Afgelopen herfst begon Natasha Chatgpt te gebruiken om de geestelijke gezondheidsbehoeften van haar volwassen zoon te beheren. Een crisis had hem naar een woonprogramma van een maand gestuurd. Haar zoon heeft leerstoornissen en worstelt sinds zijn twaalf depressie met depressie. “Het intramurale programma stuurde hem naar huis met een” enorm boek “van therapiemateriaal,” herinnert Natasha, een in New York gevestigde voedingsexpert, herinnert zich: “Maar hij had moeite om ermee te communiceren. We besloten dat chatgpt te voeren.”
Al snel demystificeerde het programma het materiaal voor hem en was het gemakkelijk om mee te communiceren. Dat leidde er snel toe dat haar zoon chatgpt als therapeut gebruikte. “Ik heb deze gevoelens, wat moet ik doen?” Hij zou het vragen. Chatgpt zou naar behoren antwoorden: “Dit is hoe u over uw negatieve gedachten kunt nadenken; dit zijn de oefeningen die u kunt doen.” Natasha is van mening dat zijn advies in wezen hetzelfde is als wat zijn therapeuten en ouders al jaren aanbieden: maar beter georganiseerd, meer gedetailleerd, beschikbaar on-demand-en gratis. Aangemoedigd door vroege successen, voedden Natasha en haar zoon chatgpt gedetailleerde informatie van eerdere evaluaties en therapeuten. “En dat,” voegt ze eraan toe, “was nog nuttiger.”
De situatie van Natasha’s zoon klinkt als een bijna ideale zaak. Op 22 is zijn gebruik privé, maar wordt ondersteund door klinische gegevens en persoonlijke zorg. Anderen ervaren echter dezelfde snelle opname en voor de hand liggende voordelen: alleen met minder gakrails. Recente statistieken over het gebruik meest Populaire redenen mensen wenden zich tot technologie.
Alleen chatgpt had 5,9 miljard Maandelijkse bezoeken in mei: veel mensen wenden zich tot AI voor hun meest intieme behoeften. A Harvard Business Review studie Gevonden therapie en gezelschap hebben “zoeken” en “ideeën genereren” helemaal van de top drie gebruik geslagen. Van de mensen met wie ik sprak die AI gebruiken voor therapie, noemden de meesten een trio van voor de hand liggende voordelen: prijs, beschikbaarheid en gebrek aan het oordeel of drama dat je zou kunnen ervaren met een mens. Iedereen met wie ik sprak vond dat het voordelig voor hen was.
Monique, een universiteitsprofessor in haar vroege jaren ’50, schrijft via e -mail dat ze de afgelopen maanden Chatgpt 4.0 ‘obsessief’ heeft gebruikt, terwijl ze een conflict doorloopt dat ze met collega’s heeft gehad. Ze zegt dat het haar heeft geholpen het perspectief te krijgen tijdens momenten van catastroferen en het vermijden van last van vrienden met de “repetitieve herziening van dezelfde zorg die ik niet kon loslaten.” Monique is van mening dat ze “roekelozer” kan stellen en persoonlijk vragen kan onthullen dan zij haar reguliere therapeut zou doen.
Dane, een 37-jarige software-ingenieur in New York City, is nog persoonlijker geworden. Hij gebruikt AI al ongeveer een jaar om problemen in zijn relatie te bespreken en brengt uren achter elkaar door tijdens crises, soms het plakken van de hele “romans” van de tekst in de machine. Hij vindt dat het “onmiddellijke emotionele verlichting” biedt en helpt hem conflicten te voorkomen met de vrouw met wie hij aan het daten is. Ze gebruikt het ook. Tijdens gevechten zegt hij: “We verwijzen erop alsof het een autoriteit is op onze relatie.”
Reagan, een 24-jarige copy-schrijver, is voorzichtiger en schrijft via e-mail dat ze vermijdt te bespreken over onderwerpen die belangrijker zijn voor haar of centraal in haar identiteit. Maar ze gebruikt het om ‘om te gaan met mijn hypochondria’, haar vriendje niet irriteren met eindeloze zorgen, en het verwarrende werkinteracties decoderen met mensen die ze niet ‘volledig begrijpt’ of die haar als ‘onoprecht of mind-gamey’ slaat.
