Aantekeningen Van Het Einde Van De Wereld INDIGNATIE AI & Politiek

Branden, Trump, Musk, Klimaatontkenning. De massale verschrikking van de megacatastrofe van de branden in Los Angeles vat het gevoel van zinloosheid dat velen van ons voelen perfect samen. En toch weten we wat die branden mogelijk heeft gemaakt.

En we weten ongeveer wat er gedaan had kunnen worden om dit te voorkomen. 

Maar paradoxaal genoeg is het juist het gevoel van zinloosheid en de verlamming die het veroorzaakt, die ervoor zorgt dat de zaken alleen maar erger worden.

In deze begindagen beginnen we te horen over LA’s falen om zijn infrastructuur te onderhouden, wat vermoedelijk superieure brandbestrijdingsoperaties had moeten opleveren. We weten ook dat de brandweer van LA veel te klein is en de bevolkingsgroei niet heeft bijgehouden. En er komt elke dag meer naar buiten, zoals het verhaal over het enorme reservoir dat gesloten was voor onderhoud. 

Dus dat is allemaal zo. Maar dan is er ook nog het weer. Ik ben opgegroeid in LA en ik heb altijd geweten dat het droge struikgewas in de heuvels een brandgevaar is, en dat bouwen in de buurt zonder het struikgewas te verwijderen een groot risico is. Ik kan me ook nog goed de Santa Ana-winden herinneren, die warme windstoten die eventuele branden die ontstonden, verergerden, zoals ze dat van tijd tot tijd steevast deden. 

Maar er is ook geen ontkennen aan een diepgaande connectie met klimaatverandering , die alle bijdragende factoren dramatisch verergert. En een bekende cyclus: nat-groeien-droog-branden-blazen-verspreiden. En deze keer waren de windsnelheden griezelig hoog. 

De meeste mensen in de brandgebieden maakten zich waarschijnlijk al zorgen over klimaatverandering, maar waren ook te druk met het dagelijks leven en hadden het algemene gevoel dat ze toch niet veel konden betekenen, zelfs als ze iets wilden doen en zelfs als ze wisten wat dat zou zijn. 

Toch zorgt een ramp ervoor dat we onze aandacht erbij houden en onze prioriteiten verschuiven. 

Veel activisten — de meesten misschien wel — raken betrokken bij een zaak nadat zij of hun dierbaren er persoonlijk door getroffen zijn. 

Veel mensen in LA hebben daadwerkelijk een soort invloed, zeker meer dan de meeste mensen elders in de VS. De stad herbergt een aparte elite — mensen die onze maatschappelijke boodschap via beelden en liedjes overbrengen. 

Zij hebben het vermogen om de krachten te bundelen met degenen die al, met veel moeite en frustratie, werken aan het veranderen van klimaatverandering – een zachtere term voor opwarming van de aarde – in het morele equivalent van oorlog, waarbij iedereen zich moet verkleden. 

De slechtste doen hun gebruikelijke, afschuwelijke, slechtste dingen

Het zou mooi zijn als Donald Trump en Elon Musk eens wat menselijkheid, fatsoen en goede smaak konden tonen. Het zou mooi zijn geweest als ze hun afschuw over de branden hadden geuit en op een zinvolle manier hadden aangeboden om te helpen.

In plaats daarvan gebruikten ze de gelegenheid om punten te scoren en op knoppen te drukken. Trump gaf de Democraten meteen de schuld, noemde de gouverneur van Californië, Gavin Newsom, een kinderachtige naam en zei dat hij moest aftreden; en Musk, zoals gebruikelijk, verdrong beweringen die hij op zijn eigen platform las zonder ze echt te begrijpen — of ooit de verplichtingen te erkennen die gepaard gaan met het hanteren van een enorme megafoon.  

Bijvoorbeeld de beweringen dat Californië zijn brandweerbudget had gekort. Het is waar dat de brandweercommandant van Los Angeles een maand voordat de branden uitbraken, zei dat bezuinigingen “het vermogen van de afdeling om te reageren op noodsituaties belemmerden.” (Het stadsbudget daalde met $ 17,6 miljoen, of 2 procent, tussen de fiscale jaren 2023-24 en 2024-25 — hoewel enorme, eenmalige aankopen niet werden meegerekend). Ondertussen is het staatsbrandweerbudget sinds 2019 bijna verdubbeld, net als het aantal brandweerlieden. 

