Zohran Mamdani De oligarchie is niet onoverwinnelijk
Na decennia van nederlagen voor de werkende klasse en links, voelde het bijna als een droom om Zohran Mamdani gisteravond geschiedenis te zien schrijven. Soms winnen de goeden. Zoals David Hogg gisteravond schreef : “BREAKING: Niet alles hoeft slecht te zijn.”
Het is essentieel om de belangrijkste lessen van deze campagne te leren voor de komende gevechten, niet alleen in New York City, maar in de rest van de Verenigde Staten. Hier is een eerste lijst met de belangrijkste lessen.
1) Zohran Mamdani’s overwinning is een landelijke politieke aardbeving. Een groot aantal kiezers is de Democratische elite zat, en er is geen goede reden waarom zijn tactiek niet elders breed zou kunnen worden herhaald . De afgeleefde oude garde van de partij is kwetsbaar, haar impopulariteit heeft ons Trumpisme opgeleverd en verdient het om overal te worden verdrongen.
2) Door koppig te hameren op voorstellen om de stad betaalbaar te maken, wist Zohran Mamdani de hoger opgeleide aanhang van links te overstijgen . Hij won overal in de stad, inclusief wijken als Sunset Park en Woodhaven, die in 2024 rechtsomkeerden richting Trump. Economisch populisme is ons beste wapen om werkende mensen terug te winnen en Trumpisme te overwinnen. Geef de miljardairs de schuld, niet immigranten of transgenders.
3) We moeten altijd de deskundigen en politieke prutsers negeren die ons proberen te overtuigen dat transformatieve verandering onmogelijk is – of dat het beste wat we kunnen doen is het najagen van een mythisch politiek centrum , in plaats van de strijd der ideeën te winnen en ambitieus de verwachtingen van kiezers te verhogen.
4) Miljardairs probeerden deze verkiezingen te kopen en verloren zwaar. Het blijkt dat de oligarchie niet onoverwinnelijk is.
5) Deskundigen zullen proberen dit af te schilderen als puur het gevolg van Cuomo’s impopulariteit of Zohran Mamdani’s charisma. Dat is een deel van het verhaal, maar slechts een deel. Naast de weerklank van zijn beleid en kristalheldere boodschap over betaalbaarheid, had hij onmogelijk kunnen winnen zonder de onvermoeibare inzet van 50.000 vrijwilligers, de New York City Democratic Socialists of America en andere aanverwante organisaties. 1,5 miljoen deuren aankloppen is een verbluffende prestatie.
6) Jongeren vormden het hart van deze campagne. Gisteravond mochten tienduizenden van hen het extatische gevoel ervaren van geschiedenis schrijven door collectief te organiseren. Het gevoel dat één keer al genoeg is om je een levenslange organisator te maken. Deze jonge sociale beweging heeft de energie en ambitie om New York weer sociaaldemocratisch te maken .
7) Sociale media zijn enorm belangrijk om de aandacht te trekken van brede lagen van de kiezers, en Zohran Mamdani mediateam was geweldig. Maar de geheime formule voor goede communicatie is niet primair technisch – het is politiek : je hebt een authentieke boodschapper nodig, gewapend met een overtuigend platform. Hack Democrats kunnen zichzelf niet terug in de actualiteit plaatsen.
8) Het is een enorme klap – met nationale en internationale gevolgen – dat Cuomo’s cynische lastercampagne tegen antisemitisme niet aanslaat. Het blijkt dat het verzetten tegen genocide en het erkennen van de menselijkheid van Palestijnen niet per se een breekpunt voor de verkiezingen is. AIPAC zou zich grote zorgen moeten maken.
9) Ondanks wat zijn tegenstanders beweren, is Zohran Mamdani geen dogmatische extremist, maar een radicale pragmaticus . Hij had zo ver niet kunnen komen als hij zich niet had gericht op economische kernzaken, zich niet in democratische taal had uitgelaten, zich niet als Democraat had kandidaat gesteld, zijn steun voor het afschaffen van de politie had laten varen en Brad Lander had gesteund. Zohran weigerde zijn steun voor het democratisch socialisme of zijn verzet tegen de zionistische apartheid op te geven, maar performatief ultralinksisme was een gruwel voor deze campagne.