De problemen die chatbots kunnen veroorzaken wanneer ze onstabiele persoonlijkheden tegenkomen, is een opkomend probleem, zoals onlangs is gemeld in The New York Times. Er is ook minstens één rechtszaak Aan de gang van een moeder die gelooft dat haar anders gezonde tienerzoon werd gelokt om zichzelf te doden door een relatie die mis was met karakter AI. Tegelijkertijd kunnen er redenen zijn om zelfs in vraag te stellen wat de zeer positieve interacties lijken die de mensen met wie ik sprak.
Ik heb geprobeerd het advies van de basisvrije versie van Chatgpt te vragen over een eigen vriendschapsconflict, waarbij alle due diligence werd gesuggereerd door mijn interviewonderwerpen-het vertellen om “een klinische positie in te nemen”, zoals aanbevolen door Monique, en om “brutaal eerlijk te zijn met mij”, zoals gesuggereerd door Dane. De inzichten voelden zich op een plek aan. Met de analyse van Chatgpt kon ik het gevoel hebben dat ik rechts in het conflict was met mijn vriend; Het was erg gratis, en het pakte een karaktertrek van mij op met betrekking tot conflicten die onthullend aanvoelden en wil, ben ik bang om te zeggen, de manier waarop ik over mezelf denk te veranderen.
Ik heb vergelijkbare inzichten gehad uit persoonlijke therapie, maar nooit zo gemakkelijk en direct verkregen. Dit had een beangstigend verslavend potentieel. Ik ben een enkele, gescheiden moeder die soms de avond doorbrengt met een fles wijn, onderdompeling en haar exen stalken. Hoe zit het met een date met chatgpt in plaats daarvan? We kunnen over mij praten! De volgende dag voelde ik een jeuk om terug te keren naar de interface en een “roekeloere” persoonlijke vraag in te voeren, zoals Monique het zei. De interactie leek ook een stemmingshoogte kwaliteit te hebben die ik associeer met digitale flirt-een aangenaam, bijna onbewust gevoel dat er iets goeds is om weer online te komen.
Vallen voor de vleierij en validatie lijkt een duidelijk gevaar – en is met name verschillend van hoe het meestal voelt om een therapeut te bezoeken. Een andere is de mate dat de mensen met wie ik sprak de neiging had om te geloven in de oordeels van hun AI naar keuze. Ze waren zich ervan bewust, zoals Dane het uitdrukte, dat ze ‘tegen een echokamer spraken’, maar het leek niet in te zakken. Monique gaf me documentatie over haar werk waarin de besluitvormingsmethode werd onderzocht. Het was duidelijk dat ze het had opgezocht om zijn parameters opnieuw te ordenen om haar positie te ondersteunen – en verrassing, het heeft geholpen. Maar betekent dit echt dat ze gelijk heeft en dat haar collega’s verkeerd zijn? Toen ik mijn vraag opnieuw had geconfigureerd om het conflict te vertegenwoordigen vanuit het oogpunt van mijn vriend, gaf Chatgpt me een bijna tegenovergestelde lezing over de situatie.
“Hoe zit het met een date met Chatgpt in plaats daarvan? We kunnen over mij praten!”
Therapeuten hebben natuurlijk ernstige bedenkingen. Sherry Turkle, de oprichter van het MIT-initiatief over technologie en zelf, heeft geschreven over de manieren waarop nieuwe technologieën ons diepste begrip hebben veranderd van wat het is om mens te zijn-vaak, heeft ze ontdekt, door ons te lokken om onszelf als meer machine-achtig te beschouwen. Kalkle waarschuwt Dat “doen alsof empathie” van AI kan verschuiven hoe we empathie zelf definiëren. Bovendien kunnen de dingen die we proberen te vermijden door met AI te praten – de onzekerheid die voortkomt uit interactie met een echte persoon – lijken bovendien als “bugs” en geen essentieel onderdeel van het menselijk zijn.
Ik voelde een versie hiervan in mijn interacties. In elk gewoon gesprek met een persoon zou ik beleefd en dankbaar zijn als ze me geduldig overgeven terwijl ik over mezelf sprak, maar die op die manier gedroeg, voelde zich dom toen ik met Chatgpt praatte. Ik moest mezelf ertoe aanzetten dit niet te doen. Waarom afscheid nemen als je gewoon kunt afmelden? Het is redelijk om te verwachten dat dit kan beïnvloeden hoe ik echte mensen in de loop van de tijd behandel. Hoffelijk zijn kan luchtig en irrelevant beginnen te lijken, en de persoon die slecht reageert op de bruske behandeling lijkt misschien overgevoelig.
