ‘genocide’, ‘slachting’ en ‘etnische zuivering’ te gebruiken bij het bespreken van de acties van Israël. Medewerkers van de Times moeten zich onthouden van het gebruik van woorden als ‘vluchtelingenkamp’, ‘bezet gebied’ of zelfs ‘Palestina’ in hun verslaggeving, waardoor het bijna onmogelijk is om enkele van de meest basale feiten over te brengen aan hun publiek.
Op dezelfde manier staan CNN-werknemers onder vergelijkbare druk.
Vorig jaar oktober stuurde de nieuwe CEO Mark Thompson een memo naar alle medewerkers met de opdracht ervoor te zorgen dat Hamas (en niet Israël) wordt gepresenteerd als verantwoordelijk voor het geweld, dat ze altijd de term “door Hamas gecontroleerd” moeten gebruiken wanneer ze het ministerie van Volksgezondheid van Gaza en hun cijfers over burgerdoden bespreken, en dat ze worden uitgesloten van elke berichtgeving over Hamas’ standpunt, waarvan de senior director of news standards and practices het personeel vertelde dat het “niet nieuwswaardig” was en neerkwam op “opruiende retoriek en propaganda.”
Ondertussen dwingt het Duitse mediaconcern Axel Springer al zijn werknemers om een loyaliteitseed te ondertekenen ter ondersteuning van “de trans-Atlantische alliantie en Israël.” Vorig jaar ontsloeg het bedrijf een Libanese werknemer die via interne kanalen twijfels had over de eis.
Een buitenproportionele rol in de Amerikaanse politiek
De Israëlische lobby speelde een buitensporige rol in de verkiezingen van dit jaar, door meer dan 100 miljoen dollar uit te geven aan de promotie van zionistische kandidaten en meedogenloos progressieve critici van Israël aan te vallen. Alle 362 door AIPAC gesteunde kandidaten wonnen hun race. “Pro-Israël zijn is goed beleid en goede politiek,” pocht AIPAC .
AIPAC steunt uiteraard alleen kandidaten waarvan het denkt dat ze een goede kans maken om te winnen om zijn imago als koningmaker in de Amerikaanse politiek te promoten.
Maar het heeft ook een belangrijke rol gespeeld in het onderdrukken van progressieve verandering in het land door met succes critici van Israël, zoals Jamal Bowman en Cori Bush, te prioriteren. AIPAC heeft meer dan $ 30 miljoen uitgegeven om het tweetal uit te schakelen in twee van de duurste voorverkiezingen in het Huis van Afgevaardigden in de geschiedenis. “Ik wil onze partners bij AIPAC bedanken,” zei Bush’s tegenstander, Wesley Bell, eraan toevoegend dat hij “zonder jullie niet over de finish zou komen.”
AIPAC helpt ook om reactionaire en racistische politieke ideeën in het Amerikaanse leven te brengen, door een kandidaat te steunen die een wetsvoorstel indiende om Palestijnen uit de VS te deporteren.
Het is duidelijk dat Israël en zijn aanhangers een buitensporige rol spelen in de Amerikaanse politiek. Maar weinigen zijn zich bewust van de mate waarin ons nieuws wordt geschreven en geproduceerd door personen met een achtergrond in groepen die lobbyen voor Israël. Dit onderzoek kon honderden personen vinden van prestigieuze nieuwsorganisaties die eerder werkten voor AIPAC, StandWithUs, CAMERA of andere organisaties die algemeen worden gezien als de belangrijkste pijlers van de pro-Israël lobby. Het is nog lang geen uitputtende lijst. Om het kort te houden, belichtte het slechts een handvol van de meest prominente en invloedrijke Amerikaanse medianetwerken. Ook raakte het leger van voormalige lobbyisten die bij kleinere kanalen of in lokale media werkten, niet aan.
Dit onderzoek beschuldigt geen van de hierboven genoemde personen of beweert dat ze onwaardig zijn om die functies te bekleden en ontslagen zouden moeten worden. Maar het benadrukt wel in hoeverre pro-Israël sentimenten zo normaal worden geacht in elitekringen, zozeer zelfs dat voormalige lobbyisten, spionnen en soldaten van Israël ervan beschuldigd kunnen worden zogenaamd objectieve en onpartijdige berichtgeving te produceren, zelfs over kwesties in het Midden-Oosten.
En zelfs terwijl voormalige werknemers van Israëlische lobbygroepen massaal worden aangenomen, worden degenen die zich uitspreken tegen de aanvallen van Israël op haar buren, of zelfs verdacht worden van het koesteren van pro-Palestina sympathieën, uit de gelederen van de corporate media gegooid. Als het gaat om Israël-Palestina, bestaat er een flagrante dubbele standaard in onze media. In ons zogenaamd vrije en open systeem, mag je elke mening hebben die je wilt, zolang ze maar pro-Israël zijn.
De informatie die hier wordt gepresenteerd is waarschijnlijk algemeen bekend in nieuwsredacties. En toch is het in feite genegeerd door de media, die het schijnbaar onopvallend vinden. Dit onderzoek beweert niet dat mensen met pro-Israëlische standpunten uitgesloten moeten worden van werk in de media. Deze achtergronden en flagrante belangenconflicten zouden echter op zijn minst openbaar gemaakt moeten worden , met name bij het verslaan van het aanhoudende geweld in het Midden-Oosten.
Ondanks de toewijding aan waarheid, transparantie en journalistieke integriteit die vaak wordt aangeprezen door de New York Times en andere nieuwsredacties in Amerika, zijn Amerikaanse media er niet in geslaagd het publiek te voorzien van waarheidsgetrouwe berichtgeving over de feiten als het gaat om Israël-Palestina. Hun aanpak gooit de richtlijnen van organisaties als de Society of Professional Journalists in de wind, die voorschrijven dat journalisten “belangenconflicten, echt of vermeend, moeten vermijden” en “onvermijdelijke conflicten moeten onthullen”.
Op dezelfde manier schetst het Global Charter of Ethics for Journalists de “plicht van een nieuwsredactie om alle affiliaties die de berichtgeving kunnen beïnvloeden, bekend te maken.” In plaats daarvan krijgen voormalige lobbyisten en figuren met banden met pro-Israëlische groepen de vrije hand om verhalen over het Midden-Oosten vorm te geven. Geen wonder dat het begrip van Amerikanen van het conflict, de geschiedenis ervan en de belangen die erbij betrokken zijn, zo slecht is.
Dit gebrek aan transparantie is deels de reden voor het fragiele vertrouwen van Amerikanen in de media, dat volgens recente peilingen nu ongeveer 30% bedraagt . De onthulling dat veel van ons nieuws letterlijk wordt geschreven en geproduceerd door voormalige Israëlische spionnen en lobbyisten, zal dat aantal niet helpen verbeteren.
Hoofdfoto | Illustratie door MintPress News