10) Er was een liberaal-linkse alliantie nodig om Cuomo te verslaan. Brad Lander verdient veel lof, want hij was een man van principes die weigerde links te slaan. Tegelijkertijd verwierp Zohran op slimme wijze de wijdverbreide linkse tendens om liberalen en het liberalisme slechts te beschouwen als ideologische concurrenten die bestreden moesten worden.
Kijk hoe hij de beste aspecten van de “overvloedagenda” overnam, hoe hij Lander wederzijds steunde en hoe hij zijn kritiek op Israël formuleerde in de taal van liberale gelijke rechten. Linksen kunnen de oude gevestigde orde niet verslaan – laat staan rechts overwinnen – in hun eentje. En wederkerigheid werkt aan twee kanten: we kunnen ons niet alleen met liberalen verbinden als we zelf aan kop gaan.
11) Zohran’s doorbraken binnen de vakbonden waren cruciale stappen in de legitimatie van zijn campagne. De vakbonden die een risico namen en de werkende mensen steunden door Zohran te steunen, zijn onder andere AFSCME DC 37, UAW Regio 9a, Doctors Council SEIU, CIR/SEIU, UNITE HERE Local 100, IATSE Local 161, PSC-CUNY, OPEIU Local 153 en Teamsters Local 804.
Elke vakbond die Cuomo steunde, zou zich moeten schamen voor hun bekrompenheid. Het goede nieuws is dat ze nu de kans hebben om de zaken recht te zetten door Zohran Mamdani te steunen bij de algemene verkiezingen.
12) De strijd is nog maar net begonnen. De gevestigde Democraten, Trump en hun miljardairfinanciers zullen er alles aan doen om te voorkomen dat Zohran in november aantreedt of, als dat mislukt, zijn agenda uitvoert. Verwacht een ongekende, door miljardairs gefinancierde paniekzaaierij om New Yorkers ervan te overtuigen dat een Mamdani-stadhuis de stad failliet zal laten gaan, tot misdaadgolf zal leiden en Joden zal vervolgen.
13) Geconfronteerd met beweringen dat zijn project tot stedelijke verwoesting en chaos zal leiden, kan Zohran leunen op de progressieve, technocratische competentie van Landers bemanning en wijzen op bloeiende sociaaldemocratische steden in heel Europa, evenals op sterke historische voorbeelden van succes in de VS. Voordat ze een luchthaven naar hem vernoemden, zoals Waleed Shahid opmerkt , werd de enorm succesvolle socialistische burgemeester van New York, Fiorello LaGuardia, ook eerst bekritiseerd als een onpraktische radicaal.
14) De ervaring van LaGuardia, net als die van Milwaukee’s “rioolsocialisten”, laat zien dat het winnen van een ambt niet genoeg is. Wanneer je het opneemt tegen zulke machtige tegenstanders, heb je veel georganiseerde basiskracht buiten de staat nodig om je agenda daadwerkelijk uit te voeren. Het grootste obstakel op de weg voor ons is dat Zohran Mamdani’s verkiezingssucces de omvang van de arbeidersklasse en socialistische organisaties in New York City aanzienlijk heeft overtroffen.
Het opbouwen van een brede organisatie op de werkvloer en in de buurten is moeilijk, essentieel en dringend nodig. Dus sluit je aan bij DSA . Zorg voor een vakbond op je werk via EWOC . Hervorm je vakbond. Zout een strategisch bedrijf. Of bouw een huurdersvakbond op in je gebouw.
15) Het ledenaantal van DSA zal snel toenemen. En de organisatie zal onder een vergrootglas komen te liggen van Fox News, Trump en de Democratische elite. Het is tijd om ons stokje aan te scherpen en een gezamenlijke landelijke ommekeer te maken, weg van het zelfmarginaliserende linksisme. Leden zouden de massapolitieke oriëntatie van NYC DSA moeten bestuderen en navolgen. Als deze campagne niet aan al uw ideologische uitgangspunten voldeed, zijn die uitgangspunten misschien onjuist.
16) Er zullen de komende maanden en jaren allerlei grote tegenslagen komen. Maar na gisteren is het zoveel makkelijker om te zien – en zoveel makkelijker om te voelen – dat een betere wereld echt mogelijk is als we er keihard voor vechten. De toekomst is ongeschreven. Laten we die samen schrijven.
Indignatie wordt uitsluitend gefinancierd door de vrijgevigheid van haar lezers.