Hier en daar waren er zeker nauwkeurigere en doordachtere verslagen te vinden. Juliette Kayyem, een voormalig assistent-secretaris van het Amerikaanse ministerie van Binnenlandse Veiligheid, merkte bijvoorbeeld op in een radio-interview : 

Geen enkele stad is gebouwd voor een gemeentelijk watersysteem om hulp te bieden tijdens wat in feite een natuurbrand is. … De beste manier om een ​​natuurbrand te bestrijden is door helikopters te gebruiken en er water op te laten vallen. We hebben die capaciteit nu niet vanwege de wind en omdat je in dichtbevolkte gebieden bent. Dus ze voeren in feite een man-tegen-man-gevecht.

Verwijzend naar geruchten dat er geen water was, legde ze uit:

Dit heeft niets te maken met de watertoevoer. Het heeft te maken met de druk in het systeem. Iedereen greep het tegelijkertijd. … Er was niet genoeg druk om dat water naar heuvelachtige gebieden te brengen, zoals de Pacific Palisades, wat in feite een soort klifgebied boven de oceaan is.  

Kayyem reageerde ook op Twitter op Trumps beschuldiging aan Newsom en de valse bewering dat hij verzuimd had een verklaring voor waterherstel te ondertekenen: 

In al mijn jaren in en studie rampenbeheer heb ik nog nooit een president-elect een rechtsgebied de schuld zien geven terwijl de ramp nog steeds buiten controle was. Het leidt af, is wreed voor hulpverleners en slachtoffers en kan een effectieve respons in de weg staan.

Trump verdubbelde zijn strategie van het routinematig de schuld geven naarmate de dagen verstreken. Vroeg op zondag viel hij lokale en provinciale functionarissen aan. “De branden woeden nog steeds in LA,” schreef Trump op zijn Truth Social-site. “De incompetente politici hebben geen idee hoe ze die moeten blussen.” 

Laten we niet vergeten dat dit mensen zijn die klimaatverandering als probleem hebben afgedaan of gebagatelliseerd, zoals Trump, of die alleen maar lippendienst bewijzen aan het probleem, terwijl ze Trump en zijn nietsdoende, pro-fossiele brandstoffen-aanpak in stand houden.  

Dit zijn mensen die zelf nooit een crisis zouden kunnen bezitten en gewoon aan het oplossen ervan werken zonder de schuld ergens anders te leggen. In feite zijn dit, zoals we herhaaldelijk hebben gezien, mensen wiens eerste en laatste reactie op een crisis, hoe tragisch ook, is om te proberen erachter te komen hoe ze deze kunnen gebruiken voor politiek, zo niet financieel, voordeel en om hun macht te vergroten.

Ondertussen zat Mel Gibson met Joe Rogan in een studio in Austin, Texas, en ze riepen allebei dat klimaatverandering een hoax is, toen Gibson erachter kwam dat zijn huis in Malibu was afgebrand. 

Omgaan met musk

Het is duidelijk hoog tijd dat we Musk en het gevaarlijke karakter dat hij vormt, aanpakken. 

De Europeanen begrijpen dit. Ze kijken of zijn contentmoderatiebeleid op X (voorheen Twitter) voldoet aan de EU-regelgeving en houden ook toezicht op zijn groeiende bemoeienis met de Europese politiek, inclusief het stimuleren van extreemrechtse elementen . 

Amerikanen zijn echter veel te traag geweest om verder te komen dan de goedkeuring van de fans (en dat is het meestal ook) voor Musk en zijn auto’s, raketten en bravoure. Ze hebben de angstaanjagende realiteit van deze nachtmerrie voor een mens niet volledig begrepen en zijn niet begonnen na te denken over oplossingen. 

Mensen die onder tirannen hebben geleefd, weten wat er gebeurt als één persoon te veel macht heeft en te weinig moreel kompas. En niemand weet echt waar dit hybride zakenman-politicusmodel ons naartoe kan brengen. 

Zou een boycot van Musk het begin kunnen zijn? Hoe kan hij de rijkste persoon ter wereld zijn en steeds rijker worden in warpsnelheid? Hij kan alleen maar rijker worden omdat er geld van anderen naar hem wordt overgemaakt. 

Wat zijn de exacte details hiervan? We weten dat mensen zijn auto’s kopen, zijn satellieten gebruiken, hem overheidscontracten geven. Maar wat zijn de details en wat zijn de alternatieven? 

Wie zal zich verzetten?

