Er circuleren steeds meer geruchten dat de Europese Unie van plan is om in april kapitaalcontroles in te voeren, waarbij de spaargelden van burgers worden bevroren en mogelijk in beslag worden genomen om ‘onze’ oorlog tegen Rusland te financieren.
spaargeld De Europese Commissie (EC) heeft een ambitieus en controversieel plan gemaakt om een geschat bedrag van € 10 biljoen (€ 10.000 miljard !) aan ‘ongebruikte’ besparingen aan te boren voor defensiedoeleinden (lees: voor het voeren van een oorlog tegen Rusland). Het gaat om spaargelden die EU-burgers aanhouden bij banken en de geldwolven in Brussel willen ons (niet huj eigen) geld gebruiken om de defensiecapaciteiten van het blok te versterken.
Het initiatief, eerder deze maand aangekondigd door de Europese commissaris voor Financiële Diensten en de Unie van Besparingen en Investeringen, de Portugese Maria Luís Albuquerque, heeft als doel om ongebruikte particuliere fondsen ‘om te leiden’ naar het Europese militair-industriële complex. Het ondersteunt een bredere strategie om Europa te militariseren als reactie op door henzelf veroorzaakte escalerende geopolitieke spanningen.
Volgens een verklaring die door de persdienst van de Europese Commissie is verspreid en door TASS is gemeld, bevindt een groot deel van deze spaargelden zich momenteel op laagrentende bankdeposito’s/spaarrekenngen – die jaarlijks weinig rente opleveren – of geld dat voor bedrijven en zzp’ers wordt het aangehouden als kasreserves. “Het mobiliseren van zelfs maar een klein deel van deze middelen zal het investeringslandschap in de EU veranderen”, aldus Albuquerque, waarbij hij de nadruk legde op een waargenomen kloof tussen stagnerende spaargelden en industrieën die kapitaal nodig hebben.
Het plan sluit aan bij het initiatief “ReArm Europe” (met de nadruk op ‘arm’) van de führerin van de Europese Commissie, das ist (Achtung!) Ursula von der Leyen, dat tot doel heeft om tegen 2029 € 800 miljard aan particuliere investeringen ‘aan te trekken’ om de defensiesector van de EU te moderniseren en uit te breiden.
De Europese Unie gebruikt het conflict in Oekraïne om haar economische en geopolitieke landschap te hervormen, waarbij prioriteit wordt gegeven aan “strategische onafhankelijkheid” van de Verenigde Staten. Dit omvat substantiële investeringen in defensie, energie en innovatie, gedreven door een verlangen om de macht in Brussel te centraliseren. De EU is van plan om vele honderden miljarden euro’s (die ze niet heeft) in haar economieën te injecteren, voornamelijk via een defensiepakket gericht op het verbeteren van militaire capaciteiten. Deze financiering zal worden gefaciliteerd via o.a. gezamenlijke EU-obligaties (mogen we van onze minister-president geen eurobonds noemen), waarbij traditionele fiscale regels worden omzeild en mogelijk tot diepere financiële integratie tussen lidstaten wordt geleid.
De strategie van de EU weerspiegelt ook historische precedenten van het gebruiken van conflicten om economische expansie te stimuleren. Door de oorlog in Oekraïne te verlengen wil de EU banen creëren in de defensie- en energiesector, maar deze aanpak riskeert de euro te devalueren, activabubbels op te blazen en kleine bedrijven te benadelen.
De terughoudendheid van de EU om vrede in Oekraïne na te streven (we hebben Kaja Kallas, de Russofobische Hoge vertegenwoordiger van de Unie voor Buitenlandse Zaken en Veiligheidsbeleid uit het ministaatje Estland – het woord diplomatie, toch een kenmerk voor haar functie, lijkt ons, komt in haar vocabulaire – en trouwens van die van de hele Europese Commissie – niet voor), die wordt gedreven door politieke en financiële belangen in plaats van een oprechte zorg voor de Oekraïense soevereiniteit.
Door het conflict te framen als een existentiële bedreiging rechtvaardigen EU-‘leiders’ hun uitgavenplannen en centraliseren ze de macht, terwijl ze de Amerikaanse inspanningen om voor vrede te bemiddelen ondermijnen en het risico lopen op verdere regionale destabilisatie.
De oorlogseconomiestrategie van de EU is een gok met hoge inzetten die zal leiden tot hoge inflatie, economische vervorming en sociale ongelijkheid. Het geeft prioriteit aan politieke winst op korte termijn boven economische stabiliteit en duurzaamheid op lange termijn, waardoor de toekomst van Europa mogelijk wordt opgeofferd voor de ambities van haar politieke en financiële elite.