Luke Burgis, een oprichter van het Cluny Institute, een organisatie die ‘de bloei van de menselijke persoon’ wil promoten, stemt soortgelijke zorgen. “Wanneer inhoud wordt gescheiden van incarnationele realiteiten,” zegt hij, “heeft het geen echte macht om verandering te beïnvloeden.” Burgis heeft zich “teruggetrokken” bij het gebruik van AI, zelfs voor werkgerelateerde doeleinden. “Er is geen leven in de AI,” zegt hij, “en hoe meer we met dode dingen communiceren, hoe dader we zelf worden.”
Claudia Krugovoy, een psychotherapeut in de privépraktijk in New York City en Westchester County, biedt een nuchtere, dagelijkse beoefenaar. Ze beschrijft zichzelf als ‘ruimdenkend’ voor de mogelijke voordelen van AI-therapie, zoals bevestiging en het helpen wijzen op gedragspatronen, maar zegt: “Ik geloof niet dat het de waarde van een echte relatie met een therapeut vervangt.” Therapeuten bevestigen zowel als uitdagen-en in tegenstelling tot AI lezen ze non-verbale signalen en bieden ze echte empathie.
Krugovoy zegt ook dat het kan genezen wanneer mensen in therapie leren dat “ze een relatie met iemand kunnen ontwikkelen en ze niet worden afgewezen.” Idealiter nemen ze dat vertrouwen en inzicht in de echte wereld. Wanneer mensen ervoor kiezen om specifiek echte mensen te vermijden door te communiceren met een LLM, kan dit niet “hun diep vastgehouden en misschien valse overtuigingen uitdagen dat ze hun volledige zelf niet in een relatie kunnen brengen.” (Dit deed denken aan het sentiment dat op verschillende manieren werd uitgedrukt door Monique, Dane en Reagan dat ze AI specifiek gebruikten om vrienden of partners niet te ergeren of van streek te maken.) Krugovoy maakt zich ook zorgen dat het gebruik uiteindelijk een gevoel van eenzaamheid zal versterken. “We hebben meer dan ooit gemeenschap nodig”, zegt ze.
Ongeacht deze nadelen zijn de voordelen voor gezinnen als Natasha’s dwingend. Zij en vele anderen brengen ook de moeilijkheid op om een goede therapeut en de nadelen van interacties met slechte te vinden, als reden om tot AI te wenden. “We hebben in de loop der jaren honderden therapeuten geprobeerd,” zegt ze, “en 90% van hen is teleurstellend.” Elke keer dat een persoon een nieuwe therapeut probeert, maken ze kosten en doen ze pijnlijke emotionele investeringen die zelf traumatisch kunnen zijn. Reagan voegt eraan toe dat “al deze beroepen sowieso zo robotachtig zijn geworden. Ik denk dat ze te maken moeten hebben met concurrentie … misschien kan een potentiële ontwikkeling de oorspronkelijke industrie zijn die menselijker wordt?”
Wat een rationele kosten-batenanalyse ook is, het is het onwaarschijnlijk dat we dit in ons huidige politieke systeem zullen uitvoeren. In een functionerende democratie kunnen we debatteren over de voordelen versus de gevaren van onbeperkte toegang tot AI en daarna stemmen. (Universal Mass Student vals spelen, wie is er voor? Aangepaste porno chat voor kinderen, ja of nee?) In plaats daarvan heeft AI ons ontketend en hebben we weinig verhaal tegen de technische goden die dat hebben gedaan. We zijn ook op verzachtte grond, zoals Turkle opmerkt, al gevormd door telefoons en sociale media, en klaar voor de volgende stap van een volledig ‘kunstmatige intimiteit’. Ik ben sympathiek voor gezinnen zoals die van Natasha en kan zich gevallen voorstellen waarin een recept voor begeleide AI -therapie een ongelooflijk hulpmiddel kan zijn. Maar persoonlijk wou ik dat ik het nooit had aangeraakt – en ik ben bang dat ik dat nog een keer zal doen.
