Clowns-fascisme INDIGNATIE AI & Politiek

De regering-Trump vormt een ernstige bedreiging voor de democratie. Ze zijn ook lachwekkend incompetent. Maar het resultaat is niet om te lachen.

Weet je nog dat 2 april “Bevrijdingsdag” was ? Dat was de dag dat Donald Trump zijn tariefstelsel aankondigde; het was, geloof ik, de derde grote aankondiging van in totaal ongeveer zes. Ik weet dat je het je nog herinnert: de schok op de markten zorgde voor krantenkoppen die je niet snel zult vergeten.

Wat u zich misschien niet herinnert, is dat het ook Trumps tweede Bevrijdingsdag was. De eerste, zo herinnerde ik me onlangs toen ik zijn inauguratietoespraak herlas en terugdacht aan de mijlpaal van 100 dagen die de regering deze week bereikt, was Inauguratiedag zelf: “Daarom zullen we elke dag onder ons bewind van Amerikaanse patriotten eraan werken om elke crisis met waardigheid, kracht en sterkte het hoofd te bieden. We zullen doelgericht en snel handelen om hoop, welvaart, veiligheid en vrede terug te brengen voor burgers van elk ras, elke religie, kleur en geloofsovertuiging. Voor Amerikaanse burgers is 20 januari 2025 Bevrijdingsdag.”

Hoe bevalt dat?

Er valt veel te zeggen over deze 100 dagen. De geur van fascisme is onmiskenbaar – en volledig opzettelijk. De intimidatie van universiteiten en advocatenkantoren; het waarschijnlijk onrechtmatige ontslag van die 18 inspecteurs-generaal (die was je vast vergeten!); het afschuwelijke presidentiële decreet dat het ministerie van Justitie opdroeg twee Amerikaanse burgers te onderzoeken omdat ze hun politieke opvattingen hadden geuit; de doelbewuste wetteloosheid van zoveel acties, bedoeld om de ene confrontatie na de andere af te dwingen bij wat Trump aanneemt een volgzaam Hooggerechtshof zal zijn; de dagelijkse omkering van de werkelijkheid, verkondigd door Karoline Leavitt, kabinetsfunctionarissen, en niet in de laatste plaats Trump zelf.

En meer: ​​de schaamteloos onverdedigbare behandeling van Mahmoud Khalil, een legale inwoner en houder van een Green Card, die zonder arrestatiebevel werd gearresteerd en vastgehouden in een detentiecentrum in Louisiana, waar hij de recente geboorte van zijn zoon miste, blijkbaar alleen vanwege zijn politieke activisme dat Trump niet aanstond. De duidelijk illegale deportatie van Kilmar Abrego Garcia. De lijst is eindeloos, en omvat nu, sinds vorige week, een 2-jarige Amerikaanse burger die werd gedeporteerd en een ander kind met uitgezaaide kanker dat werd gedeporteerd zonder toegang tot medicatie .

Maar laten we ons niet op de extreme gevallen richten. Laten we gewoon eens kijken naar de gemiddelde Amerikaan.

Het pakt ook niet zo goed uit voor hen. Hier is nog een belangrijke zin uit de inauguratierede: “Ik zal alle leden van mijn kabinet opdracht geven om de enorme bevoegdheden die ze tot hun beschikking hebben te bundelen om de recordinflatie te bestrijden en de kosten en prijzen snel te verlagen.”

Jeetje! Dat lijkt niet te zijn gebeurd. De inflatie is iets gedaald ten opzichte van vorig jaar, op dit moment 2,4 procent , grotendeels omdat de energieprijzen zijn gedaald. Wat overigens geen prestatie van Trump is: de daling van de energieprijzen is een gevolg van overproductie, de explosieve groei van de productie van elektrische voertuigen in China en de angst voor recessie (oké, daar krijgt hij wel de eer voor!).

Ondertussen is de bezorgdheid dat Trumps tarieven nieuwe inflatie zullen aanwakkeren wijdverbreid: maar liefst 71 procent van de Republikeinen gaf in een recente peiling aan dat ze geloven dat de tarieven de inflatie zullen aanwakkeren. Zelfs 47 procent van de Republikeinen was het daarmee eens. En dit is het soort onderwerp waarover de publieke perceptie het gedrag stuurt en de realiteit helpt creëren.