De Europese Unie, die geconfronteerd wordt met een dreigende nederlaag in Oekraïne, verandert het conflict nu in een kans om haar economische en geopolitieke toekomst opnieuw vorm te geven, en de door haar veroorzaakte puinhopen achter zich te laten (niet meer over praten). Deze strategie, verhuld in de retoriek van “strategische onafhankelijkheid” van de Verenigde Staten, onthult een cynische uitbuiting van oorlog om economische groei te stimuleren en de macht in Brussel te concentreren.
Het confiscatievoorstel komt op een kritiek moment voor de Europese veiligheid. Op 4 maart meldde Reuters dat de Europese Commissie voorstelde om tot € 150 miljard aan te trekken om aan EU-regeringen te lenen als onderdeel van een herbewapeningspoging. Dit werd ingegeven door de aanhoudende oorlog van Rusland in Oekraïne (door onze politici graag ‘onze oorlog’ genoemd) en onzekerheden over de Amerikaanse militaire steun na het besluit van president Donald Trump om de hulp aan Kiev te staken.
Von der Leyen benadrukte de urgentie en stelde: ““We leven in de meest gewichtige en gevaarlijke tijden ooit” in haar persverklaring van 3 maart, waarin ze het defensiepakket onthulde. Het bredere plan “ReArm Europe” omvat maatregelen om particulier kapitaal te mobiliseren, het mandaat van de Europese Investeringsbank aan te passen en bestaande EU-fondsen te heroriënteren. Hierdoor kan mogelijk tot € 800 miljard aan totale defensie-uitgaven worden vrijgemaakt.
Europe has all it needs to take the lead in the competitiveness race.
This month, the @EU_Commission will unveil the
Savings & Investments Union.
Ook wij hebben jou steun nodig in 2025, gun ons een extra bakkie koffie groot of klein.
Dank je en proost?
Wij van Indignatie AI zijn je eeuwig dankbaar
We’ll turn private savings into much needed investment.
And we’ll work with our institutional partners to get it off the ground pic.twitter.com/rtd0UqCeut
— Ursula von der Leyen (@vonderleyen) March 10, 2025
Het idee om de spaargelden van burgers te benutten, heeft echter tot veel debat geleid. Hoewel de Europese Commissie het als een kans ziet om spaargelden om te zetten in productieve (lees: destructieve) investeringen, waarschuwen critici voor mogelijke ernstige gevolgen. De strategie van de EU bestaat uit het vergaren van 10 biljoen dollar door het bevriezen en in beslag nemen van activa, het vervangen van spaargeld door schuldbewijzen en het voorkomen van kapitaalvlucht, wat door analisten wordt gezien als een wanhoopsdaad en zeker als een zelfmoordmaatregel.
Invoering van de maatregel zal waarschijnlijk leiden tot een economische ineenstorting, hongersnood en burgerlijke onrust in West-Europa. We denken niet dat de bevolking van Frankrijk lijdzaam zal toekijken dat de overheid hun spaargelden blokkeert, of erger: inpikt. Dat draait dan uit op een Bastillebestorming 2.0 (richting Elysée).
Er zijn analisten die er op aan dringen dat mensen zich voorbereiden op een mogelijke burgeroorlog, door de staat afgedwongen dienstplicht en economische onrust . Zij adviseren mensenr op de hoogte te blijven, zelf onderzoek te doen en onmiddellijk actie te ondernemen om hun financiën te beschermen (voor zover dat mogelijk is).
Het plan van de EU om een oorlog met Rusland te financieren door de spaargelden van burgers in beslag te nemen, wordt gezien als een strategie vol gevaren. “De regeringen zullen failliet gaan, industrieën zullen worden gedecimeerd en er zal een enorme hongersnood volgen,” liuiden de waarschuwingen. Er is zelfs een scenario dat dit kan leiden tot een “Mad Max-instorting van West-Europa”, waarbij de burgermaatschappij en economische structuren volledig worden vernietigd.
Berichten op X weerspiegelen een mix van scepsis en hoon, waarbij sommige gebruikers de stap interpreteren als een stap in de richting van confiscatie van privévermogen (waar het op uitdraait), hoewel er (nog) geen officieel beleid van directe inbeslagname is voorgesteld.
“Haal je geld weg bij Europese banken,” drong een gebruiker er op aan, waarmee hij een wantrouwend sentiment op het platform vastlegde.