Terwijl de Tech Bros allemaal hun pelgrimstocht naar de troon van Trump maken en alle morele normen die ze hebben opofferen aan puur commerciële overwegingen, is het van cruciaal belang dat anderen onder druk worden gezet om, kwestie voor kwestie, stand te houden tegen tirannie. 

We zien wat kleine dingen. Zoals de rechters van het Hooggerechtshof John Roberts en Amy Coney Barrett die zich bij hun drie liberale collega’s hebben aangesloten om Trumps zwijggeld veroordeling te blokkeren. De andere vier waren natuurlijk al lang geleden opgesloten, dus hun stemgedrag op Trump is geen teken van iets. 

Vervolgens moeten we meer te weten komen over wat managers op middenniveau en de gewone man bij federale instanties zoals het ministerie van Defensie en Volksgezondheid en Welzijn zullen doen om ervoor te zorgen dat krankzinnige plannen – zoals oorlog voeren om Groenland te annexeren of het verbieden van vaccinatie tegen ziektes als polio – niet aan de orde van de dag worden. 

Hoe doe je je werk verantwoord als je bazen zelf roekeloos zijn? We hebben veel meer open discussie nodig over hoe het zijn van een overheidsdienaar meer vereist dan alleen het opvolgen van bevelen. Tip: De Uniform Code of Military Justice verplicht leden van de strijdkrachten om GEEN bevelen op te volgen die zij als “duidelijk illegaal” of “in strijd met de grondwet” beschouwen.

Staatsgrepen en dergelijke 

Over het opvolgen van bevelen versus verantwoordelijkheid gesproken: onderzoekers in Zuid-Korea willen de onlangs afgezette rechtse president Yoon Suk Yeol ondervragen om vast te stellen of hij een opstand heeft gepleegd.

U zult zich herinneren dat Yoon het leger opdracht gaf het gebouw van de Nationale Assemblee in te nemen en zijn tegenstanders op te pakken. De Presidential Security Service (iets als onze Secret Service) vormde een cordon rond Yoon en blokkeerde andere troepen die hem wilden oppakken. En nu is er een ” Stop the Steal “-campagne in Zuid-Korea . Klinkt dat bekend?

Het is een scène uit een film — maar dat was 6 januari ook, en bijna alles over Trump. Wat gebeurt er als militaire, veiligheids- en wetshandhavingselementen het oneens zijn over de juiste handelwijze voor de toekomst? Het is nu tijd om openlijk met deze dreigende nachtmerrie om te gaan. 

Als u nog steeds twijfelt of dat relevant is, denk dan aan een ander land, Brazilië, waar een voormalige president en zijn bondgenoten ervan worden beschuldigd een staatsgreep tegen de nieuwe regering te hebben aangewakkerd — een plan dat moord omvatte. Ik hoor hier nauwelijks iets over in de Amerikaanse media. 

Ondertussen is er genoeg steun in de rechtshandhaving voor vrijwel alles wat Trump wil doen. De National Sheriffs’ Association (NSA) gaf een verklaring uit waarin ze Trumps keuze van de gestoorde Kash Patel om de FBI te leiden steunden, en hekelde de rechtshandhaving onder Biden, ondanks het feit dat de criminaliteit in de Verenigde Staten over het algemeen afneemt . Een overzicht van extreme uitspraken en acties van sheriffs in het hele land geeft ons een idee van het soort mensen waarmee we te maken hebben. 

Loskoppelen van de realiteit

Het Trumpiaanse handboek van het voortdurend verzinnen van beweringen en ermee wegkomen, gaat door. Een paar dagen geleden kreeg ik een e-mail van Trumps “Rapid Response Director” Jack Schneider, die blijkbaar de bevoegdheid heeft om nog roekelozer en opruiender te zijn dan de man zelf. Met als onderwerp “Biden Burns It All Down As He Nears Exit” beweert Schneider: 

De corrupte Joe Biden is vastbesloten om zichzelf zoveel mogelijk te schande te maken terwijl hij over slechts twee weken naar de uitgang gaat. In de laatste dagen van zijn lamme eend-presidentschap heeft Biden moordenaars geholpen, belastingbetalers opgelicht en alles in zijn macht gedaan om het leven van gewone Amerikanen moeilijker te maken.

Al die beweringen — en vooral de lelijke eenvoud van de claims — zouden verwelken in een beredeneerde beoordeling van de details, maar de meesten die zulke berichten ontvangen, zullen waarschijnlijk niet proberen te lezen wat onafhankelijkere waarnemers over deze zaken zeggen. Lees de rest van Schneiders claims hier . 