Een verslaggever van de New York Times merkte vorige week op dat de krant “honderden” bedrijven in het hele land had gehoord “die zeiden dat ze verlamd waren door Trumps stortvloed aan tarieven”. Een fabrikant van vliegtuigonderdelen in Alaska was geschokt door hoe “snel en chaotisch”, in de woorden van de Times , de tarieven zijn toegepast. Het bedrijf heeft geen andere keuze dan sommige onderdelen te importeren, omdat ze alleen in het buitenland worden gemaakt. Het heeft de prijzen met 17 procent verhoogd, de eigenaar is verhuisd naar Brazilië, waar het leven goedkoper is, en hij raadpleegt een faillissementsadvocaat.

Bevrijdingsdag.

Als we aan het woord fascisme denken, denken we meteen aan Adolf Hitler. Maar de wereld heeft vele varianten van fascisme gekend, waarvan nazisme er slechts één is. Er is Italiaans fascisme , er is Francoisme, er is Banderisme (dat Oekraïens was) en Ilminisme (Zuid-Koreaans) en meer. Er is neofascisme, cryptofascisme , oerfascisme en islamofascisme. Maar Donald Trump heeft ons iets nieuws gegeven: clownsfascisme.

Clownfascisme beschrijft een regime dat tegelijkertijd gekenmerkt wordt door arrogante en brutale aanvallen op de democratische en constitutionele orde enerzijds en een bijna lachwekkende incompetentie op vrijwel elk ander gebied van de activiteiten van het regime anderzijds. Het eerste kenmerk is zeker van toepassing op de regering-Trump, en het is huiveringwekkend en angstaanjagend, en helemaal niet grappig. Vraag het maar aan Mahmoud Khalil.

Maar tegelijkertijd is de incompetentie op andere gebieden verbijsterend. Trumps voortdurende terugkrabbelingen en terugdraaien van invoerrechten zijn een internationale schande. Elon Musks DOGE heeft willekeurig federale werknemers ontslagen, om vervolgens velen weer aan te nemen nadat de Musketiers zich realiseerden dat ze geen bloedzuigers van de diepe staat waren en dat het werk dat ze deden per slot van rekening essentieel was – weet je wel, zoals de mensen die de kernwapenvoorraad van het land beheren .  

Het kan hilarisch zijn om te zien. Maar het heeft twee gevolgen die niet om te lachen zijn.

Ten eerste, en meer voor de hand liggend, hebben we het vooruitzicht op de impact van Trumps tariefbeleid op de echte bevolking. Zullen ze inflatie en een recessie veroorzaken, zoals de meeste experts nu geloven? Het lot wil dat Trump op dinsdag, zijn honderdste dag in functie, naar bed gaat en de volgende ochtend wakker wordt met de publicatie van de bbp-cijfers over het eerste kwartaal. Economen verwachten magere resultaten.

De Atlanta Fed voorspelt zelfs een negatieve groei , rond de -2,5 procent. Tijdens Trumps eerste week in functie schommelde de prognose rond de 4 procent, maar de maatregelen van de president hebben dat cijfer flink naar beneden bijgesteld.

Ten tweede, en nog verraderlijker: zelfs de grove incompetenties brengen ons op verraderlijk terrein, omdat ze ertoe bijdragen dat dit verhaal volledig om één man draait, de man die elke dag voor de camera’s moet staan. Hij heeft niet zozeer beleid, maar eerder impulsen, die hij constant aan de wereld moet verkondigen in een wanhopige smeekbede dat we hem te allen tijde in gedachten moeten houden. Sommige van die impulsen zijn wreed; andere zijn een lachertje. Wat ze verenigt, is dat ze het verhaal volledig om hem laten draaien.

Zo hoort het niet te werken in democratieën. En dat is nog steeds zo, nu we de mijlpaal van 100 dagen hebben bereikt. Nog maar 1361 te gaan.