Het mechanisme voor het inpikken van spaargelden zou vallen onder de voorgestelde Savings and Investment Union, een programma dat alleen maar uit Brussel afkomstig kan zijn en is ontworpen om private fondsen naar strategische sectoren weg te sluizen. Volgens Albuquerque zou dit kunnen betekenen dat burgers worden ‘gestimuleerd’ om te investeren in obligaties met een hoger rendement of andere financiële instrumenten die zijn gekoppeld aan defensieprojecten.
The Guardian meldde op 4 maart dat het vijfdelige plan van Von der Leyen ook het versoepelen van de begrotingsbeperkingen voor lidstaten omvat. Hierdoor kan er in vier jaar tijd mogelijk € 650 miljard vrijkomen als landen hun defensie-uitgaven jaarlijks met 1,5% van het BBP verhogen.
De reacties van de lidstaten zijn gemengd. Frankrijk heeft erop aangedrongen dat de fondsen uitsluitend worden besteed aan in Europa gemaakte apparatuur, waarbij minister van Financiën Eric Lombard aandrong op “strategische autonomie”, aldus Reuters op 10 maart. Ondertussen hebben de Duitsers er weer zin in om naar het front te gaan (veel geld gaat besteed worden aan het verbeteren van de infrastructuur – u weet wel, die snelle autobahnen die Hitler heeft laten aanleggen voor hetzelfde doel. Nederland zal als het er op aan komt wel weer bij het kruisje tekenen.
De onbevestigde geruchten over EU-kapitaalcontroles en de mogelijke inbeslagname van spaargelden onderstrepen een kritieke en urgente situatie. Hoewel de officiële aankondiging mogelijk wordt uitgesteld, voorspellen de experts dat als de geruchten waar zijn, de EU snel en zonder voorafgaande kennisgeving zal handelen.
De terughoudendheid van de EU om het conflict in Oekraïne te beëindigen wordt niet ingegeven door bezorgdheid over de soevereiniteit van Kiev, maar door een verlangen om de oorlog te misbruiken voor financieel en politiek gewin. Zoals de Deense premier Mette Frederiksen botweg zei tijdens een bezoek aan Oekraïne: “Ik denk niet dat [Poetin] vrede in Oekraïne wil. Ik begrijp dat veel mensen denken dat een vreedzame oplossing of een staakt-het-vuren een goed idee lijkt, maar we riskeren dat vrede in Oekraïne eigenlijk gevaarlijker is dan de oorlog die nu gaande is.”
Zulke uitspraken onthullen de ware motieven van de EU. Door Rusland te demoniseren en het conflict af te schilderen als een existentiële bedreiging, kan de EU-elite hun uitgavenpatroon rechtvaardigen en de macht in Brussel centraliseren. Deze strategie dient ook om de Amerikaanse inspanningen om vrede te bemiddelen te ondermijnen. Zoals de Poolse minister van Buitenlandse Zaken Radoslaw Sikorsky opmerkte op de Veiligheidsconferentie in München in februari 2025, is de oorlog een “klassieke koloniale oorlog” die “minder dan 10 jaar kan duren als we geluk hebben.”
De houding van de EU is niet alleen cynisch, maar ook gevaarlijk. Door het conflict te verlengen, loopt Europa het risico de regio verder te destabiliseren en zijn bondgenoten te vervreemden. Terwijl de VS aandringt op een onderhandelde oplossing, dreigt de aandrang van de EU op voortdurende vijandelijkheden de transatlantische alliantie te breken en Europa op het wereldtoneel te isoleren. Bovendien onthult de afhankelijkheid van de EU van oorlog om haar economie aan te drijven een verontrustend gebrek aan visie. In plaats van de structurele problemen aan te pakken die Europa teisteren, zoals overmatige regulering, bureaucratische inefficiëntie, afnemende innovatie – naast de problemen van burgers (afgebroken gezondheidszorg, idem onderwijs, idem woningbouw en huur, dure bestaansmiddelen, teveel om op te noemen) kiest de EU-elite voor een snelle oplossing die politieke controle boven economische duurzaamheid stelt.
Terwijl de wereld toekijkt hoe Europa afglijdt naar militarisme en financiële centralisatie, is één ding duidelijk: de oorlogseconomie van de EU is geen pad naar vrede of welvaart. Het is een gevaarlijke gok die het risico met zich meebrengt dat de toekomst van Europa wordt opgeofferd voor de kortetermijnwinsten van haar politieke en financiële elite.