Ik vind vooral deze zin uit hun draaiboek ‘laten we de slechtste eigenschappen van onze eigen man aan de ander toeschrijven’ mooi: 

Biden is natuurlijk altijd een boos, verbitterd persoon geweest, wiens egoïsme alleen overtroffen wordt door een waanbeeld van eigen belangrijkheid.

En als we het toch over misleiding hebben, rechtse media noemen de schutter van de gezondheidszorg Luigi Mangione “The Ivy League Killer”, maar vermelden niet hoeveel miljardairs die door Trump zijn benoemd ook naar Ivy League-scholen zijn gegaan. Dit is natuurlijk meer een poging om elite-instellingen de schuld te geven van alles en het onderwijs in het algemeen te verzwakken. En toch schept Trump vaak op over zijn eigen Ivy League-kwalificaties (hoe gekocht ook) en die van veel van zijn benoemden, terwijl hij tegelijkertijd zijn publiek ophitst tegen het elitisme. Dit is de kern van de irrationaliteit van Trump Redux.

Ontsnappen in zelfgenoegzaamheid

Het lijkt mij dat een groot deel van de maatschappij zich terugtrekt in een cocon van comfort en fantasie. Grote nieuwsorganisaties zoals The New York Times intensiveren hun berichtgeving over beroemdheden en pushen en profiteren van consumentenproducten en nutteloze activiteiten die, hoewel ze ons misschien kalmeren, onze aandacht en energie wegtrekken van de grimmige gevechten die moeten worden uitgevochten. 

Iedereen houdt van wat er door de slokdarm en in de zak gaat, en niet alleen hier. Kijk maar naar het recordbedrag van 1,3 miljoen dollar dat een restaurantgroep in Japan betaalde voor één enorme en vrijwel zeker met kwik besmette tonijn, omdat op de een of andere manier ‘gewone’ sashimi gewoon niet goed genoeg is. Deze zich uitbreidende sybaritische extravagantie doet me op de een of andere manier denken aan een enorme ster die, wanneer hij geen waterstof meer heeft, helium en vervolgens de zwaardere elementen begint te fuseren op weg naar een zwart gat.

En natuurlijk wordt eigenbelang steeds meer gezien als een legitiem excuus om verantwoordelijkheid te ontlopen. De in ongenade gevallen voormalige afgevaardigde George Santos (R-NY) heeft een rechtbank zelfs verzocht om zijn veroordeling wegens federale fraudeaanklachten uit te stellen, zodat hij meer podcastafleveringen kan maken en er winst uit kan halen . 

Het is waar: geen enkel falen is meer permanent voor misdadigers. Getuige voormalig Rep. Matt Gaetz (R-FL), gedwongen uit de race voor procureur-generaal vanwege zijn litanie van misdaden, overweegt nu een bod te doen op gouverneur van Florida. Florida, let wel. Heeft iemand ooit gedacht dat er zoiets zou bestaan ​​als “veel erger dan Ron DeSantis”?

Eenzaamheid wordt een hot topic 

U herinnert zich misschien dat ik me in mijn nieuwjaarsboodschap afvroeg of een van de belangrijkste factoren in Trumps aantrekkingskracht was dat hij inspeelde op de groeiende eenzaamheid in de Amerikaanse samenleving. Ik gaf voorbeelden van hoe hij steeds meer geïsoleerde segmenten van de bevolking ervan overtuigt dat hij om elk van hen geeft — hij geeft echt om hen! 

Ik hoop dat dit onderwerp centraal staat en was blij dat dit stuk nu in The Atlantic staat. Zoals de subkop zegt, 

Amerikanen brengen nu meer tijd alleen door dan ooit. Het verandert onze persoonlijkheden, onze politiek en zelfs onze relatie met de realiteit.

Terugkeren naar de realiteit

Tijdens de afgelopen feestdagen namen velen van ons even de tijd om te ontspannen en zelfs af te stemmen. Maar om honderden jaren aan wijze uitspraken samen te voegen en te parafraseren: je bent misschien niet geïnteresseerd in politiek, maar politiek is geïnteresseerd in jou. En op dit moment ben je misschien niet geïnteresseerd in de realiteit, maar de realiteit is altijd geïnteresseerd in jou — en zal je vroeg of laat vinden. Dus, zoals met bijna alles, is het gewoon het beste om proactief te zijn en de waanzin onder ogen te zien voordat ook jij op de terugtocht bent.